Tíminn - 11.11.1966, Blaðsíða 8

FÖSTUDAGUR 11. nóvember 1966
8
TIMINN
Póilik og Einar — ein vinsælasta hljómsveit unglinganna.

EIHVALALIDI SVIDSLJOSI

Grein og myndir: Benedikt
Viggósson.
Austurbæjaxibíó er þétt setið
þetta þriðjudagstovöld og ungt
fólk á aldrinum 14—17 ára er
í yfirgnæfandi meirihluta, enda
eiga að koma fram á þessum
hljómleikum Félags íslenzkra
hljómlistarmanna þær hljóm-
sveitir, sem eru vinsælastar
hjá unga fólkinu í dag.
Fyrstir komu fram í sviðs-
ljósið hin gamalkunna hljóm-
sveit Tónar, sem á sínum tíma
var braufryðjandi sem gítar
hljómsveit hér á landi, en
sáðan hafa orðið á miklar breyt
iingar, en það fer ekki milli
Imála, að Tónar eru að endur-
iheimta sína gömlu vinsældir.
Næst komu á sviðið sjómenn
irnir, eða Dátar eins og þeir
nefna sig og fluttu „No milk
today“ (Enginn mjólk í dag).
Þeir hafa sennilega verið að
koma af stúkuballi.
Hljómleikar þessir voru
haldnir til styrktar sjúkrasjóðs
F. L H.. Þess vegna var það
dálítið kaldhæðnislegt, að kefl-
víska hljómsveitin Óðmenn boð
aði forföll vegna þess að tveir
þeirra lentu í bílslysi. í stað-
inn kom gítarhljómsveitin Ori-
on og gerði mikla lukku, enda
er þarna á ferðinni mjög eftir
tektarverð hljómsveit og flutn
ingur þeirra á Shadows laginu
„Atlantis“ var í einu orði sagt
'frábær. Hljómsveitina skipa
bræðurnir Snorri- Örn og Sig-
urður Yngvi Snorrasynir, Ey-
steinn Jónsson og Stefán Jök
ulsson.
Mörg undarleg hljómsveitar
nöfn hafa skotið upp xúlinum,
en eitt af þeim nýjustu og
frumlégústú ér' Sfinx. Piltarn
ir voru allir vægast sagt frjáls-
lega klæddir, nema aðalsöngv-
arinn. Það var einna líkast, að
hann væri á leið í boð hjá
stjórnarráðinu með slaufu og
fíneri.
Strax eftir hléið komu Fjark
ar og fluttu fjögur lög, en
fjórmenningarnir eiga vaxandi
vinsældum að fagna.
Sjöttu hljómsveit tovöldsins
var vel fagnað, er hún kom
fram og enginn furða, því hér
voru á ferðinni Pónik og Einar.
Fyrstu tvö lögin voru íslenzk
og það sem meira er, þau eru
væntanleg á hljómplötum. Það
fyrra „Jón á líkbörunum,“
kemur innan skamms út á
fjögurra laga plötu, en hin
lögin á þessari plötu heita
,Ég veit,“ ,í gær og í dag“
en þau eru ensk að uppruna.
Lestina retour íslenzka lagið
„Ævisaga." Textarnir eru eft
ir Magnús Eiríksson, hljóm-
sveitarstjóra Póniks og ís-
lenzku lögin einnig. Síðara ís
lenzka lagið, sem flutt var á
hljómleikunum kemur reynd-
ar ekki út á plötu fyrr en á
næsta ári, en það heitir „Herra
minn trúr.“ Á þeirri plötu
yerða fjögur íslenzk lög. Bæði
þessi lög eru einkar skemmti-
leg með vönduðum textum og
útsetningin vel unnin. Síðasta
lagið, sem þeir fluttu var
„Walik with me,“ en flutning-
ur Einars Júlíussonar á þessu
lagi var sérstaklega góður en
hann var tvímælalaust bezti
söngvarinn á Mjómleikunum.
Aðspurður sagði Magnús
Eiríksson, að þeir hefðu farið
alla leið til Lundúna til að
taka þessi átta lög upp. Hljóð-
ritunin hófst kl. 10 á laugar-
dagsmorgni og lauk um fcl. 2
um nóttina. Eg er mjög ánægð
ur með upptökur, enda úrvals
fagmenn að verki. Þvi til
staðfestingar má benda á, að
í þessu sama stúdíói hafa ver
ið hljóðritaðar plötur með
Kinks og Animals.
Er Pónik hafði lokið leik
sínum, tóku Strengir við og
fluttu sín fjögur lög á þokka-
legan hátt, en þeim tókst sér-
Framhaid á bls. 12
GRÓÐUR OG GARÐAR
Frost og grdður
Nú fellur snær á fjöllin,
nú frjósa brekkuhöllin,
nú úlpu kulvís kýs.
Nú börnin skoða skauta,
nú skammtar Aron bauta,
nú tritlar önd á tjarnarís.
Raunar er dýrðarfjall Reyk
vikinga, Esjan bara úlfgrá enn
þá. Sjötíu og þrjár gæsir garga
friðsamlega á grasi á Háskóla
lóðinni og láta sig baráttuna
milli austurs og vesturs engu
Iskipta. 9. nóvember heilsaði
ttneð hörkufrosti, sem líklega
hefur lagt síðustu haustblóm
in að veíi. Fram að þeim tíma
báru rósir, stúpur o. fl. tegund
ir enn nokkur blóm í hlýjunni
virðast mjög í tízku. Fjöl-
breytni margra annarra teg-
unda, bæði sumarblóma og
fjölærra jurta, er líka auðsjá
anlega óendanleg. Steinbeð og
steinhæðir vöktu mikla athygli
á þessari myndasýningu. Marg
ar suðrænar jurtir þrifast hér
bezt milli steina og smágerð
ar juriár njóta sín þar vel. Eink
um em steinbeð í bretokum
ljómandi litskrúðug og setja
svip á umhverfið. Sumir nota
flatar hraunhellur í steinbeð
sín, aðrir hraunhnullunga,
mosavaxið grjót eða brirn-
sorfna, slétta fjörusteina. Til
breytingin er sbemmtileg. —
Garðyrkjufélag íslands gekkst
fyrir garðaskoðunarferðum s.
1. sumar og var góð þátttaka.
ístenzkar bjarkir.
upp við húsveggi. í blómabúð
unum skarta aftur á móti marg
vísieg gróðunhúsablóm, t. d.
afskornir prestafíflar (Chrysant
hemur) í fjölmörgum litum og
stærðum. Innflutt fuglablóm
(Ornitkógalius) með
(Yfir kaldann ey?f, með
stóra hvíta blómklasa, er
skemmtileg tilbreyting. —
Inni í hlýrri Iðnskólastofu pre
dikuðu félagar í Garðyrkjufé
lagi íslands, þótt kaldan
blési úti. Þeir Kristinn Guð
steinsson og Ólafur G-. Guð-
mundsson sýndu kvikmvnd og
litskuggamyndir úr görðum í
Reykjavík, Kópavogi og Hafn
arfirði. Er unaðslegt að sjá
litdýrðina í íslenzkum skrúð-
görðum — og komast að raun
um hve mikla alúð og rækt
margir leggja við gajða sína,
ekki sízt konumar. Ótal rósa
tegundir og glitfiflar (Dahlíur)
Það víkkar sjóndeildarhringinn
að kynnast görðum og sjá hve
mifcla hugkvæmni margir
ræktunarmenn sýna. Furðu
margt getur þrifizt á íslandi.
Við ræktum í görðum jurtir
frá Mið-Evrópu, Himalayafjöll
um og Andesfjöllum, austan
úr Japan og Kína, sunnan úr
Afriku o. s.frv. Já, „veröldin
öll mætist í görðunum".
InSólfur Davíðsson.