Vísir - 25.06.1975, Blaðsíða 16

Miövikudagur 25. júni 1975.
Samningafundur Bl
og útgefenda:
„Fór
út um
þúfur"
— segir einn
samninganefndar-
manna BÍ
„Þessi samningafundur okkar
meö útgefendum fór algjörlega út
um þúfur. Þegar viö héldum heim
af fundi klukkan hálf sjö i
morgun, vorum viö engu nær,”
sagöi einn samninganefndar-
manna Blaöamannafélagsins I
viötali viö Vísi. Næsti fundur hef-
ur veriö boöaöur n.k. föstudag.
„Útgefendur vilja bjóöa sömu
kjarabætur og ASt sarndi um fyr-
ir sitt fólk. Blaöamenn geta engan
veginn gert sér þaö tilboö aö
góöu,” sagöi þessi samninga-
nefndarmaöur.
Þessi fundur meö blaöamönn-
um og útgefendum er sá þriöji,
sem þeir eiga meö sáttasemjara.
Aöur höföu deiluaöilar átt saman
tvo örstutta og árangurslausa
fundi.
Visi tókst ekki aö ná tali af full-
trúum blaöaútgefenda I morgun,
þar eö þeir voru nýsofnaöir eftir
langan samningafund.
— ÞJM/JB
„Fleiri en
Guðni brostu
í kampinn"
— sagði Ingólfur
,,f:g hef nú átt von á þvi, aö
Ingólfur Guöbrandsson hlyti
einhvern tima viöurkenningu,
en ekki bjóst ég viö þvi aö hún
kæmi frá Guöna” sagöi Ingólfur
I Útsýn, varöandi fyrirheit
Guöna i Sunnu um kross honum
tii handa.
Hann áleit, að hún hefði
skýrzt fyrir mönnum undan
hvers rifjum kærurnar til gjald-
eyrisyfirvalda væru runnar.
„Nú hefur Guðni opinberað sig”
sagði Ingólfur.
Þá taldi hann að fullnaöar-
sönnun heföi fengizt á orö sin
um þaö, aö Guöni hefði gert út
af örkinni fólk til að panta 4ra
vikna feröir. „En aö sjálfsögöu
fékk það viövörun um, að þaö
væri háð vilja gjaldeyrisyfir-
valda, hvort þaö fengi feröirn-
ar” sagöi Útsýnarforstjórinn.
Er hann var spurður aö þvi,
hvort Útsýn hefði tekiö farþega
af Sunnu I stórum stil, sagöi
Ingólfur að fólkiö færi þangaö,
sem bezt væru kjörin. En er
hann var spurður að þvi hvort
þaö ætti sinn þátt I farþega-
fjöldanum að hægt væri aö
kaupa lengri feröir hjá Útsýn
fullyrti Ingólfur að Sunna seldi
4ra vikna feröir. Það heföi sann-
azt hjá gjaldeyrisyfirvöldum að
fleiri en Útsýn heföu selt þessar
feröir. Og Ingólfur bætti þvl viö,
aö ef Útsýn yröi kærö og dæmd
til aö greiöa sektir fyrir þetta,
en öörum sleppt, væru þetta
ofsóknir á hendur útsýn.
Ingólfur sagði að lokum, aö
fleiri en Guðni hefðu brosað aö
fréttinni um krossinn.
— BA.

Nokkrir Italanna komustlland snemma I morgun og stara hér stórum augum út I skipið, sem er hlaðið þýzkum feröamönnum. Þeir
eru ókátir yfir þvl aö komast ekki I land, en ttaiirnir segja bara hiö fornkveöna: Kóngur viil sigla, en byr hlýtur aö ráöa.
FERÐAMENNIRNIR BIÐU ÓÞREYJUFUUIR UM BORÐ, EN
ÍTALARNIR
VILDU ,
EKKI ROA
„Tekst aö ná þeim í
land"? var spurning, sem
brann á vörum íslenzkra
ferðaskrifstofumanna í
morgun. En þá biðu á
hafnarbakkanum 13 rút-
ur og málsverður fyrir
600 manns austur á Flúð-
um og Árnesi.
Skemmtiferðaskipið Irbinia,
með 720 farþega, átti að koma
inn á Sundahöfnina um 7 leytið i
morgun. En vegna „óhagstæðs
veðurs” var horfiö frá þvi. Þá
var ákveðið aö flytja farþegana,
sem eru tæplega 600 Þjóðverjar
og um eitt hundrað Frakkar,
Englendingar og ttalir á smá-
bátum að landi. Ahöfninni, sem
er itölsk, leizt þó ekki á þessa
flutninga og neitaði að koma i
land. Rétt i þann mund kom
Akraborgin inn á höfnina, og
var ákveðið að reyna að fá hana
til að flytja fólkið i land. For-
svarsmenn hennar voru þó ekki
reiðubúnir til þess, og var gefin
sú skýring, að skipin myndu
bæði vera i stórhættu, ef Akra-
borgin reyndi að leggjast upp
við þetta 18000 lesta skip. Þá átti
hún aö fara til Akraness klukk-
an 10, og vildu fyrirsvarsmenn
Akraborgarinnar ekki breyta út
af áætlun vegna þessa.
Héðan kom skemmtiferða-
skipiö frá Bremerhaven i
Þýzkalandi og er áætlað að fara
frá Reykjavik til Noregs.
Þegar slðast fréttist biðu far-
þegarnir sem sagt eftir þvl, að
öldurnar lægði þannig, að
áhöfnin leyföi þeim að fara i
smábátana.
Slöustu fréttir:
Rétt fyrir hádegiö voru rútu-
bllarnir sendir af hafnar-
bakkanum, og átti aö gera til-
raun til aö koma skipinu inn I
Sundahöfn. Ef ekki tekst aö
koma fólkinu I land þar, mun
skipiö fara beint til Noregs.
Upphafleg áætlun geröi ráð
fyrir brottför kl. 9 I kvöld.
Stýrimaður trbiniu baöar út höndunum og reynir aö útskýra af
hverju áhöfnin leggi ekki „I ’ann”.
Prentarar sömdu í nótt:
BITIZT UM ÚTLITSTEIKNARA
OG PRÓFARKALESARA BLAÐA
Samkomulag náðist I nótt i
kjaradeilu bókagerðarmanna og
atvinnurckenda þcirra — átaka-
laust, cf miðaö er við það, sem
venjulega hefur gcngið á i kjara-
deilum þessara aðila. i fyrra voru
bókagerðarmcnn sjö vikur i
verkfalli, en nú haföi aöeins eitt
félag af þeim þrem, sem vinna aö
bókagerð, leitað vcrkfalls-
heimildar.
Strax á fyrsta fundi deiluaðila
var samþykkt, að leita á náðir
sáttasemjara. Fyrsti fundurinn
með honum var haldinn á
fimmtudaginn i siðustu viku. Sá
fundur varð stuttur, en boðað til
nýs fundar klukkan eitt i gær, en
fram að þeim fundi hafði undir-
nefnd unnið af kappi.
1 nótt var svo samið um sömu
kjarabætur og rammasamningur
ASI bauð upp á. Mun hafa verið
næsta litið eða ekkert um sérkröf-
ur.
Bókagerðarmenn sátu lengi við
sama borð og blaðamenn og út-
gefendur I gær og I nótt. Var þá
hart deilt um það, hvort útlits-
teiknarar blaðanna eigi betur
heima i félagi prentara eða
blaðamanna, en þeir eru nú i
Blaðamannafélaginu. Varð það
loks að samkomulagi, að það yrði
óbreytt enn um sinn, en þetta
atriði athugað nánar við næstu
kjarasamninga.
Þá upphófust einnig langar um-
ræður um eignarréttinn á
prófarkalesurum blaðanna. Sú
starfsstétt hefur fram til þessa
verið félagsbundin i hinum ýmsu
stéttafélögum, flestir i félagi
verzlunarmanna. Það var hins
vegar samþykkt á siöasta aðal-
fundi Bl, að veita þeim inngöngu i
Blaðamannafélagið, en útgef-
endur eru ekki alveg reiöubúnir
til að fallast á þann ráðahag. A
fundinum i nótt gerðist svo það,
að prentarar gerðu kröfu til em-
bættis prófarkalesara. Þeir héldu
þeim kröfum sinum þó ekki til
streitu að þessu sinni.
Loks má geta þess, að
prentarar eru farnir að horfa til
hugsanlegra breytinga á prentað-
ferðum, en eins og fram hefur
komið i fréttum, er mikið farið að
nota tölvutækni i þeirra stað viða
erlendis og hefur slikt færzt all-
verulega i vöxt á allra siðustu ár-
um — og kostað margan prentar-
ann atvinnuna. Þó að enn kunni
að vera nokkuð mörg ár þar til
þessi tækni fer að ryðja sér til
rúms hérlendis, eru prentarar
farnir að tryggja það, aö þeir
komi til með að sitja að tölvu-
stjórninni, en ekki lægra launaðar
stéttir eins og þekkist sums
staðar erlendis, þar sem þessari
tækni er beitt.
—ÞJM