Vísir - 02.09.1975, Síða 2

2
Vísir. Þrifijudagur 2. september 1975.
vfeutsm:
Ætlaröu aö kaupa nautakjöt á
lága veröinu?
Sigriöur Eggertsdóttir, skrif-
stofustúlka:
— Sjálfsagt geri ég það. Viö erum
vön aö kaupa hálfan skrokk fyrir
veturinn. Er þetta ekki 45% af-
sláttur núna? Jú, viö kaupum á-
reiöanlega.
Kristin Ragnarsdóttir, aöstoöar
viö hjúkrun: — Nei, þaö ætla ég
ekki aö gera. Ég get alveg eins
keypt kjöt á hinu verðinu. Ég þarf
þaö ekkert frekar á afsláttar-
veröinu.
Þóra Helgadóttir, húsmóöir: —
Nei. Af hverju ekki? Af þvi bara
viö höfum nóg af kjöti, — kinda-
kjöti. Viö þurfum ekkert meira.
Erlendur Jónsson, rukkari: —
Nei. Ég hef ekkert með það að
gera. Við erum bara tvö i heimili.
Annars er ég ákaflega lukkulegur
með þetta verð.
Ingólfur Petersen, lyfjafræöing-
ur: — Ég bý einn, svo að ég mat-
reiöi svo til ekkert af nautakjöti.
Ég kaupi þvi sennilega ekki kjöt á
þessu verði.
Jón Olafsson, sorphreinsunar-
maður: — Ég hef ekkert
spekúlerað i þessu. En þar sem ég
er nú bara einsamall, þá geri ég
það áreiðanlega ekki. Það þarf
lika að kaupa svo stóran skammt
af þessu kjöti.
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
Byggingarleyfi, réttur borgara
og sjólfstœði sveitarfélaga
Gunnar Thoroddsen félags-
málaráöherra skrifar:
„I ritstjórnargrein i Visi
föstudaginn 29. ágúst er gerður
aö umtalsefni úrskuröur félags-
málaráöuneytisins um leyfi til
aö byggja viö hús eitt i Reykja-
vík. Þar er þvi haldið fram, að
félagsmálaráöuneytiö vilji hlut-
ast til um hin smæstu málefni
sveitarfélaganna og sé á önd-
verðum meiði við sjálfstæöi
þeirra og valddreifingu.
1 grein þessari kemur fram
meinlegur misskilningur, sem
skylt er að leiðrétta.
I lögum um byggingarmálefni
Reykjavikur og f byggingasam-
þykkt, sem byggingarnefnd og
borgarstjórn hafa samiö, og
staðfest er af stjórnarráði, er
hverjum þeim borgara, sem
þykir rétti sinum hallaö meö
ályktun byggingarnefndar,
veittur réttur til að skjóta þeirri
ályktun til stjórnarráösins, sem
fellir fullnaðarúrskurð. Þegar
einhver notar þenna áfrýjunar-
rétt, getur ráöuneytið ekki skot-
iö sér undan þvi aö skera úr
deilunni. Það geturekki sagt, að
þaö vilji ekki skipta sér af mál-
inu, vegna þess að byggingar-
nefnd og borgarstjórn eigi að
ráöa þessu ein. Það er þvert á
móti skylda ráðuneytisins sam-
kvæmtlögum að taka kæruna til
meöferðar, eins og ella, þegar
málum er áfrýjað, kanna alla
málavöxtu og kveða upp úr-
skurö.
t þvi máli, sem ræöir um i rit-
stjórnargreininni, hafði húseig-
andi i Reykjavik sótt um leyfi til
þess aö stækka hús sitt, sem er
sambyggt öðru húsi. Þegar
byggingarnefndin nú synjaði
um leyfi, vildi húseigandi ekki
una þvi og áfrýjaði málinu til
félagsmálaráðuneytisins eins
og lög standa til.
Ráöuneytið óskaöi umsagnar
tveggja aöilja: byggingar-
nefndar Reykjavikur og skipu-
lagsstjóra rikisins. Nefndin hélt
fast viö neitun sina. Skipulags-
stjóri rakti i umsögn sinni mála-
vexti,bar umsóknina saman við
stærö hins sambyggða húss og
komst að þeirri niðurstöðu, að
ekki væru nægileg rök fyrir
hendi til að synja um hið um-
beðna byggingarleyfi.
Eftir ýtarlega athugun i
félagsmálaráðuneytinu varð
niöurstaða þess sú eins og
skipulagsstjórans, að ekki væri
rétt að neita húseigandanum
um leyfi til að byggja við hús
sitt eins og hann hafði sótt um.
t félagsmálaráðuneytinu er
nú unnið að undirbúningi nýrrar
löggjafar um að flytja verkefni
frá rikisvaldinu til sveitar-
félaga, treysta fjárhag þeirra
og efla sjálfsforræði þeirra. En
um leiö og að þessu er unnið má
hitt aldrei gleymast að tryggja
rétt borgaranna gagnvart hinu
opinbera valdi. 1 tillögum ráðu-
neytisins mun ekki verða neitt,
sem miðar i þá átt að svipta ein-
staklinga möguleikum til þess
að leita réttar sins, ef þeim þyk-
ir á sig hallað af hálfu hins opin-
bera, hvort sem þar eiga i hlut
sveitarstjórnir eða rikisvald.
Þar sem leiðarahöfundar dag
blaöa njóta þeirra forréttinda
fram yfir annað fólk á Islandi að
fá ritsmiðar sinar lesnar i út-
varp, mælistég til þess, að grein
þessari, eða a.m.k. meginat-
riðum hennar, verði komið að I
ritstjórnargrein i Visi, svo að
útvarpshlustendur eigi þess
kost aö kynnast þeim skýring-
um, sem hér eru settar fram.”
Hvenœr komo verðlaunin?
Krossgátuunnandi skrifar:
A siðast liðnu vori gaf Prent-
verk h.f. Bolholti 6 út nýstár-
legt blað, er hlaut nafniö „Verð-
launakrossgáturitiö”. Þetta' rit
var á margan hátt sérkennilegt.
1. Þó þaö héti „Verðlauna-
krossgáturitið þá þurfti maöur
ekki að ráða eina einustu kross-
gátu, svo að það skipti ekki svo
miklu máli meö villurnar.
2. Maður þurfti að kaupa 2
eintök á kr. 200 hvert af þessu
riti (nr. 3 og 4) til þess að fá að
vera með i „Verðlaunakeppni
aldarinnar”.
Nú, verölaunin voru ekki af
verri endanum.
1. verölaun: Utanlandsferö til
London og vikudvöl.
2. verðlaun: Hljómtæki frá
Nesco.
3. verðlaun: Skrifborðssett úr
ekta leöri.
4. verðlaun: Krónur 5 þús. i
peningum.
Skilafrestur var til 1. júni
1975. Nú kann hann að hafa
verið framlengdur til 1. júli án
þess að ég hafi vitað um, en nú
eru komin mánaðamót
ágúst-september og ég hef
hvergi heyrt eða séð auglýst úr-
slit i þessari keppni. Ég vil
gjarnan fá að vita. hvort á að
birta úrslitin eða ekki.
Þurfa menn ekki að fá leyfi
eins og happdrættin til að gefa
út og efna til ýmissa „verö-
launasamkeppna ?”
LJÓT SPENNISTÖÐ
Á RÖNGUM STAÐ
Kristinn Guömundsson, Kriu-
hólum 6, hringdi:
„Af hverju þurfa skipulags-
fræöingar borgarinnar endilega
að setja forljóta spennistöð
beint fyrir framan gluggana hjá
manni? Hún er öllum til leiðinda
og ama og ekki er hægt aö sjá
annað en nóg pláss hafi verið til
þess að byggja hana annars
staðar, þar sem hún hefði
hvorki byrgt fyrir útsýni né sært
fegurðarskyn manns.”
Ólöf er Gunnarsdóttir
f grein Visis á laugardaginn fóstra væri Einarsdóttir. Hún
um gæzluvöll við Miðvang i er hins vegar Gimnarsdóttir.
Hafnarfirði var sagt, að ölöf Biðst blaðið velvirðingar á
þessu.
Enginn
götuviti
og mömmurnar verða
að fylgja
börnunum í skólann
Móöir i Breiöholti hringdi:
„Hvernig stendur á þvi, að
gangbrautarljós fyrir börnin frá
einbýlishúsunum i Breiðholti I
eru ekki sett upp? Þegar börnin
fara I skólann, þurfa þau að fara
yfir aðalhraðbraut, sem liggur i
kringum allt hverfið. Fyrir 6 ár-
um spuröist ég fyrir um þetta
hjá Umferðarráði, og þá var
máluð á götuna zebrabraut. Sið-
an ekki söguna meir.
Nú byrjar dóttir min, sem
verður 6 ára I desemnber, i
skóla á næstunni. Það þýðir það,
aö ég þarf að fylgja henni I skól-
ann og svo að sækja hana. Það
er eins gott, að ég hef tök á þvi
og aö vera ekki útivinnandi hús-
móðir, þvi aö þetta bindur mig
allan morguninn og sama á auð-
vitað við um allar aðrar mæður
i hverfinu. Einhverjar
ráðstafanir verða þær að gera
til þess að börn þeirra séu ekki
sett út i beina hættu, um leið og
þau hefja skólagöngu sina.
Ef ekki er nokkur leið að fá
götuvita, væri þá ekki ráö að fá
lögreglukonu til að stjórna um-
ferðinni þarna eins og svo viða
hefur tiðkazt I gömlu hverfun-
um?
Ég veit ekki, hvers við eigum
að gjalda aö þurfa að biða öll
þessi ár eftir þvi að fá einhverja
haldgóða lausn á þessu máli.”
r