Tíminn - 12.08.1966, Blaðsíða 14

lá
TÍMINN
FÖSTUDAGUR 12. áffúst 1966
IÞRÓTTIR
Framhald af bls. 12
leiðis öftustu varnarmennirnir, en
Jón Stefánsson var miðvörður.
Hjá KR var Ellert Schram beztur
en Ársæll og Jón Sig. áttu dá-
góðan leik. Eyleifur var nitthvað
miður sín.'
Grétar Norðfjörð dæmdi vel.
YFIRLÝSING
Framhald af bls. 1.
ríkisráðherrarnir í ljós, að
þeir vildu halda áfram því
samstarfi, sem löndin liafa
haft með sér innan Samein
uðu þjóðanna um efltngu
friðar í heiminum. Vilja
þeir áfram stuðla að hvers-
kyns ráðstöfunum í bá átt
að slaka á spennu í veröld
inni. Telja báðir sem f.vrr,
að öll deilumál þjóða í milli
beri að jafna með samning
um í samræimi við stofnskrá
Sameinuðu þjóðanna cg á
grundvelli gagnkvæmrar
virðingar fyrir sjálfstæði
þjóðanna og friðhelgi landa
þeirra.“
ABBA EBAN
Framhald af bls. 1.
Eban svaraði síðan spurningum
blaðamanna, og voru þær um hin
ýmsu mál. Hér fara á efíir nckkur
svara hans.
Landamæradcilan við Sýrland:
„Það kom til átaka á landamær-
um Sýrlands og ísraels fyrir
nokkrum vikum. Ástæðan var
imorð nokkurra borgara ísraels á
eigin landsvæði, sem framin voru
af vopnuðum hryðjuverkamönr.um
frá Sýrlandi. Þetta leiddi til gagn
aðgerða af hálfu ísraels, og við
vonum. að þetta sé endir — ekki
byrjun — ólgutímabils. Fulitrúar
Sameinuðu þjóðanna á staðnum
— sérstaklega gæzluherlið SÞ sem
er undir stjórn Ole Bull, hershöfð
ingja — eru að vinna að þvi að
styrkja vopnahléð og sjá um, að
skilyrðum þess sé hlýtt. Við stýðj
um heils hugar þessar tiiraunir.
Eg hef einnig tekið eftir því, ,að
í umræðunum um málið i Örygg
isráði SÞ skildi meirihluti ráðs-
ins, að aðgerðir ísraels áttu ræt-
ur sínar að rekja til ástands, sem
ísrael átti mjög erfitt með að sætta
sig við og fyrir hendi var skiin-
ingur á þessari deilu. Öryggi á
þessu svæði í framtíðinni byggist
fyrst og fremst á því, að vopnahlés
sáttmálinn frá 1949 sé haldinn,
en sá samningur bannar m.a. all-
ar ólöglegar ferðir yfir landamær
in. Ef samningurinn hefði verið
haldinn, þá hefði spenn.i milli
ríkjanna á þessu svæði getað far-
ið minnkandi”.
Um möguleika á bættu sambandi
við Araba-ríkin í náintii fraratíð:
„Eg vona, að það fari batnandi,
en ég verð að játa, að ég held, að
slík þróun muni taka nokkurn
tíma. Mjög erfitt er að ímynda
sér, að harður fjandskapur breyt
ist skyndilega í traustan frið. Aft
ur á móti er möguleiki á miliibils
ástandi. sem ég myndi kalla „sam
búð“. Við vonum, að þótt Araba-
ríkin séu ekki reiðubúin að taka
upp eðlilegt friðsamlegt samband
við ísrael, þá muni þau sætta sig
við tilveru ísraels, að þau muni
virða styrkleika og einurð ísraels
manna og muni því leggja á hill-
una slagorðin um styrjöld við, og
útrýmingu, ísraels. Við teljurn. að
slík afstaða — sem ég vil kalla
ÞAKKARÁVÖRP
Hofskirkju 1 Vopnafirði hefur borizt forkunnarfagur
messuhökull, og eru gefendur Hildur Sigfúsdóttir, Norð-
urgötu 28, Akureyri, Sigfús Hansen, s.st., Sigurður Sig-
fússon, Stefanía Sigurðardóttir og Sigurður Ragnars-
son, Garði, Vopnafjarðarkauptúni. En gjöfin er til minn-
ingar um hjónin Runólf Ögmundsson og Vigdísi Giss-
urardóttur, Fagradal í Vopnafifði, og börn þeirra, Hildi,
ísfoldu, Runólf og Ögmund, og einnig aðra ættingja,
sem hvíla í Hofskirkjugarði. — Sömu aðilar höfðu íyrir
ári síðan gefið Vopnafjarðarkirkju tvo fagra hátíða-
hökla.
Sóknarnefndirnar þakka gefendum hinar fögru gjafir
og þann hlýhug, sem þeir með þessu sýna kirkjunum.
Þökkum innilcga auSsýnda samúð og vináttu, við fráfall og jarðar-
för móður okkar,
Guðrúnar Erlendsdóttur
frá Tindum.
Ástríður Sigurjónsdóttir, Skúli Jónsson,
Erlendur Sigurjónsson, Helga Gísladóttir,
Kristin Sigurjónsdóttir, Lárus Sigurðsson,
Þorlákur Sigurjónsson, Gróa Helgadóttir,
Ingibjörg Sigurjónsdóttir, Elías Jónsson,
Guðrún Sigurjónsdóttir. Sveinn Magnússon,
barna- og barnabarnabörn.
Hjartans þakkir til allra þeirra mörgu vina og vandamanna, sem
auðsýndu okkur samúð við andlát og jarðarfór sonar okkar,
Guðmundar Steingrímssonar
fyrir blómln, kransana og öll samúðarskeytin.
Sérstakar þakkir til samstarfsmanna hans vif Borgarbílastöðina
i Reykjavík, sem gáfu fallegan silfurskjöld til minningar um hann.
Ekki síður ber að þakka þeim vinum sem löaðu margra daga
vinnu í leit að líki hans. Guð blessi vkkur öll
Steinunn Guðmundsdóttir,
Steingrímur Samúelsson, unnusta, systkini ag
vandamenn.

varkárt raunsæi — hafi þegar aö
vissu leyti ko'mið fram hjá sum-
um arabískum leiðtogum, og við
vonum, að þessu raunsæi muni
vaxa fylgi”.
Um sambúðina við V.-Þýzkaland:
„Við tókum upp stjórnimálasam-
band við Sambandslýðveldið Þýzka
land fyrir rúmu ári að frumkvæði
þess. Við sögðu þá, að upplaka
stjómmálasambands þýddi ekki
endi viðræðna milli okkar og
Þjóðverja vegna hinnar hörmulegu
legu fortíðar, heldur myndi stjórn
málasamband mynda ramma íyrir
slíkar viðræður. í sambúð okkar
við Þýzkaland erum við auðvitað
undir áhrifum minninga fortíðar
innar, en einnig óskum okkur að
byggja upp nýja framtíð. Þetta
tvennt er ráðandi í afstöðu ísraels
manna til Þýzkalands. Samband
okkar við Þjóðverja er sérstæ'h
vegna hinna þungu minnínga frá
hörmulegri fortíð, og ég held, að
ríkisstjórnir beggja ríkjanna skilji
sálfræðilega undirstöðu þessarar
sambúðar. Við getum ekki gleymt
fortíðinni, en við viljum skapa
öðruvísi framtíð“.
HÉRAÐSMÓT í KRÓKSFJARÐARÍf Sl
Héraðsmót Framsóknarmanna í
A-Barð. verður haldið að Króks-
fjarðarnesi laugardaginn 13. ágúst
og hefst kl. 9 s. d.
Ræður flytia alþingismenmrnír
Ilermann Jónasson fyrrv. forsæt
isráðherra og Ólafur Jóhannesson,
varaformaður, Framsóknarflokks-
íns.
Klemenz Jónsson, leikari,
skemmtir og Guðrún Guðmunds
dóttir og Ingibjörg Þorbergs
syngja.
Hermann
Ólafur
Hljómsveitin Röðlar leika fyrir
dansi-
Héraðsmót í V-Skaftafellssýslu
Framsóknarmenn í Vestur-Skaft.
halda héraðsmót sitt að Kirkju-
bæjarklaustri laugardaginn 13.
ágúst og hefst það kl. 9 s. d.
Ræður flytja ritari Framsókn-
arflokksins, Helgi Bergs, alþm.
og Jón Helgason, bóndi, Seglbúð-
um. Þá skcmmtir Ómar Ragnars-
son og Ríó tríóið syngur. Tóna-
bræður leika fyrir dansi.
Helgi Jon
Um sambúðina við Sovétríkin:
„Við höfum stjórnmálasamband
við Sovétríkin, eins og öll Austur-
Evrópuriki. Við höfum einnig við
skiptasamband við flest þeirra,
og eins vaxandi menningarsæn-
skipti. Og við höfum hug á að
auka saimskipti okkar víð AusUir-
Evrópuríkin. Aftur á móti hörm
um við, að Sovétríkin senda að-
eins vopn til Arabaríkja, en ekki
til ísraels, og að Rússar styðja
svo til eingöngu sjónarmið Araba
ríkja á alþjóðavettvangi. Það væri
ósk okkar, að meira jafnvægis
gætti í afstöðu Sovétríkjanna á
þessu sviði.
Um aðstoð við Afríkuríki:
„Samband oklkar við Afríkuriki er
alltaf að aukast. Við höfum stjórn
málasamband við 29 Áfríkunki,
og við flest þeirra einnig samn
ing um samstarf á ýmsum sviðum.
Rúmlega 1000 ungir Afríkumenn
koma árlega til ísraels til margs
konar náms, og í dag eru um
300 ísraelskir sérfræðingar í þess
um Afríkuríkjum flestum. Sam-
skipti okkar á milli eru því inlkil,
og flest Afríkuríki1 telja þessi sam
skipti nytsamleg framtíðarþróun
sinni. Þetta er nokkuð óvenjulegt
— smáríki eins og ísrael heíur
•hér að gegna verulegu hlutverki í
þróun nýfrjálsra Afríkuríkja.
Þessi ríki hafa náð pólitísku sjálf
stæði, en hafa ekki enn náð að
þróast efnahagslega. Og samvinna
þeirra víð ísrael hjálpar þeim
á þessari þróunarbraut."
Um Víetnam: „Við erum smá-
þjóð, og þvi er ekki hægt að æ»l-
ast til þess, að við getum lagt mik
ið lið til lausnar deilna, sem eru
eins bitrar og stórar og deilan í
Víetnam. Það, sem við höfum sagt
um mál þetta, er að vinna verði
að því að koma á friði í Vietnam
með því að hafnar verði skilyrðis
lausa viðræðna milli deiluaðila.“
Um hugsanlega aukaaðild að
Efnaliagsbandalagi Evrópu: „Það
hvort við gerumst aðilar, eða auka
aðilar, að EBE, er ekki undir okk
ur komið, heldur sexveldunum,
sem undirrituðu Rómarsáttmáiann.
Við höfum haft samband við EBE
síðustu tvö árin — viðskiptasamn
ingur milli ísraels og EBE var
undirritaður i Brussel fyrir rúm
um tveim árum. Þýðing þessa
samnings, einkum stjórnmála’.ega
séð, er mikil. Hann myndaði fyrsta
hlekkinn milli ísraels og EBE.
Viðskiptalega séð er samningurinn
þó ófullnægjandi. og við höfura
rætt við EBE-löndin sex og iðal-
stöðvar EBE. um, að samningur
sá. sem tæki við af núgildaru'i
samningi, er rennur út í júlí 1967
ætt.i að ná lengra en nítverandi
samningnr. og helzt vera í formí
aukaaðit'-lar FRF hpfur hegar gerl
• um auVa->«n » við nokt
ur Miðjarðarliafslönd, svo sem
Grikkland og Tyrkland, og rætt
hefur verið um hugsanlega auka
aðild nokkurra Norður-Afríkuríkja
nokkrar frönskumælandi þjóðir
Afríku eru þegar aukaaðilar og
eins Nígería. Sem sagt, þróunin
virðist vera sú, að fleiri og fleiri
ríki fái aukaaðild að EBE, og efna
hagslega séð teljum við mjög
þýðinganmikið, að ísrael nái svip
uðum samningutm við Efnahags-
bandalagið".
KOLLAFJARÐARLAX
Framhald af bls. 1.
og enn er fullt af laxi í firðinum
úti fyrir.
Kostnaður við að koma Lax-
eldisstöðinni upp hefur til síðustu
áramóta verið 19,5 milljónir. Skipt
ist kostnaðurinn þannig, að til
jarðakaupa og hitaréttinda fóru
3,5 milljónir, byggingarframkv.
kostuðu 9,9 milljónir, klak og
eldi 3,2 milljónir og vextir og af
borganir nema 2,9 milljónum.
Ýmsir byrjunarörðugleikar
hafa torveldað rekstur stöðv-
arinnar þessi fyrstu ár. Hefur eink
um reynzt erfitt að hafa mik
inn rekstur um hönd meðan á
byggingarframkvæmdum hefur
staðið. Þótti samt rétt að reyna
það, þótt reksturinn yrði ekki hag-
kvæmur. Mjög mikilvæg reynsla
er fengin, sem mun koma að góðu
haldi í framtíðinni og munu aðrir,
sem fást við fiskeldi, geta notið
góðs af. Stöðin var reist með sem
ódýrustum hætti og hefur komið
í ljós, að bæta þarf umbúnað um
smáseiðin til þess að auka öryggið
í uppeldinu. Miðar bygging hins
nýja eldishúss, sem nú er í smíð-
um, að því að leysa þann vanda.
Auk laxaeldis hefur bleikjueldi
verið haft um hönd í Kollafjarð
arstöðinni. Gestum var í dag
boðið að skoða stöðina eftir að
starfsmenn stöðvarinnar höfðu
gómað laxinn, sem landbúnaðar
ráðherra fékk í soðið. Þarna voru
fvær eldistjarnir, bókstaflega full-
ar af stórri bleikju, sem að öllu
leyti hefur verið alin upp í stöð-
inni. Gefur bleikjuræktin í þess-
um tjörnum bendingu um, þá
miklu möguleika, sem eru á
bleikjurækt í stórum stíl, í jafn
vatnaríku landi og íslándi, þar
sem segja má að tjörn fylgi hverj
um bæ. Eru þær tilraunir, sem
gerðar hafa verið í Koilafjarðar
stöðinm, með bleikjurækt ekki
síður mikilvægar en eidið á
laxaseiðunum.
Úr því sem komið er, er ekkert
því til fyrirstöðu, að lax gangi
árvisst í tjarnir Kollafjarðarstöðv
arinnar. Hvort að þær verða opn
aðar fyrir sportveiði er spurn
|ing, sem ekki fæst svarað, í dag,
en hvað sem því líður, þá er hitt
staðreynd, að eldisstöðin í Kolla-.
firði á eftir að efla mjög brokk
genga laxgengd í laxveiðiám okk
ar á komandi árum, og jafnvel
hrinda af stokkunum nýjum bú
rekstri með þeirri bleikju
rækt, sem þar er hafin með svo
ágætum árangri, sem raun ber
vitni um.
í stjórn stöðvarinnar í Kolla
firði eiga sæti þeir: Þór Guðjóns
son, veiðimálastjóri, formaður,
Guðmundur R. Oddssson, for-
stjóri, Jón Sigurðsson, hag-
sýslustjóri, Sigsteinn Pálsson,
bóndi Blikastöðum, og Svan-
björn Frímannsson, bankastj.
Jón L. Arnalds, stjórnarráðsfulltr.
hefur setið í nefndinni sem vara
maður. Framkvæmdastjóri Laxeld
isstöðvarinnar er veiðimálastj.
Fyrsti stöðvarstjóri var Eric
Mogesen en núverandi stöðvarstj.
er Guðjón Þ. Guðjónsson. Guð
mundur Gunnarsson, verkfræðing
ur, hefur haft með höndum verk-
fræðilegu hlið á byggingu stöðv
arinnar og verkstjórar hafa verið
Gunnar Einarsson, Morastöðum,
í Kjós, og Jónas Márusson, Rvík.
Fastir starfsmenn stöðvarinnar
hafa verið ýmist þrír eða fjórir
auk stöðvarstjóra.
DAUÐASLYS
Framhald af bls. 1.
farið með nokkrum félögum
sínum af skipinu í Tívoli c.g
höfðu þeir skemmt sér nokkra
stund í garðinum, áður en þeir
fóru í „Rutsehebanen", þax sem
þeir hugðust láta staðar num
ið ,en það endaði á þennan sorg
lega hátt.
„Rutschebanen“ var þegar í
stað stöðvaður, og fleiri gestmn
ekki hleypt í hann, eftir að
slysið vildi til, en það hafði
mikil áhrif á alla gesti Tivolis,
og mjög var dregið úr fiug-
eldasýningunni um miðnættið
vegna þessa sorglega slyss.
Fljótlega var hægt að full-
vissa sig um, að slysið hafði
ekki orsakazt af neinum tækni
legum göllum á „Rutscheban
en“. Alls staðar hanga skilti,
sem benda fólki á, að það er
stranglega bannað að standa
upp í vögnunum, á meðan á
ferðinni stendur. Mortensen
umsjónarmaður í Tivoli ræddi
við blaðamenn skömmu eftir að
slysið varð, og sagði hann m.
a. að þetta væri í fyrsta sinn,
sem slys hefði orðið í „Rutsehe
banen“ í þau 52 ár, sem hann
hefur verið starfræktur.
Foreldrar Hilmars heitins eru
Guðlaug Bergþórsdóttir og
Magnús Jónsson vélvirki.