Vísir - 02.09.1975, Blaðsíða 6

6
Vlsir. Þriðjudagur 2. september 1975.
VÍSIR
Útgefandi: Reykjaprent hf.
Ritstjóri og ábm: Þorsteinn Pálsson
Ritstjóri frétta: Arni Gunnarsson
Fréttastjóri erl. frétta: Guðmundur Pétursson
Auglýsingastjóri: Skúii G. Jóhannesson
^ Auglýsingar: Hverfisgötu 44. Simar 11660 86611
Afgreiðsia: Hverfisgötu 44. Simi 86611
Ritstjórn: Siðumúla 14. Simi 86611. 7 linur
Askriftargjald 800 kr. á mánuði innanlands.
í lausasölu 40 kr. eintakið. Blaðaprent h.f.
Krafan er um
aðhaldsstefnu
Rikisfjármálin hafa jafnan verið ásteytingar-
steinn i stjórnmálaumræðum siðustu ára. Þar
kemur margt til: 1 fyrsta lagi móta niðurstöður
fjárlaga að talsverðu leyti efnahagsstarfsemina i
landinu. í öðru lagi greinir menn á um það,
hversu langt rikisvaldið eigi að ganga i skatt-
heimtu.
Fjárlög næsta árs verða að venju lögð fram i
byrjun þings i október. Það verður fróðlegt að
sjá, hvaða stefnu rikisstjómin markar með
væntanlegu fjárlagafrumvarpi. Vist er, að fjár-
lögin munu hafa veruleg áhrif á efnahagsstarf-
semina. í fjárlagafrumvarpinu verður að koma
fram skýr aðhaldsstefna, ef raunverulegur vilji
er fyrir hendi til þess að stemma stigu við þenslu-
ástandinu i þjóðfélaginu.
Fjárlagafrumvarpið i fyrra var stórfelld hækk-
un á rikisútgjöldum frá þvi sem áður hafði verið.
Eigi að siður var hlutfallsleg hækkun þess innan
ramma almennra verðlagshækkana og það
hækkaði ekki rikisútgjöld i hlutfalli við þjóðar-
tekjur. í meðförum þingsins tókst ekki að halda
fjárlagafrumvarpinu i böndunum og þar eiga
þingmenn allra flokka nokkra sök. Enginn þeirra
virðist þora að sýna aðhaldsstefnuna i verki.
Með efnahagsráðstöfunum rikisstjórnarinnar
sl. vor var reynt að draga úr rikisútgjöldunum
m.a. með frestun framkvæmda og sparnaði i
rekstri. Nú skiptir það á hinn bóginn meginmáli,
að með f járlagafrumvarpinu i haust verði mörk-
uð afdráttarlaus aðhaldsstefna i rikisfjármálun-
um.
Þegar verðbólgan er orðin jafn ógnvekjandi og
nú, er óverjandi með öllu að stefna að þenslufjár-
lögum. Engum blandast hugur um, að niður-
stöðutölur fjárlagafrumvarpsins hljóta að hækka
nokkuð. Gengisfellingin i febrúar, almennar
verðlagshækkanir og kaupgjaldshækkanir hafa
eðlilega sin áhrif. Eigi að siður er mjög nauðsyn-
legt að lækka rikisútgjöld i hlutfalli við þjóðar-
tekjur.
Við verðum að snúa blaðinu við, ef menn meina
eitthvað með þvi, að nauðsynlegt sé að koma á
meira jafnvægi en verið hefur i efnahagsmálun-
um. Stjórnmálaflokkarnir eru gjarnir á að tala
ákaft um mikilvægi aðhalds og ráðdeildarsemi i
rikisfjármálum. En þegar til kastanna kemur,
heykjast þeir allir, hvort sem þeir eru i stjórn eða
stjórnarandstöðu.
Stjórnmálaflokkarnir virðast beygja sig i takt
fyrir kröfugerðarpólitik hagsmunahópanna i
þjóðfélaginu. Slikir stjórnarhættir duga ekki
lengur, ef vinna á bug á þeim erfiðleikum, sem
við stöndum frammi fyrir. Það verður fróðlegt að
sjá, hverjir koma til með að styðja við bakið á
fjármálaráðherranum, þegar að þvi kemur að
knýja fram aðhaldsaðgerðir.
Þó að stjórnmálamenn vilji gjarnan geta státað
af þvi að hafa komið fram mikilvægum fram-
kvæmdum, verða þeir að lita á þá staðreynd, að
borgararnir þola ekki öllu meiri skattheimtu. Við
getum ekki gengið öllu lengra á þeirri braut að
auka forsjá rikisvaldsins.
Við afgreiðslu fjárlaga nú verða þingmenn að
taka tillit til þessara aðstæðna. Það eru vissulega
miklir hagsmunir i húfi og mikilvægt að mörkuð
verði skýr aðhaldsstefna.
Umsión: GP
!■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■!! T
M i'ö’M
Engin ellimörk
ó óhrifum
Kekkonens,
sem er 75 úra
á morgun
iþróttir og útivera eru drjúgur
þáttur I lifi þessa fyrrverandi
hástökkvara, sem Kekkonen
Finnlandsforseti var á ung-
lingsárum. Hér sést laxastöngin
svigna hjá honum i Viöidaisá.
Kekkonen hefur t.d. stundaö
veiöar meö Sovétleiötogunum,
sem hann hefur átt mikii sam-
skipti viö.
Margt gesta mun
sækja Urho Kekkonen,
Finnlandsforseta, heim
á morgun i tilefni þess,
að þá verður þessi
áhrifamesti stjórn-
málamaður Finnlands
75 ára.
Þvi mundu ekki allir trúa,
sem sáu þennan háa, spengi-
lega mann þreyta lax fyrir fáum
dögum i einni af laxveiöiám
tslands, aö hann væri kominn
hátt á áttræðisaldur.
Né heldur var merkt á honum
að aldurinn mæddi hann, þegar
hann fyrir mánuði skaut skjóls-
húsi yfir ráðstefnu leiðtoga 35
Evrópulanda, sem var lokaþátt-
ur öryggisráöstefnunnar. Hún
var haldin i Helsinki, eins og
menn minnast, og bar
Kekkonen hita og þunga hennar
með öllum þeim erli, sem sliku
fylgir. Enda af öllum viðburð-
um, sem langur stjórnmála-
ferill Kekkonens er stráður, bar
hana að likindum hæst i
fréttaskrifum.
Meðal tignargesta, sem
auðsýna ætla Kekkonen
viröingu með heimsókn á af-
mælisdaginn, eru Haraldur
krónprins frá Noregi, Bertil
Sviaprins, Henrik prins frá
Danmörku, Claus prins frá
Hollandi og prins Albert frá
Belgiu.
Til aö votta Kekkonen sér-
stakar árnaöaróskir frá
Islenzku þjóðinni fer
Guðmundur i. Guðmundsson,
sendiherra til Helsinki.
Kdíkonen hefur verið forseti
Finnlands i nær 20 ár. Hann hóf
sinn stjórnmálaferil fyrir daga
siðari heimstyrjaldarinnar, en
það var fyrst að striðinu loknu,
sem hann skauzt inn i raðir
áhrifamestu stjórnmálamanna.
Hann hefur verið eindreginn
talsmaður þeirrar stefnu, sem
fyrrennari hans, Paasikivi
forseti, lagði grundvöllinn að,
og er enda við hann kennd. En
hún laut að bættum samskipt-
um við Sovétríkin.
Af andstæðingum sinum
heima fyrir hefur Kekkonen oft
verið borið á brýn að vera henti-
stefnumaður. Arin hafa oft leitt
i ljós, að ákvarðanir hans
byggjast á skarpri dómgreind
ogalltaf hefur hann komið niður
á fæturna, þegar hann hefur
stokkið út I óvissuna.
Eftir að hann varð forseti
1956, hefur andstæðingum hans
ekki þýtt að keppa við hann um
leiötogahlutverkið. Skýrast kom
þaö fram 1972, hversu styrkum
fótum hann stendur, þegar mik-
ill meirihluti i öllum flokkum
stóö aö samþykkt stjórnar-
skrárbreytingartil að hann gæti
veriö áfram forseti Finnlands.
Sú breyting fól i sér að
framlengja þriðja sex ára
kjörtimabil hans um fjögur ár.
Rennur það út 1978.
Fyrr á þessu ári lýsti
meirihluti þingflokkanna, allt
frá kommúnistum til ihalds-
manna, þvi yfir, að þeir mundu
styðja framboð hans, ef gæfi
hann kost á sér fjórða kjörtfma-
bilið eftir 1978.
Stöku maður hefur þó hreyft
andmælum við þeirri
ráðabreytni. Eru það einkum
þeir, sem sjá I þvi fólgna hættu
fyrirlýöræði Finnlands og þing-
ræðisriki önnur á Vesturlönd-
um, ef veitt verði fordæmi fyrir
þvi, að forseti geti verið svo
lengi i embætti.
En hiö sanna er það, að enn
hefur ekki skotið upp þeim
manni eða stjórnmálaflokki i
Finnlandi, sem áunnið hefur sér
ámóta traust og Kekkonen,
hvort heldur það er i utanrikis-
málum eða innanlandspólitik.
Og einkum hefur það verið i
utanrikismálum, sem mest orð
hefur farið af honum.
Finnar segja einfaldlega, að
Kekkonen hafi farið með utan-
rikismálin i 20 ár og hljóti að
vera hæfasti og reyndasti
maðurinn, sem völ sé á.
Kekkonen er fristundamálari og sést hér leggja siöustu hönd á eina mynda sinna fyrir sýningu, sem
haidin var I Helsinki á fyrri heimingi þessa árs.
Jm ■■•■■■■■■■■■■■«■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■1