Vísir - 30.01.1973, Blaðsíða 7

Vfsir. Þriðjudagur 30. janiiar 1973
Telja þjóðina ekki einfœra un
að standa undir þeim efna-
hagsvanda sem nú steðjar að
Vestmannaeyingar
héldu almennan borg-
arafund i Austurbæjar-
biói i gærkvöld, þar
sem samþykkt var
ályktun til rikisstjórn-
arinnar.
Fundarstjóri var Al-
bert Guðmundsson,
borgarfulltrúi og tók
hann fyrstur til máls.
Lýsti Albert yfir aðdá-
un sinni á stillingu og
framkomu Vest-
mannaeyinga i þeim
erfiðleikum, sem nú
steðjuðu að.
Þorbjörn Sigurgeirsson,
prófessor, sem dvalizt hefur i
Eyjum allt frá byrjun gossins,
skýrði frá ástandinu þar núna
og þróun gossins allt frá byrjun.
Sagði Þorbjörn, að ekki væri
ástæða til ótta, ef gosið héldist
eins og það er núna. Sagði hann,
að ástand hraunrennslisins sé
eins gott og það getur verið,
þegar svona mikið magn hrauns
kemur fram. Þorbjörn svaraði
fyrirspurnum fundargesta um
útlitið og hvort hann teldi, að
ibúðarfært yrði i Eyjum, er gos-
inu linnti.
Sagði Þorbjörn, að ekkert yrði
þvi til fyrirstöðu að sínu mati að
búa i Eyjum, strax og vikur-
regnið hætti. Taldi Þorbjörn, að
hægt yrði að taka til starfa i
Eyjum, mjög stuttum tima eftir
að gosið hættir. Taldi hann
Vestmannaeyjar ekki vera
meira hættusvæði vegna eld-
gosa en aðrir staðir á eldgosa-
beltinu hér á landi, jafnvel
minna, þar sem goíið hefði
núna. Taldi Þorbjörn, að litil
hætta væri á mengun andrúms-
loftsins vegna eiturgufu úr gos-
inu. Sagði Þorbjörn að hægt
væri að verja byggðina i Eyjum
að verulegu leyti, þegar búið
væri að byrgja glugga. Ef haft
Jóhann Hafstein, Ingóífur Jónsson og Geir Hallgrimsson sátu borgarafund Vestmannaeyinga, Þ<>
ekki tækju þeir þátt I umræðunum.
Sagði Sigfús það ekki mega
biða að biðja um aðstoð annarra
rikja, og það sé furðulegt, að
ekki skuli hafa verið sagt, hvaða
aðstoð hefur verið boðin og
hversu háar upphæðir þær eru,
sem íslendingum hafa verið
boðnar.
Þá tóku einnig til máls Sigur-
geir Kristjánsson og Gisli Gisla-
son úr bæjarstjórn Vestmanna-
eyja. Sögðu þeir, að bæjar-
stjórnin mundi gera allt til að
leysa úr þessum mikla vanda,
sem nú steðjaði að Vestmanna-
eyingum og þjóðinni allri.
Að lokum tók Albert Guö-
mundsson til máls, og sagðist
hann telja það hreina heimsku
að taka ekki þeirri aðstoð, sem
út er rétt.
Alyktunin til rikisstjórnarinar
var siðan samþykkt einróma af
fundargestum. Lauk fundinum
með þvi, að Vestmannaeyingar
sungu lag um Vestmannaeyjar.
— ÞM
vissu skorti um, hvar
Vestmannaeyingar stæðu, og
þeir hefðu enga vissu fyrir,
hvernig ástatt væri með eigur
þeirra, og þessa vissu þyrftu
þeir að fá.
Sigfús las siðan upp ályktun
þá til rikisstjórnarinnar, sem
samin hafði verið.
í ályktuninni eru meðal
annars bornar fram þakkir til
almennings og sveitarfélaga i
landinu fyrir skjót viðbrögð, er
gosið hófst. Hörmuð er óvissa
Vestmannaeyinga um fjárhags-
lega stöðu þeirra. Tekið er
fram, að hefja verði uppbygg-
ingu i Eyjum strax og gosinu
linnir. Vestmannaeyingar telji
þjóðina ekki geta staðið eina
undirþeim efnahagsvanda, sem
hörmungunum fylgir, og leita
eigi eftir aðstoö erlendra rikja.
Leggja skal megin áherzlu á að
greina á milli þess efnahags-
vanda, sem rikti fyrir gosið og
þess, sem rikir nú.
yrði eftirlit með þvi, að ekki
settist of mikill vikur á þök hús-
anna, ættu þau ekki að vera i
hættu vegna hans að öðru leyti.
Margir Vestmannaeyinganna
létu i ljós efa um, að ástandið
væri ekki verrá en Þorbjörn
vildi vera láta.
Sigfús Johnsen talaði næstur,
og sagði hann, að Vestmanna-
eyingum þætti mörgum, að ekki
hefði verið nógu vel haldið á
ýmsum málum i sambandi við
björgunarstarfið i Eyjum.
Sagði Sigfús, að skyldur ríkis-
valdsins við Vestmannaeyinga
væru afdráttarlausar. Hann
sagði, að Eyjabúum bæri fullur
réttur á allri hjálp, sem hægt
væri að veita. Vestmanna-
eyingar yrðu að krefjast fullra
bóta fyrir það tjón, sem þeir
hefðu orðið fyrir. Þjóðin ætti
ekki að bera baggann ein,
heldur ætti að leita aðstoðar hjá
vinveittum nágrannalöndum
okkar. Sagði hann, að algjöra
Sigfús Johnsen les fyrirsögn I
Visi, sem hann sagöist harma að
sjá i einum fjölmiðla landsins.
Fyrirsögnin er: 2.400 milljónir I
Eyjaskatt, en I fréttinni er sagt,
að útvega þurfi þessa upphæð
vegna hamfaranna.
Ályktun fundarins var einróma samþykkt af öllum fundargestum
Minna en 50 Eyjabúar ennþá á hótelum
Féir Eyjabúar eru nú
orðnireftirá hótelum, og
flestir hafa getað komið
sér og sínum fyrir annars
staðar, enda hefur verið
starfað ötullega að þvi að
finna fólki samastað. Enn
er þó mikið starf óunnið
við að finna húsnæði.
Visir hafði samband við
nokkur hótel og spurði um af-
skipti þeirra af fólkinu frá Vest-
mannaeyjum.
„Fyrst til að byrja með var
dálitið af fólki hérna hjá okkur,
en nú eru bara eftir fern hjón”,
sagði Pétur Danielsson hótel-
stjóri á Hótel Borg. Þetta fólk
hefur raunar oft verið hjá okkur
áður og er hér eins og aðrir
gestir i mat”. Mennirnir eru
allir framkvæmdastjórar fyrir-
tækja i Vestmannaeyjum, og
eins og áður segir, er þetta fólk,
sem gistir á Hótel Borg, þegar
það kemur til höfðurborgar-
innar, þó við skemmtilegri að-
stæður en nú.
„Eins og gefur að skilja er of
dýrt fyrir almenning að búa á
hótelum, og þar að auki er ekki
hægtað hafa neinn heimilisbrag
á hóteli, til þess vantar ótal
hluti, sem eru á hverju heimili”,
sagði Pétur að lokum.
„Við fengum til okkar stóra
kúfinn af fólkinu, sem á annað
borð fór á hótel,” sagði
Hafsteinn Vilhelmsson, mót-
tökustjóri á Hótel Esju. „Til að
byrja meö voru hér 120 manns,
en þeim hefur verið aö fækka
siðan, og engir hafa bætzt
i hópinn. Núna eru eftir um 30
manns og er ekki fararsnið á
þeim i bili að minnsta kosti. Viö
höfum skrifað hjá þessu fólki
mat og húsnæði og ekki er
farið að hugsa um ennþá
hvernig það greiðist Það er
oftast talsvert af auöum her-
bergjum, en þó hefur nýtingin
verið nokkuð góö og komst upp i
85% um helgina siðustu. En i
dag gætum við til dæmis tekið
fólk inn á 60 herbergi.
Erling Aspelund, hótelstjóri á
Hótel Loftleiðum, sagði, að þeir
hefðu litiö orðið varir við Vest-
mannaeyingana. „Klukkan sex
morguninn eftir að gosiö
byrjaði, vorum við tilbúin að
taka á móti fjölda fólks, en eina
fólkið, sem kom, voru hjón með
tveggja daga gamalt barn. Það
haföi verið flogið með þau
snemma um morguninn. Þetta
fólk var ekki hjá okkur allan
daginn, en mun hafa farið til
skyldfólks úti á landi. Einnig
voru tvenn eldri hjón hjá okkur
hluta úr degi..
I skipulagi almannavarna er
gert ráð fyrir, að Almanna-
varnaráð geti tekið sér umboð
yfir samgöngutækjum og gisti
rými, og það var þess vegna,
sem við vorum svo fljótt búin að
undirbúa hóteliö, En til þess
þurfti sem sé ekki að gripa”.
A Hótel Loftleiðum eru 217
herbergi, og þar sem nýting
gistirýmisins á þessum tima árs
hefur sjaldnast verið meiri en
30%, þá er mikið rými þar, ef á
þyrfti aö halda.
Fáir eru orðnir eftir af
Eyjabúum á Hótel Sögu. Að
sögn Konráðs Guðmundssonar,
hótelstjóra, voru þar aldrei
fleiri en tiu manns, og eru þeir
smátt og smátt að tinast burtu.
Við spurðum Konráð, hvort til
greina. gæti komið að veita
stórum hópi fólks frá Vest-
mannaeyjum afslátt ef til þess
þyrfti að gripa vegna hugsan-
legs millibilsástands, áður en
fólkið er búið að fá endanlegt
skjól yfir höfuðið, og svarið
var:” Hver mundi neita svo-
leiðis löguðu?”.
—LÓ