Vísir - 11.03.1975, Blaðsíða 6

6
Vfsir. Þriðjudagur 11. marz 1975.
VÍSIR
(Jtgefandi: Reykjaprent hf.
Framkvæmdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Ritstjórnarfulltrúi: Haukur Helgason
Auglýsingastjóri: Skúli G. Jóhannesson
Auglýsingar: Hverfisgötu 44. Simar 11660 86611
Afgreiösla: Hverfisgötu 44. Simi 86611
Ritstjórn: Siðumúla 14. Simi 86611. 7 linur
Askriftargjald 600 kr. á mánuði innanlands.
í lausasölu 35 kr. eintakið. Blaðaprent hf.
T ímasóun
Nú eru dagar erfiðir hjá mörgum fjölskyldum.
Jöfn og þétt aukning dýrtiðarinnar i vetur hefur
rýrt kaupmáttinn svo mjög, að margir hafa orðið
að breyta neyzluvenjum sinum og jafnvel að
spara við sig helztu lifsnauðsynjar.
Einna harðast kemur þetta við láglaunafólk,
sem hafði áður drýgt tekjur sinar með eftirvinnu,
en á nú ekki kost á sliku, þar sem atvinna hefur
dregizt saman. Hjá þessu fólki fara saman
kauplækkun og verðhækkun og gera ástandið
óbærilegt.
Ekki bitnar þetta siður á láglaunafólki, sem að-
eins hefur haft dagvinnuna til að lifa af, svo og á
ellilifeyrisþegum. Kjör þessa fólks voru svo
kröpp fyrir, að það hefur af litlu að taka, þegar
kreppuástand vetrarins knýr fram breytingu á
neyzluvenjum fólks.
Rikisstjórnin hefur fyrir löngu haft forgöngu
um að fá þessi félagslegu vandamál leyst. í
fyrsta lagi stóð hún fyrir gengislækkun. Engin
aðgerð hamlar jafn eindregið gegn samdrætti i
atvinnu og einmitt gengislækkun, ef sjálfvirkt
visitölukerfi eyðir ekki fljótlega áhrifum hennar.
1 öðru lagi bauðst rikisstjórnin til að gera nýjar
bætur á lág laun og ellilifeyri að hluta efnahags-
ráðstafana sinna. Með þessu vildi hún taka að sér
að hindra, að kreppan lenti með óbærilegum
þunga á bökum þeirra, sem minnst mega sin.
Forustumenn launþega og vinnuveitenda réðu
rikisstjórninni frá þvi að ákveða sjálf láglauna-
bætur. Þeir töldu eðlilegra, að um slikt yrði sam-
ið i frjálsum samningum aðila vinnumarkaðsins.
Þessi stefna deiluaðila er að flestu leyti skiljan-
leg, en hún hefur samt tafið lausn þessa áriðandi
máls.
Fljótlega buðu vinnuveitendur láglaunabætur
á dagvinnutekjur og áttu þessar bætur að jafna
að verulegu leyti lifskjararýrnun hinna verst
settu i þjóðfélaginu. Buðu þeir 3.800 króna
hækkun á laun, sem eru 65.000 krónur á mánuði
eða lægri.
Forustumenn launþega töldu þetta ekki vel
boðið og hefur siðan verið þrefað um málið. Og á
meðan harðnar sifellt i ári hjá þeim, sem minnst
mega sin. Deilur um kjarabætur til handa stétt-
um, sem eru tiltölulega vel settar, fresta þvi, að
unnt sé að koma þeim til hjálpar, sem hennar
þurfa með.
Þvi verður ekki haldið fram með nokkurri
sanngirni, að rikisstjórnin annars vegar og
vinnuveitendur hins vegar hafi ekki skilning á
vanda þess fólks, sem býr við svo kröpp kjör, að
um möguleika á breytingu á neyzluvenjum er
vart að ræða. Með tilboðum sinum hafa þessir
aðilar einmitt sýnt fram á slikan skilning.
öllum er ljóst, að efnahagskreppan hefur lagt
þungar byrðar á herðar þjóðarinnar og að allir,
nema hinir allra verst settu, verða að bera þær.
Það er óskhyggja að unnt sé að bæta kjör þeirra,
sem hafa meðaltekjur eða meira. Tima, sem var-
ið er i þjark um slika hluti, er eytt á kostnað
þeirra, sem þurfa lifsnauðsynlega á láglaunabót-
um að halda og það i grænum hvelli.
—JK
HERÓIN FUEÐIR
YFIR HOILAND
Hollenzka lögreglan
og erindrekar alþjóðlegs
fikniefnaeftirlits vinna i
sameiningu við að reyna
að uppræta eiturlyfja-
hring, sem kinverskir
innflytjendur i Hollandi
hafa komið sér upp. Það
þykir sannreynt, að þeir
hafi smyglað heróini til
landsins i stórkostlegum
mæli.
Mikið af eitrinu er ætlað að fara
til annarra landa.
„Það mætti kalla þetta „The
Dutch Connetction”,” segir Jan
Van Straten, næstæðsti yfirmaður
rannsóknarlögreglunnar i Hol-
landi, og likir smyglhringnum
þannig við hið fræga heróin-
smyglmál, sem kallað var
„French Connection” og sam-
nefnd kvikmynd var gerð um.
(Sýnd i fyrra i Nýja biói.)
„Staðreyndin er sú, að Holland
er aftur orðið miðstöð dreifingar
á eiturlyfjum,” viðurkennir yfir-
lögregluþjónninn.
Smyglarar hafa um nokkurra
ára bil notfært sér frjálslyndi hol-
lenzkra laga varðandi ýmsa
fikniefnaneyzlu, eins og hass-
reykingar, til þess að dreifa það-
an um álfuna eiturlyfjum. Kvað
mjög rammt að þessu fyrir fjór-
um eða fimm árum, en þá tókst
hollenzku lögreglunni með sam-
vinnu við Interpol og fikniefna-
lögreglur annarra landa að
stemma nokkra stigu við mesta
smyglinu. Siðan hefur sótt i sama
horfið á ný.
„Við eigum við gifurleg vanda-
mál aö striða varðandi heróin-
smygl,” sagði Van Straten, yfir-
lögregluþjónn, i viðtali nýlega við
Michael Lockley, fréttamann
Reuters. — „Ef ástandið heldur
áfram að þróasteins og að undan-
fömu, verður þetta hræðilegt
viöureignar.”
Hann bendir á til viðmiðunar,
aö aukist smyglið I svipuðu hlut-
falli við það smyglgóss, sem hol-
lenzk yfirvöld hafa komið hönd-
um yfir, þá geti menn rétt gert
sér grein fyrir, hvað á seyði er.
Arið 1971 náðust 50 grömm af
hreinu heróini, en i fyrra var
komizt yfir 28,5 kg af þessu eitur-
efni.
I fyrra var stöðvaður ólöglegur
innflutningur á 6 smálestum af
hassi, en á fyrstu tveim mánuð-
um þessa árs hefur lögreglan
komizt yfir 3,5 tonn.
Fikniefnasérfræðingar Sam-
einuðu þjóðanna lýstu i siðasta
mánuði yfir áhyggjum sinum af
ástandinu i Niðurlöndum, þar
sem er að finna milli fimm og tiu
þúsund heróinneytendur. Gagn-
rýndu þeir hollenzk yfirvöld fyrir
vettlingatök á kannabissölu og
neyzlu.
1 ársskýrslu fikniefnanefndar
S.Þ., sem ellefu þjóðir eru aðilar
að, var komizt svo að orði, að
„ástandið hafi versnað ár frá ári
vegna smyglsins”. — Hefur þetta
orðið nágrannarikjum Hollands
töluvert áhyggjuefni.
Hollenzka lögreglan hefur sjálf
staðfest, að þetta álit sérfræðinga
S.Þ. sé rétt. En hún færir fram
sér til varnar, að hollenzka lög-
reglan hafi rekizt á mikla erfið-
leika við að reyna að uppræta
smyglhringana.
„Stórsmyglararnir hafa i öllum
tilvikum verið kinverskir inn-
flytjendur frá Hong Kong, Singa-
pore, Kuala Lumpur og Indó-
nesiu,” segir Van Straten.
Sendlarnir smygla efninu
venjulegast inn til Hollands flug-
leiðis frá Austurlöndum fjær.
„Þeir fljúga til Belgiu, Frakk-
lands, Austurrikis, Sviss og ann-
arra alþjóðlegra flugvalla og
smygla efninu siðan með bilum
og járnbrautarlestum til Hol-
lands,” segir hann.
Belgía er 1 miklu uppáhaldi hjá
eiturlyfjasmyglurum i þessu
skyni. A landamærum Hollands
og Belgiu er nefnilega engin toll-
eða vegabréfsskoðun. Auk þess
gera belgfsk lög ráð fyrir aðeins
tveggja ára hámarksrefsingu
fyrir brot á fikniefnalögum. 1 Hol-
landi er hámarksrefsing fjögurra
ára refsivist, en vegna afstöðu
yfirvalda og almennings til fikni-
efnaneyzlu þurfa hinir dæmdu
naumast að búast við að afplána
meira en helming slikrar refsing-
ar.
Mestu af heróininu og öðrum
ávanaefnum er siðar smyglað
áfram frá Hollandi til annarra
Evrópulanda, og þá einkum til
Vestur-Þýzkalands. Þar hafa
eiturlyfjasalar fundið sér góðan
markað meðal þeirra 300 þúsund
bandarisku hermanna, sem stað-
settir eru þar, auk svo lands-
manna sjálfra.
Erindrekar alþjóðlegs fikni-
efnaeftirlits liggja hollenzkum
yfirvöldum á'hálsi fyrir þá sök, að
þau sýni þessum málum of mikla
linkind.
„Séð frá sjónarhóli gróða-
mannsins, þá er Holland gósen-
land I þessu skyni. Eiturlyfin selj-
ast þar háu verði, og útlendingar
sækjast eftir þvi að kaupa efnin
þar vegna vægra viðurlaga,”
segja þeir.
Bandarikjastjórn, sem árlega
ver gifurlegu fé til ffkniefna-
varna, sá sig tilneydda til þess að
opna skrifstofu með tveim fikni-
efnaeftirlitsmönnum i sendiráði
sinu I Haag. Hafa þeir starfað I
náinni samvinnu við hollenzku
lögregluna og oft visað henni á
stórar sendingar eiturlyfja, sem
von var á frá Austurlöndum.
Hollenzka lögreglan á við
manneklu að glima og reglu-
gerðarákvæði, sem hamla henni
starfið.
„Með svo fámennar sveitir,
sem við höfum yfir að ráða, þá
kemst lögreglan aldrei yfir að
fylgjast með kinverska þjóðar-
brotinu, sem setzt hefur að i land-
Umsjón: G.P.
inu. Hvað þá að hún komist þar
inn fyrir dyr eða fái komið sér
upp uppljóstrurum,” segir Van
Straten. „Kinverjarnir myrða
hvern þann, sem ljóstrar upp um
þá eða svikur þá i hendur yfir-
völdum, enda geisar hjá þeim ei-
lift undirheimastrið, hvort sem
það er vegna eiturlyf jabrasks eða
f járhæt tuspilagróða. ’ ’
Mikill fjöldi Kinverja frá
Austur-Indium (Indónesiu), sem
áður voru nýlenda Hollendinga,
hefur setzt að i Hollandi. Þeir
hafa hafizt upp af litlum efnum og
jafnvel sárafátækt i umsvifa-
mikla kaupsýslu, og þá einkan-
lega á sviði veitingahúsarekst-
urs. Siðar hafa þeir flutt fjöl-
skylduna að austan til Hollands,
og eru sum ættmennin komin frá
Hong Kong, Singapore og
Malaysiu. Ofan á það bætist siðan
fjöldi ólöglegra innflytjenda, sem
einhvern veginn hefur smyglað
sér inn til landsins.
— Fyrir svo utan það, að ekki er
létt að afsanna að „nákominn”
ættingi, sem fær að flytjast til
kinversks skyldmennis i Hol-
landi, sé svo nákominn sem
sagt er.
Þessir kinversku kaupahéðnar
reka fjölda af spilavitum i
Amsterdam. En það þykir ekki
fara á milli mála, að þeir maka
krókinn jafnframt á eiturlyfja-
sölu.
„Eitt af þvi, sem gerir okkur
erfitt um vik við að fletta ofan af
þeirri sýslu, er að þeir hafa alla
sina innbyrðis samninga munn-
lega, þannig að aldrei verður
komizt yfir skrifíeg sönnunar-
gögn,” segir hollenzka lögreglan.
— Þar njóta Kinverjar þess, hve
oröheldnir þeir þykja i viðskipt-
um. Vei þeim úr hópnum, sem
ekki stendur við það, sem hann
hefur sagt.
Bandarisk fikniefnayfirvöld
hafa beint athygli sinni mjög að
Hollandi, siðan upprættir voru
stórir smyglhringar i Frakklandi
og Suður-Ameriku, en þaðan hef-
ur mestur hluti eiturlyfja borizt I
gegnum árin á Bandarlkjamark-
að. Stjórnir Vestur-Þýzkalands
og Sviþjóðar hafa sömuleiðis
imprað á samstarfi við hollenzk
yfirvöld vegna vandræða af eitur-
lyf junum.
Stjórn Hollands hefur þvi nú til
Ihugunar að þyngja viðurlög við
brotum á fikniefnalögum upp i
allt að tiu ára refsivist til sam-
ræmis við það, sem gildir i flest-
um öðrum vestrænum rikjum.
t Amsterdam á bökkum sikjanna hafa margir Kinverjar safnafi aufii
meö rekstri veitingastaöa —-og spilavita en um leiö meö sölu eiturlyfja.