Vísir - 20.08.1973, Blaðsíða 2

2
Visir. Mánudagur 20. ágúst 1973.
risBsm:
Er erfitt að vera blaðamaöur?
Omar Valdimarsson, blm. á
Timanum: — Auðvitað er það
erfitt. En það er einmitt það sem
gerir það skemmtilegt. Erfiðast
við starfið er að leita sins eigin
sannleika, og fyrir lesandann
lika. -
Margrét Sigursteinsdóttir, blm. á
Morgunbl.: — Það er'erfitt, en
alveg sérstaklega skemmtilegt.
Aðalerfiðleikarnir eru fólgnir i
vandkvæðunum að ná i góöar
fréttir, sem maður er alltaf á
höttunum eftir, og að fá fólk til að
tala. Einnig er oft erfitt að
gera svo vel að lesandinn sé
ánægður. Enda er maður ekki
fyrr ánægður sjálfur.
Asthildur lljartardóttir, blm. á
Morgunbl.:Erfittog skemmtilegt
I senn. Erfiðast finnst mér að
vera ánægð sjálf með það sem ég
skrifa. Enda er ég ekki ánægð
fyrr en ég get verið fullkomlega
viss um að lesandinn sé ánægður.
Eg tel að þetta starf sé ábyrgöar-
meira en mörg önnur.
Gunnar V. Andrésson, Ijósm. á
Timanum: Þetta er dásamlegt
hundalif, bæði þrælskemmtilegt,
pg djöfull leiðinlegt. Erfiðast
finnst mér að gera leiðinlegu efni
góðskil. Skemmtilegastá hliðin á
þessu er svo að vera i návist þess
sem maður er að koma til
lesandans.
Brynjólfur Helgason, Ijósm. á
Morgunbl.: — Ekkert er erfitt
sem er skemmtilegt. Sem sagt:
þetta er skemmtilegt, og þar með
ekkert erfitt.
Kinar sitjandi á þakinu, sem hann geröi úr vatnsrörum.
Snjógöng yfir vegi
Þok yfir Austurstrœti?
Rœtt við Einar Þorstein Ásgeirsson arkitekt, sem nú gerir tilraun með léttbyggingu í Keldnaholti
,,Mér hefur komið til hugar að
hægt væri að reisa einskonar þak
yfir Austurstræti eða yfir eitt-
hvcrt visst svæði af því”, sagði
Kinar Þorsteinn Asgeirsson arki-
tekt, þegar viö heimsóttum hann
upp að Keldnaholti i gærdag. Þar
vinnur Kinar viö byggingu á húsi,
sem flokkast undir léttbyggingar
svokallaðar. Er það fyrsta bygg-
ing sinnar tegundar hér á landi,
cn slikt er oröið nokkuð algengt
erlendis.
Og hann lætur sér detta fleira i
hug. Svo sem að byggja úr snjó.
Erlendis hafa tilraunir verið
geröar með það, og Einar hefur
hugáað byggja úr snjó yfir vegi.
Þar væri þá um að ræða göng
sem helzt þyrftu að haldast allan
veturinn, og þar af leiðandi þyrfti
hvorki að ryðja veginn né moka.
Erlendis hefur verið gerð til-
raun með uppblásnum belg og
snjó. Snjó er hlaðið utan á belginn
og vatni siðan sprautað yfir.
Þegar það hefur frosið er
belgurinn fjarlægður. Um leið er
komið litið hús.
Engar slikar tilraunir gerir
Einar þó I Keldnaholti. Þar
byggir hann þak, sem allt er
byggt úr vatnsrörum frá Reykja-
lundi. Þakið er hálfkúlulagaö og
yfir það verður siðan strengdur
vatnsheldur segldúkur. Þaö tók
hann ekki nema þrjá daga að
koma rörunum saman, en þakið
á að ná yfir rúmlega 80 fermetra
stórt svæði.
Byggingunni hyggst hann ljúka
fyrir miðvikudag næstkomandi,
en hann hefur unnið að þessu I
samráði við Rannsóknarstofnun
byggingariðnaðarins og fengiö
styrk frá Iðnaðarráöuneytinu.
Hann hefur þó þurft að standa
undir kostnaði sjálfur.
Rannsóknarstofnunin mun
siöan nota bygginguna sem
geymslu, en Einar tjáöi okkur að
hann hefði hug á að selja hana á
kostnaðarverði, sem hann reikn-
aöi með að yrðu 2600 kr. á fer-
metra.
„Þetta er mjög fljótlegt i upp-
setningu, en ég reikna aðallega
með vindálagi hvað viökemur
veöurfari hérna. Það á síðan allt
eftir að koma í ljós hversu vel
þakið þolir snjó og slika veöráttu.
Kg reikna með að reynsutima-
biliö verði eitt ár. Þaö getur vel
verið að það fjúki við fyrsta vind,
ég veit ekkert ennþá.Þetta er
aöeins tilraun en siðan verður aö
fikra sig smátt og smátt áfram”.
Þak I likingu við þetta mætti
nota til margra hluta. Einar lætur
sér detta í hug aö almenningur
gæti notað slíkt i görðum sinum,
þ.e.a.s. meö samskonar rörum
og notuð eru I þakið á Keldna-
holti. Slik hálfkúla sem gæti verið
gróöurhús i garði, t.d. 6 metrar i
þvermál gæti kostað 60-70 þúsund
kr. Einar hefur t.d. komið upp
sliku húsi fyrir börn sin.
Einar sagði okkur að hugmynd
heföi komið fram um að byggja
slikt þak á þjóðhátið árið 1974.
Þar yrði þá byggt yfir kaffisölu
eða annað slikt. Enn er þó ekkert
ákveöið um það.
Aðra hugmynd kom Einar með
og minntist i þvi sambandi
á Japan. Þar hafa veriö byggð
slik tjöld eöa þök, sem eru til þess
gerð að fólk getur skroppið úr
kuldanum inn i sumarið!
Þökin eru upphituð og er þeim
tjaldað úti á bersvæði. Þar inni er
svo grænt gras og sumarlegt.
„Hugsið ykkur. í stað þess aö
fara til Mallorca!” sagöi Einar.
Einar hefur frá ýmsum
skemmtilegum tilraunum og
hugmyndum að segja, er virðast
næstum yfirnáttúrlegar og
óraunhæfar fyrir leikmann, en
fyrirfinnast þó samt sem áður og
reynast vel. Um þakiö i Keldna-
holti segir hann: „Ég hef alltaf
sagt að þetta væri stór regn-
hlif! Engin reynsla er komin á
þetta ennþá, og enn er ekki vitaö
hvernig það stendur sig gegn
náttúruöflunum.
Þá skal þess getið að i viðtali
við Einar fyrir stuttu var þess
getið að hann heföi átt einn
stærstan þáttinn i byggingu
tjaldsins á ólympiuleikunum i
Munchen. Ekki var hlutur hans
þó svo stór, en hann aðstoðaði þó
við uppkomu þess. —EA
LESENDUR HAFA ORÐID
Hringið í síma 86611
ó milli kl. 13-15
Leigja bollana undir kakó-ið!
H.G.hringcli:
„Það var kyndugt, sem fyrir
mig og dóttur mina bar, þegar við
fórum i Eden i Hveragerði til
þess að fá okkur hressingu.
Eg keypti mér kaffi og fékk það
eins og alsiða er afgreitt i kaffi-
bolla. Dóttir min fékk hinsvegar
heitt kakó i glasi! — Nú þurfti
ekki að spyrja að þvi, að brenn-
heitt kakóið hitaði svo glasið, að
dóttir min gat ekki með nokkru
móti haldið um það.
t stað þess að mæna ráðalaus á
kakóið i glasinu, fór hún heldur og
náði sér i bolla með hanka, en
stúlkan i afgreiðslunni sagði þá:
„Þú verður þá að greiða 35
krónur i leigu fyrir bollann".
Dóttir min gaf eitthvað litið út á
það, en sagðist mundu koma
aftur og bað hana að hafa bið-
lund. Bjóst hún þó satt bezt að
segja við þvi að þetta væri byggt
á einhverjum misskilningi — 35
króngur i leigu fyrir afnot af boll-
anum!
O, nei, það var sko enginn mis-
skilningur, þvi að önnur af-
greiðslustúlka kom að borðinu til
okkar, þegar hún veitti þvi eftir
tekt, að dóttir min var aö hella
kakóihu úr glasinu yfir i bollann.
„Hey.rið þið. Það verður að
borga 35 krónur fyrir afnot af
bollanum”, sagði hún ákveðin i
bragði
Ég varð svo klumsa, að ég hef
bara ekki almennilega áttað mig
á þessu ennþá.
Auðvitað trúi ég þvi alls ekki,
að þetta sé alsiða á kaffihúsum
eða veitingastofum. Ég hef aldrei
rekið mig á slikt fyrr.
Hitt hef ég hins vegar oft
fundið, að úti á landsbyggðinni
eru menn mjög hagsýnir og
reyna að gera sér fé úr hverju
einu. Mest áberandi er þetta þó i
alfaraleið ferðamanna. Það eru
samlokur seldar út úr sjoppu-
lúgum á sama veröi og vandl.
skreyttar brauðsneiðar á dýrustu
lúxushótelum. Og auðvitað annað
eftir þvi.
Svona nokkuð eins og sérleiga
fyrir bollann (og kannski sér
leiga fyrir undirskálina og sér-
leiga fyrir teskeiðina eða Guð má
vita hvað) er einmitt mjög i anda
minnar reynslu á slikum slóðum.
Þó vildi ég reyna að svala for-
vitninni, sem vaknaði við þetta,
og hlera, hvort þið hafið heyrt af
þvi, að þetta sé siður á kaffi-
húsum?”.
Ekki þar, sem við leggjum leiöir
Gisli Valtýsson simar:
„Þvi er ekki að neita að það er
timabært að gera herferð gegn
öllum sóðaskap i borginni og
þarflegt hjá lögreglumanninum,
sem rætt er við i föstudagsblaði
VIsis um það að sekta sóðana.
En mér datt i hug atvik, sem ég
varð áhorfandi að i gærmorgun
(fimmtudagsmorgun), þegar ég
var staddur á Laugavegi neðar-
okkar. Eftir að hafa keypt okkar
veitingar, fáum við þær fram-
bornar eftir okkar höfði, I giösum
eða bollum eða fötum. Við höfum
ckki heyrt af þessari nýbreytni
áður
Þetta stingur reyndar alveg i
stúf við okkar kynni af Eden, þar
sem okkur hefur fundizt við fá
ódýran greiða og vel fram
borinn.
lega kl. 11.15 Þar kom brunandi
lögreglubifreið, R-20002. Skyndi-
lega sá ég hvar logandi vind-
lingur kom fljúgandi út úr lög-
reglubiinum og hafnaði á götunni.
1 bilnum voru tveir einkennis-
klæddir lögreglumenn. Ég hélt i
fyrsta lagi að lögreglan mætti
ekki reykja i bilum sinum, — og i
öðru lagi held ég að margir séu
sóðar — eða einstaklega
hugsunarlausir i lögreglunni".
En eru þeir barnanna beztir?