Vísir - 04.01.1974, Page 2

Visir. Föstudagur 4. janúar 1974
2______________
vfeusra:
A að skylda húseigendur til aö
fjarlægja hálku og snjó af gang-
stéttum fyrir framan hús sfn?
Einar Þ. Guðjohnsen. fram-
kvæmdastjóri Feröafélagsins: —
Það er ekki svo fráleitt, að þeir
veröi skyldaðir til þess. Þaö kæmi
auövitað misjafnlega niður á
húseigendum, þvi gangstéttir
fyrir framan hús þeirra eru mis-
langar. En það er gott, að til-
mæli væru sett fram til húseig-
enda um, að þeir kappkostuðu að
halda stéttum fyrir framan hús
sin.
Tómas Guðmundsson, skáld: —
Nei, ég er er á móti þvi, þvi ég er
á móti þvi að skylda menn til að
gera hlutina. Ef menn langar til
að moka svelli og snjó burt af
stéttum, þá mega þeir það
auðvitað, en það á ekki að skylda
þá til þess.
Ómar Kagnarsson, nemandi: —
Já, þvi fólk dettur mikiö á hálk-
unni. Það mætti gera húseigendur
skaðabótaskylda vegna óhappa á
stéttum við hús þeirra.
Garðar Jónsson, sjómaður: —
Mér fyndist þaðekki ósanngjarnt,
þegar færið er mjög slæmt, og
beinlinis skaðlegt. Ég er
meömæltur þvi að leggja ein-
hverjar skyldur á menn i þessum
tilvikum, þvi það er sjálfsagt að
foröast slysin.
Þórarinn Guðmundsson, leik-
sviðsmaður i Þjóðleikhúsinu: —
Já, absolútt. Þessari hálku á
gangstéttunum fylgir mikil slysa-
hætta, og það á að straffa menn á
einhvern hátt, ef hálkan er ekki
mokuð af stéttunum, eða sandi
sáldrað á hana.
Guösteinn Sigurgeirsson, hús-
gangabólstrari: — Já, enda
virðist það t.d. tiðkast viða er-
lendis að skylda menn til sliks.
Mér finnst, að þá eigi að láta
húseigendur borga sektir eða
skaðabætur, ef einhver meiðir
sig vegna hálku á gangstéttum
við þeirra hús.
„Okkar hlutur er innan
við eitt prósent af flug-
eldasölunni"-se9ia Kiw<,nis'nenn
■■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ eldana. Þeir láta bara vini og hjálparsveitir skáta, enda v
„Okkur finnst þetta
helzt til langt gengið að
ráðast að þessum eina
Kiwanisklúbb, sem sel-
ur flugelda hér i Reykja-
vik, og hinum sem er á
Seltjarnarnesi. Ég efast
um að magnið, sem þeir
klúbbar selja nái einu
prósenti af allri sölunni i
Reykjavik. Einnig fer i
taugarnar á okkur sá
misskilningur að allur
ágóðinn renni ekki til
liknarmála, en það
fannst
fram.”
okkur koma
Kjörumdæmisstjóri Kiwanis-
klúbbanna, Eyjólfur Sigurðsson
hafði samband við blaðið vegna
ummæla Tryggva P. Friðriksson-
ar, formanns Landssambands
hjálparsveita skáta, I tilefni af
ummælum hans i blaðinu á
laugardag. Þar lýsti Tryggvi yfir
óánægju sinni með, að Kiwanis-
klúbbar og iþróttafélög stæðu i
flugeldasölu i samkeppni við
hjálparsveitir skáta. Flugelda-
salan væri eina tekjuöflunarleiö
hjálparsveitanna.
„Þaðer einn Kiwanisklúbbur i
Reykjavik, Hekla, sem selur flug-
elda. Það er alrangt, að félagar
hans gangi i hús til að selja flug-
og
kunningja vita af þvi, að þeir hafi
flugelda til sölu, og siöan eru þeir
sóttir i bækistöðvar okkar. Ég
veit hins vegar um aðila, sem
gengurihús til að selja flugelda,
en vil ekki nefna þá hér,” sagði
Eyjólfur.
Eyjólfur lagði áherzlu á, að það
kæmi skýrt fram, að hver einasta
króna, sem af flugeldasölunni
kemur, fer til liknarmála.
„Þess má geta að hluti af þess-
um peningum rennur til Flug-
björgunarsveitarinnar, sem nú
stendur i að endurnýja bilakost
sinn. Þeir eru svo miklu fleiri
klúbbarnir úti á landi, sem standa
I flugeldasölu, en ég veit ekki til
þess aö þeirra sala stangist á viö
starfsemi annarra álika félaga
eða klúbba, þar á meöal hjálpar-
sveita,” sagði Eyjólfur.
„Við erum ekki að ráðast á
hjáiparsveitir skáta, enda vinna
þær mikið og gott verk, sem við
erum mjög hrifnir af. En þessir
aðilar hefðu fyrst átt að koma til
viðræðna við okkur, áður en
lengra var farið.
En það er enginn aðili, sem hef-
ur rétt til að ákveða, hvaða fjár-
öflunarleiðir eru farnar. Til
dæmiseru allmargir aðilar, þar á
meðal skátar, Kiwanis og aðrir,
sem eru með merkjasölu, jóla-
kortasölu og ýmis önnur ráð til
fjáröflunar,” sagði Eyjólfur að
lokum.
Þess má geta, að á þeim tiu ár-
um, sem Kiwanisklúbbar hafa
starfað, hafa þeir gefið tæki i
sjúkrahús fyrir 20 milljónir. 5
milljónir eru nú fyrir hendi til
ráöstöfunar i Vestmannaeyjum,
en ekkert er ákveöið, hvernig þvi
fé verður varið þar.
-ÓH.
MANNDRÁP OG PYNTINGAR
í KAUPBÆTI MEÐ SÚPERSTAR
Hneykslaöur h eim ilis f aðir
hringdi:
Ég brá mér á bió á annan i jól-
um og til að sjá þá góðu kvikmynd
„Superstar”. Vegna þess að ég
haföi séö myndina fyrir nokkrú
erlendis og vissi þar af leiðandi,
aö hún var góð og alveg við hæfi
barna tók ég börnin min tvö með
mér.
Það skyldi ég þó aldrei gert
hafa. Ekki var það þó vegna
myndarinnar sjálfrar. Hún var
alveg eins og áður og kom mér
ekkert á óvart.
Nei, en þau sýnishorn úr næstu
myndum, sem birt voru á undan
aðalmyndinni voru hroðaleg. Tvö
eða þrjú sýnishorn voru þar á
dagskrá hvert öðru hroðalegra.
Þetta voru sannarlega góð sýnis-
horn af blóðsúthellingum og öll-
um tegundum manndrápa og
pyntinga.
Sjálfum ofbauð mér algjörlega,
svo ég tali nú ekki um blessuð
börnin. Ahrif morðsýnishornanna
eru örugglega langærri en
„Superstarmyndin”.
Ég vil eindregið benda forráöa-
mönnum þess ágæta kvikmynda-
húss Laugarásbiós á, að formáli
sem slikur og þeir hafa fyrir þess-
ari annars ágætu mynd er engan
veginn við hæfi.
Blessaðir sleppið þið honum og
hafið þökk allra, sem áhuga hafa
á að fara með börn sin á hina
ágætu mynd Superstar.
„GAMALT
OG NÝTT"
Guðjón A. Arnason Skúlagötu 76
skrifar:
„Vegna sifelldra fyrirspurna,
sem á mér standa út af uppfinn-
ingum minum, þá langar mig til
þess að birta nokkrar linur i blað-
inu, ef það mætti létta af mér ein-
hverjum simahringingum og
bréfaskriftum.
Það var fyrir 25 árum, að fyrsta
hugmyndin að uppfinningu fædd-
ist i hugarfylgsni minu. Þetta var
1948 og það var mykjudreifari,
sem ég var að hugsa um. — Siðar
komu Norðmenn með þessa sömu
hugmynd og framleiddu þessa
dreifara, sem reyndust vel.
Ari siðar fékk ég hugmynd um
að hita upp hús með heitu lofti.
Það var ekki fyrr en löngu seinna,
að Bandarikjamenn komu með
sams konar hitakerfi.
Arið 1950 fann ég upp „elda-
pottavél”, sem ekki er til i dag að
visu. Hún sýður, steikir, hrærir
sjálf i, kveikir á sér sjálf, stillir
hitastig, þvær sig sjálf eftir að
hún hefur verið losuð, allt leirtau
þvær hún upp og staflar þvi i skáp
þurru og hreinu. Hún þvær pott-
ana sina sjálf.
Arið 1953 heppnaðist teikning
og tilraun um að kljúfa rafmagn,
þannig að hægt er að hita upp öll
hús eða hibýli, eins og skip, bila,
flugvélar. Svo er hægt að nota
þessa aðferð til þess að hnýja
áfram (eða aftur á bak) öll farar-
tæki, allar vélar. Það þarf ekki
raflagnir né virkjanir, enda væri
engin framtiðarlausn i þvi.
Arið 1970 sótti ég um i ráðu-
neytinu einkaleyfi á snúningi
húsa með sérstakri aðferð.
Árið 1971 sótti ég um einkaleyfi
á loftbjörgunarhofi til þess að
bjarga mönnum úr sjávarháska.
En svo eru slik einkaleyfi dýr
fyrir félitinn mann, að það er með
öllu útilokað fyrir hann að standa
I sliku.’”

Mungót
Það er eiskað og unnað
um áramótin.
Vin á svo vel viö,
vinahótin.
Það er drukkið og dansað,
daöraö og étiö,
Vin á svo vel viö,
valið ketið.
Það er hlustað á hljóðvarp,
hlýtt á presta.
Vin á svo vel viö,
viöburðinn mesta.
En enginn vill enda
i allsherjar slarki.
Vín á svo vel viö,
að vissu marki.
Og við munum þaö heilræði.er maður skálar.
Mungát skal höfö I nærveru sálar.
Ben. Ax.