Tíminn - 02.02.1966, Qupperneq 14

I
14
TÍMBNN
MIÐVIKUDAGUB 2. febrúar 1966
Hedda Hopper
lézt í gær
NTB-Hollywood, þriðjudag.
Hedda Hopper, sem þekkt er
fyrir skrif sín um kvikmyndaleik
ara, lézt í dag úr lungnabólgu. Hún
var á áttræðisaldri. Hún veiktist
á föstudaginn, og versnaði henni
mjög á sunnudag.
Hedda Hopper, sem hafði mjög
„eitraðan penna“, sem hver kvi'k
myndaleikari óttaðist, var tengd
skemmtanalífinu frá bamæsku.
Hún lék í rúmlega 100 kvikmynd
ura og nokkrum leikritum.
Féll úr stiga
HZ—Reykjavík, þriðjudag.
Það slys varð í sementsverk-
smiðjunni á Akranesi skömmu eft
ir hádegið í dag, að roskinn Akur
nesingur féll úr stiga við vinnu
sína. Rotaðist hann og hlaut heila
hristing og að auki mikinn skurð
á augabrún en einhverja rænu var
hann búinn að fá, er hann var
fluttur á sjúkrahúsið. Fallið var
3—4 metrar.
HVER BORGAR?
Framhald af bls I
að í undantekningartilvikum, eins
og t.d. í óveðrinu nú um helgina
verði það mikið vafamál hvort
hægt sé að telja húseigendur á-
byrga fyrir tjónum, sem verða af
völdum slíks veðurs svo framar-
lega sem þökin íullnægja reglum
um frágang. Gatu deildarstjórar
ir þess að þess væru dæmi frá
öðirum Norðurlöndum, að fyrir
rétti hefðu gengið sýknudómar í
málum gegn huseigendum vegna
tjóns, sem hús beirra hafa valdið
í ofsaveðrum. Aðspurðir sögðu
áðurneíndir aðilar, að því miður
væri ekki nógu algengt, að húseig
endur tryggðu hús sín með á-
byrgðartryggingu.
Þess má að lokum geta, að ef til
þess kæmi að gengið yrði að
húseigendum. er ekki víst, að þeir
yrðu dæmdir skaðabótaskyldir
gagnvart tjónpolum vegna áður-
nefndra tjóna. •
OLÍUFLUTNINGUR
Framnald af bls 1
lögin fá það, sem á vantar frá
Bandaríkjunum. Fengu öll olíufé-
lögin heimild í dag til að kaupa
einn skipsfarm af olíu aukalega
til að bæta upp það, sem á vant-
aðj, að Rússar standi við *gerða
samninga.
Tveir olíufarmar eru nú á leið
inni frá Rússlandi.
FISKIÞING
Framhald af bls. 2
nýta, á skynsamlegan hátt þau
auðæfi, sem hafið umhverL i-*nd
ið hefur upp á að bjóða þannig,
að til sem mest gagns verði fyrir
sem flesta.
Að lokinni setningu þingsins var
fundi frestað þar til á morgun,
en þá fer fram kjör starfsmanna
þingsins og fastanefnd- og hefj-
ast síðan þingstörf.
JOHNSON
Framhald af bls. 1.
gerðir sínar og reyna að þvinga
þjóðina í Vietnam til-þess að
leysa Vietnammálið samkvæmt
kröfum Bandaríkjanna.
Goldberg sagði, að allt, sem
Bándaríkin gerðu í Vietnammál
inu, væri tengt ósk USA um
friðsamlega lausn deilunnar i
stað þess að þvinga í gegn
hernaðarlega lausn. Brezki full
trúinn, Lord Caradon, studdi
Goldberg algjörlega, og gagn
rýndi Ho Chi Minh, forseta
Norður-Vietnam, fyrir að bera
í raun og veru ábyrgð á, að
loftárásir voru hafnar að nýju.
Fedorenko fékk stuðning full
trúa' Frakklarids,'’ Róger Seyd
óux, sem taldi, að SÞ væri
ekki réttur vettvangur til við
ræðna um Vietnammálið, því
Bandaríkin væru eini deiluað
ilinn, sem viðstaddur væri.
Kína er ekki á réttan hátt fuR
trúi hér, sagði hann, og hvor
ugt Vietnamríkið á fulltrúa hjá
SÞ. Jafnvel þótt ráðið skoraði
á ríkin tvö að senda fuiltrúa,
þá stæðu deiluaðilarnir engan
vegin jafnfætis. en slíkt jafn
rétti væri fyrsta skilyrði allra
viðræðna. Fulltrúi Malí var
Hjartanlega þökkum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð og
vinarhug við andlát og [arðarför dóttur okkar, systur og mágkonu,
Selmu Sigþóru Vígbergsdóttur,
Niálsgötu 15.
Guð blessi ykkur öll.
Elinborg Þórðardóttir, Vígberg Einarsson,
Ásta Anna Vigbergsdóttir Axel Björnsson.
I' IIII liWHWIIiiPWIHIlMmWHHiKIIIIH11 "I—I W 'l"W Ml WI'IT l'l'IH l«WlW—11
fnnilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og jarðarför,
Steinunnar Sveinsdóttur
frá Nýjabæ, Eyrarbakka.
Vandamenn.
Þökkum innllega samúð og vlnarhug við fráfall og jarðarför,
Ásrúnar Árnadóttur
frá Garði.
Vinir og vandamenn.
Faðir og tengdafaðir okkar,
Brandur Tómasson
frá Kollsá f Hrútaflrði,
lézt mánudaginn 31 janúar s. I. i Landsoítalanum.
Valdís Brandsdóttir Guðmundur Kristiánsson.
Hjartkær móðursystir min,
GuSríSur GuSmundsdrttir
lézt að Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund, 31. ianúar. Fyrir hönd
— ndamanna,
Lára Jónasdóttir.
einnig á móti því, að málið yrði
tekið á dagskrá. Búizt var við
atkvæðagreiðslu um málið seint
í kvöld.
Fréttaritari brezka útvarpsins
í Washington símaði í dag, að
þar í borg væri talið, að loft-
árásunum á Norður-Vietnam
verði haldið innan vissra tak
marka, a. m. k. á meðan Viet
namimálið er til umræðu innan
Sameinuðu Þjóðanna. f náinni
framtíð komi ekki til greina
að kasta sprengjuim á Hanoi
eða aðra umdeilda staði.
Helztu andstæðingar Vietnam-
stefnu forsetans í þinginu hafa
tekið þessari ákvörðun tiltölu
lega vel. Fullbright, formaður
utanríkismálanefndar þingsins,
hefur lýst því yfir, að nefndin
muni ekki ganga hart eftir
rannsókn á stefnu forselans í
Vietnam á meðan umræðurnar
standa yfir innan Sameinuðu
Þjóðarina. Og hann hefur frest
að áætlunum um að yfirheyra
Dean Rusk, utanríkisráðherra,
sem var spurður all harkalega
út úr opinberlega í nokkrar
klukkustundir í síðustu viku.
En þetta virðist þó einungis
vera bráðabirgðavopnahlé í
umræðunum um stefnu forset
ans í Vietnammálinu.
En þótt hin tvíþætta ákvörð
un Johnson forseta í Vietnam
málinu hafi tekið vindinn úr
seglum gagnrýnenda hans um
stund, þá eru skoðanir manna
í Washington jafn skiptar nú
sem fyrr.
Sumir hér segja, að það, sem
í fyrstu virtist vera einlægar og
sérlega „johnsonskar“ aðgerðir
í átt tii samninga, sýnist, við
nánari athugun. vcra aðgerðiþ
stjórnmálamannsi sem hafi
pólitíska innanlandshagsmuni
efst í huga en ekki aðgerðir
þjóðarleiðtoga. Bent er á að
leið Johnsons úr klípunni hafi
verið að gefa báðum öfga
fylkingunum í afstöðunni til
Vietnamsstríðsins hluta þess,
sem þeir vildu; takmarkaðar
loftárásir fyrir stríðssinna og
friðarumleitan til Sameinuðu
Þjóðanna fyrir friðarsinna. En
hvorugur aðilinn er talinn
verða ánægííur með sinn hlut
til lengdar.
Það hefur einnig verið sagt
hér, að stefna forsetans sé
ekki sjálfri sér samkvæm Ef,
segja menn. stöðvun loftárása
var • þýðingarmikill hluti fyrstu
friðarsóknar forsetans. hvernig
er þá hægt að réttlæta að loft
árásir ^íiu teknar upp að nýju
í byrjun nýrrar, og ekki síður
dramatískrar, friðarsóknar á
vettvangi Sameinuðu Þjóðanna?
Það er ekki einungis gildi
hinnar nýju friðarsóknar John
sons forseta innan Sameinuðu
Þjóðanna. sem spurningarmerki
er sett við. heldur einnig ein-
lægni þeirrar friðarsóknar
En þetta er það, sem fram
kemur i forystugreinum dag-
blaðanna og í viðræðum manna
á meða) i Washington Opin-
berlega er Johnsonstjórnin ein
huga, og hið sama er að segja
um Bandaríkjaþing.1
SNJÓFLÓÐ
Framhald at 16 síðu.
hefur rifið með sér einhvers
staðar i gilinu.
Alfreð og sonur hans fluttu
konuna og barnið þegai l
fjósið. eftir beim íafði tekizt
að komast út úr núsinu og
síðan var fengin hjálp Irá öðr
um hæjum í nágrenninu tið
erum á háifgerðun vergangi
ennþa saeði Alfreð pn ég hef
fengið loforð fyrir sumarbú
stað að Gilslaug, hér rétt hjá,
og þar getum við verið til að
byrja með. Annars er ég að
fá ýtu til þess að rétta húsið
við, og þá verður hægt að sjá,
hvort það er mikið skemmt, eða
hvort við getum búið í því í
sumar.
— Hérna féll snjóflóð á bæ-
inn árið 1662, og eftir því sem
ég kemst næst mun hann hafa
staðið á svipuðum slóðum, og
bæjarhúsið stóð nú. Þá var
þetta auðvitað torfbær, og tók
búrið alveg af. Þar hafði verið
inni kona og barn, en náðust lif
andi úr fönninni, sagði Alfreð
að lokum.
ÁKVÆÐISVINNA
Framhald af 16 síðu.
og skipulagi hjá flokkum er hafa
lengi unriið ákvæðisvinnu. Sem
dæmi má nefna að fyrir tveimur
árum voru boðnar út tvær verka-
mannablokkir á ísafirði og var
leitað til smiða frá Reykjavík og
ísafirði til að vinna verkið. Reyk-
vísku smiðir tó’ r verkið að sér
og luku því á helmingi styttri
tíma en aðrir höfðu treyst sér til.
I Noregi er það í rammasamn-
ingi milli atvinnurekenda og i-un
þega, að setja engar hömlur á
menn, er sýna einstL „n dugnað,
og nota þá ekki sem átyllu til að
þrýsta niður kaupi. Hliðstæð
ákvæði hafa verið tekin upp í
rammasamningum á milli atvinnu-
rekenda hér og launþega.
Þegar rætt er um . _n bygging-
arkostnað má gjarnan taka það
með í reikninginn, að trésmiðir
eru að heita má alltaf í módel-
smíði, húsin og innréttingar eru
aldrei eins, og stöðlun óþekkt að
heita má nema í hurðum, en það
er yarla þorandi að liggja með
þfer' spónlagðar. vegna tízkubreyt-
inga. Allir skilja að það er dýrara
að láta kiæðskera sauma ein föt
en kaupa lageuuaumuð föt, og sama
á við um innréttingari.ar.
Óhætt er að segja, að innan tré-
smiðafélagsins séu margi- góðir
verkmenn og yfirleitt eiga h
byggjendur að geta ráðið til sín
góða fagmenn. ur i mót: hafa
verið miklar sveiflur í húsbygg-
ingum og oft ríkjandi mikil óvissa
um framkvæmdir, t. d. fó.. fáar
byggingar á stað í fyrra fyrr en
komið var fram á sumar, og þá
var hafin bygging sambýlis- og
einbýlis „sa í Árbæjarhveríi 1 -Ir
um 5000 manns op annað hverfi,
við Sæviðarsund, að byrja að rísa
á sama tíma. Þegar slíkar fram-
kvæmdir eru í fullum gangi er
áreiðanlega erfitt að fA góða 'niði.
f byggingariðnaðinum eru ýmsir
þættir, sem mætti eflaust lagfæra.
en sumt er algerlega . valdi hins
opinbera að bæta.
Á undanförnum árum hefur n..k
ið verið unnið við að samræma
ákvæðisvinnutaxt .na og gern þá
sem sanngjarnasta og réttasta.
Kristján Guðmundss*. sagði,
að mestu erfiðleikarnir í. rekstri
trésmíðaverkstæðisins jtöfuðu af
því, að engin verk væru stöðluð
og iítið hægt að smíða á lager.
Eldhúsinnréttingar yrðu mun dýr
ari ef hægt væri að íða 8—10
gerðir, er fólk gæti svo valið um.
Það liggur í úugum hvað það
væri mikið auðveldara fyrir þá,
sem eru að r vggja, að geta pantað
beint af lager ákveðna gerð af
eldhúsinnréttingui.i, eða gluggum,
um leið og þess þarf með. Sumir
vilja t. d. ekki festa kaup á eldhús-
innréttingum fyrr en þeir hafa
peninga handbæra, en þá þurfa
þe: ef til vill að bíða í hálft ár
eftir því að fá eldhúsinnréttinguna
02 ge‘ -r v ð reynzt dýr tím’, m. a.
vegna verðbólgu.
Lánsfé hefur verið af mjög
skornum sKammti, rg sagði Irist-
ján. að þeir sem uygðust ... .a
inn eldhús: tingar ngj und
arlega litla fyrirgreiðslu, ef þeir
gætu ekki staðizt trésmíðaverk-
stæðunum snúning á þeim vett-
vangi. Það iítur kannski dálítið
undarlega út, að lánsfé er' helzt að
fá hjá timburinnflytjendum. Tré-
smíðaverkstæði eiga allta1' nokkuð
háar fjárhagðir útistandandi, og
áleit Kristján, að yfirleitt æru
útistandandi 50—60 þúsund krón-
ur á hvern starfsmann trésmiðj-
unnar, en þeir eru oftast um 10
talsins.
Kristján og Jón Snorri höfðu
verið að ræða u.n eldhúsinnrétt-
ingu, er blaðamanninn bar að
garði, og gaf þessi eldhúsinnrétt-
ing í meðalstórri 4ra herbergja
blokkfbúð tilefni til mjög athyglis
verðrar athugunar.
Eldhúsinnréttingir. er frá arki-
tekt, og óvíst, hvort hann hefur
ráðið verkinu, eða orðið að beygja
sig undir vilja húsbyggjandans. Á
teikningunni voru 17 skáphurðii
af 10 mismunandi stærðum og 11
skúffur af 7 mismunandi stærðum!
Með því að fækka einingum. og
samræma aðrar, væri hægt að
lækka kostnaðinn við hluta inn-
réttingarinnar um helming, án
þess að skerða notagildi hennar.
Báðir voru þeir sammála um, að
innréttingin yrði fallegri, ef þess-
ar breytingar yrðu r ;rðar.
Dæmið um innréttinguna er
eiginlega táknrænt fyrir ástandið
í byggingarmálum þjóðarinnar .í
dag.
SKARÐSBÓK
Framhald af 16. síðu.
um. Hefðu hlutimir ekki náð 100
ára aldri væru tollar af þeim hins
vegar talsvert hærri. Þannig þyrfti
að greiða 90% tolla af húsgögn
um, og 50% tolla af ýmsum mun-
um' sem ekki hefðu náð tilskild-
um aldri, eða hefðu,Yvottorð upp
á það. I } tr> . -
Þá snerum við okkur til dn.
Kristjáns Eldjárns þjóðminjavarð-
ar, og hjá honum fengum við þær
upplýsingar, að allir þeir munir,
sem flokkuðust undir listaverk
væru tollfrjálsir í innflutningi, svo
og þeir safngripir, sem keyptir
væru til safna. Ef einstaklingur
keypti fágætari grip erlendis gagn
gert í því skyni að gefa opinberu
safni, gæti hann líklega fengið und
anþágu frá tollgreiðslu, ef hann,
þjóðminj avörður gæfi frá sér
skriflega yfirlýsingu um gjöfina,
hins vegar væri ekki mikið um
það, að einstaklingar gæfu slíkar
gjafir.
Mörgum er það mjög til efs,
hvort rétt er að skattleggja gamla,
fágæta muni svo að miklu nemi.
Þessir hlutir eru oft feykilega dýr-
ir í innkaupi, og þegar háir toliar
bætast við kaupverðiþ, er ekki
nema eðlilegt að fólk hiki við að
flytja þá inn í landið. Hvorki
söfn né einstaklingar hér á landi
eru rík af fágætum erlendum
munum. Gaman væri ef meira bær
ist hingað af slíku, einkum því
sem frá norrænum mönnum er
komið. Slíka muni má víða finna,
og sjálfsagt mundi þykja tengur
að mörgu slíku á safni hér, og
einnig í heimahúsum. Þetta eru
verðmæti sem fara vaxandi með
árunum, þótt þyki henta að tolla
þau, og draga þannig úr innflutn
ingi þeirra til minjalítils lands.
---i-------------
Á VÍÐAVANG
Frambald af Pls. 3
um eins og aðrar virkjanir og
stórverksmiðjur, sem þeir hafa
byggt Að standa þannlg á eig
in fótum er hugsun, sem þesir
menn þola ekki, og þeir ræða
ekki einu sinni málið frá þvi
sjónarmið*. Það er alúmínver-
ið en ekki íslenzk virkjun, sem
þessum mönnum er aðalatrið-
ið. Vilja peir Mbi.menn ekki
gera svo vel afí skýra það fyrir
þjóðinni, hvers vegna við get
nm ekki reist Búrfelisvirkjun
á eigin spýtur?
/