Vísir - 14.08.1975, Page 3

Fimmtudagur 14. ágúst 1975
3
Nýr borgarendur-
skoðandi:
Ekki ofsögum
sagt af Vísi...
— fékk að vita
um róðninguna
hjó fréttamanni
„Ég vissi ekki, aö ég heföi fengið
stöðuna, þaö er ekki ofsögum
sagt, að Visir sé fyrstur meö
fréttirnar”, sagöi nýráöinn borg-
arendurskoöandi, Bergur Tómas-
son. Hann var nýkominn sunnan
úr Grindavik, er tal náöist af hon-
um.
Bergur rekur sina eigin skrif-
stofu og hefur gert þaö undanfar-
in 10 ár. Hann fékk löggildingu
1949. Hvaö er þaö, sem end-
urskoöunarskrifstofan vinnur?
Hann sagði, aö hún tæki að sér
athugun á bókhaldi og uppgjörum
einstakra fyrirtækja. Þá heföi
hann sjálfur mikið starfað fyrir
einstök sveitarfélög. Þau réöu
hann þá til sin til að starfa sem
atvinnurekandi.
Er hann var spurður um starf-
semi endurskoöunardeildar
Reykjavikurborgar, sagðist hann
ekki vera þar orðinn öllum hnút-
um kunnugur. Þar ynnu aö
jafnaði 12-15 manns og væri for-
stöðumaður hennar borgarendur-
skoðandi. Deildin ynni að þvi að
yfirfara og athuga alla starfsemi
einstakra stofnana i þágu borgar-
innar. —BA—
HEYKÖKUVERKSMIÐJA
„RUNTAR"
UM
SUÐURLAND
,,Verksmiðjan er fær-
anleg og samanstendur
aðallega af vögnum,
þurrkara og matara,"
sagði Helgi Sveinsson,
bóndi á Ósabakka, en
hann er einn af stjórnar-
meðlimum Búnaðarsam-
bands Suðurlands, sem
rekur þessa verksmiðju.
Aðrir eigendur hennar
eru Hraungerðis- og
Skeiðahreppur.
Verksmiðjan fer á einstaka
bæi, slær þar tún bænda, þurrk-
ar heyið og framleiðir úr þvi
heykökur. Bændur verða siöan
sjálfir að vitja kakanna. Helgi
sagði, að kostnaðurinn á hvert
kiló hefði ekki verið reiknaöur
út nú, en i fyrra hefði hann verið
15 krónur á kilóið. Hafa ber i
huga, að bændur leggja sjálfir
fram hráefnið.
Verksmiðjan hefur veriö á
þremur stöðum i sumar, nú sið-
ast I Sandlækjarkoti I Gnúp-
verjahreppi. Framan af sumri
var unnið dag og nótt og voru þá
4 menn á vöktum, en nú eru hins
vegar 3 menn, sem vinna við
þetta.
Fóöurgildi kakanna mun sizt
vera minna en heykögglanna,
sem framleiddir eru á Hvols-
velli og i Gunnarsholti. I fyrra
fór fram athugun, sem staðfesti
það.
—BA—
Hilmar býr i Keflavik og er einn af þessum heppnu krökkum,
sem komust I sveit. Hér sýnir hann okkur, hvernig heykökurnar
lita út.
BJARGA ÞVÍ
SEM BJARGAÐ
VERÐ
Utangarðsmenn
fó engan mat
ó Þórsgðtunni
— aftur á móti verður
gert við útvarpstœki
i húsnœðinu
„Við erum að svipast um eftir
húsnæði, en höfum ekkert afráð-
ið,” sagði einn forustumanna fé-
lagsskaparins Bróðurþei, sem
hefur það á stefnuskrá sinni að
gefa utangarösfólki i Reykjavik
heitan mat dagiega.
Upprunalega var ætlunin að
hefja starfsemina á Þórsgötu 14,
þar sem áöur var Þórsbar. Jarð-
hæðin hefur staðið ónotuö um
skeiö, þar sem ekki fékkst leyfi til
reksturs þeirri starfsemi, sem
þar var fyrirhuguð. Eigendur
húsnæðisins höfðu lofaö að lána
það um sinn undir þessa starf-
semi, ef ekki kæmi til sölu fyrir
þann tfma.
Nú hefur húsnæöið verið selt, og
verður að öllum likindum notaö
undir útvarpsvirkjavinnustofu.
Þar meö verður Bróðurþel að
svipast um eftir öðrum stað fyrir
starfsemi sina.
„Hugmyndin hefur fengið góö-
ar undirtektir,” sagði Bróður-
þelsmaðurinn, „og ég er ekki i
neinum vafa um, að við komum
til með að fá nógan mat. Einnig
hefur fjöldi fólks gefið sig fram til
starfa við þetta hjálparstarf.
Aðalatriðið er að finna húsnæði,
sem hentar.”
—SHH
SJOFN KEMUR INN A
MÁLNINGARMARKAÐINN í RÚSSLANDI
Hörpu málning hefur lengi
verið vinsæl i Sovétrikjunum og
hefur verksmiðjan selt þangaö
um 1000 Iestir á ári nokkur
undanfarin ár, en alls hafa þessi
viðskipti staðiö I 10 ár.
Nú er Efnaverksmiðjan Sjöfn
á Akureyri komin' á þennan
markað I fyrsta skipti. Samið
var um sölu á 200 lestum af
hvitri oliumálningu, sem veröur
afgreidd fyrir árslok. Óráöiö er
um framhald á þessum við-
skiptum Sjafnar.
Harpa er nýbúin aö gera
samning um sölu á 1100 lestum
til Sovétrikjanna. Magnús
Helgason, framkvæmdastjóri,
sagði að það væri „sigljái” sem
Sovétmenn vildu frá þeim, en
það er hvitt lakk.Sif verð á þeim
1100 lestum sem um var samið
er i kringum 200 milljón krónur.
-ÓT.
Bændur hafa mátt
hafa sig alla við til að
bjarga þvi heyi sem
slegið hef ur verið. Vot-
heysturnarnir hafa
komið i góðar þarf ir. Á
myndinni sjáum við
Jóhann Árnason bónda
á Oddgeirshólum við
að koma heyinu að
turninum. Uppi í turn-
inum er siðan annar
maður sem sér um að
heyið farið rétt niður.
Olíuhreinsunarmálið úr sðgunni?
— Hverju breytir oliufundurinn í Norðursjó?
„Það hafa engar
rannsóknir farið fram
eða alvarleg umræða
um hagkvæmni þess að
reisa oliuhreinsunar-
stöð á Austfjörðum”
sagði Jóhannes Nordal,
sem sat i nefndinni,
sem kannaði hag-
kvæmni þess að reisa
slika verksmiðju á
íslandi.
Niöurstöður rannsóknarinnar
urðu neikvæðar á þeim tima.
Ein af ástæðunum var til dæmis
sú, að tiltölulega fáir menn
myndu fá atvinnu við slika stöð
vegna sjálfvirkni hennar. Oliu-
fundurinn i Noröursjó hefur
breytt ýmsu varðandi fjarlægð-
ir. Þvi hefur margur maðurinn
komizt að raun um aö litil oliu-
hreinsunarstöð á Austfjörðum
gæti orðið mjög gjaldeyris-
sparandi. Sá böggull fylgir þó
skammrifi, að óvist er meö öllu,
að Austfirðingar séu reiðubúnir
að stefna fiskimiðum sinum i
tvisýnu. Stöðugur straumur
risastórra oliuskipa kynni að út-
rýma sjávarlifi aö einhverju