Lesbók Morgunblaðsins - 17.01.1926, Blaðsíða 8

8
LESBÓK MOBOUJfBIiAÐ9IM5

17. jan. ’26.
væru Tyrkir meðlimir Bandalags-
ins.
Tyrkir, sem óttuðust, að þeir
færu halloka, lýstu því þegar í
byrjun yfir, að þeir mundu ekki
hlýðnast úrskurði er færi í bága
við vonir þeirra. Þeir neituðu að
Haagdómstóllinn hefðj no*kkurt
vald til þess að ákveða, að úr-
skurður Alþjóðabandalagsins
skyldi vera gildur. Þeir bentu á,
að tyrkneski forsætisráðherrann,
Ismet Pasba, hefði neitað að
gangast undir þenna gerðardóm,
þegar um þetta var rætt áður á
friðarsamningunum í> Lausanne.
Lord Curzon hafði meira að segja
sagt, að það mætti ekki grípa til
gerðardóms, nema með samþykki
Tyrkja. Tyrkir álitu því að Al-
þjóðabandalagið hefði í raun og
veru aðeins vald til að miðla mál-
um.
Á desemberfundinum stungu
Tyrkir upp á, að hjeraðsbúar Mos-
ulhjeraðsins skyldu greiða at-
kvæði um það, hvoru megin þeir
vildu vera. Þessi uppástunga var
feld með þeim röknm, að íbúarnir
væru of ómentaðir „og óþrokkaðir
til að leggja málið undir þeirra
dóm, fæstir væru læsir eða skrif-
andi.
Alþjóðabandalagið hikaði tals-
vert lengi við að kveða upp úr-
skurðinn. Málið var dregið á
langinn og á meðan var reynt að
koma sættum á milli aðila. Tyrk-
ir sáu hvað verða vildi, og hættu
um síðir umræðum um málið, en
sögðu skýrum stöfum, að til styrj-
* /
Sími 542.
aldar mundi leiða, ef þeim yrði
misboðið.
Utanríkisráðherra Tyrkja fór
af fundinunl i mikilli reiði og
hjelt heimleiðis, en sneri þó aftur
til baka til Genéve, samkv. fyr-
irskipunum forsætisráðherra síns.
Loksins kvað Þjóðabandalagsráð-
ið upp úrsikurð sinn: Mosulhjer-
aðið skyldi sameinast konungs-
ríkinu Irak, og England skyldi
hafa umboðsvald yfir Irak fyrsta
aldarfjórðunginn.
Tyrkir hjeldu heimleiðis og nú
rak hver flugufregnin aðra, að
þeir væru að búa sig undir stríð
gegn Bretpm. Sem betur fór, sef-
uðust þeir þó brátt. Tyrkneska
stjórnin hefir lýst því yfir, að
hún ætli ekki að hefjast handa
og verður því að álítast að þeir
ætli að sætta sig við úrskurð Al-
þjóðabandalagsins.
Mosulmálið er eitt hið erfið-
asta viðfangsefni, sem Alþjóða-
bandalagið hefir haft með hönd-
um og það má kalla mikla ham-
ingju að það hafði vald og álit
til að skera úr þessari alvarlegu
misklíð á friðsamlegan hátt.
.... ——••••
Ferð sendiherra Dana
Fyrirlestur
í : ,'ræðifjelaginu.
Frá því hefir verið sagt hjep í
blaðinu, í erlendum skeytum, að
sendiherra Dana hjer hafi flutt
erindi um för sína til Vatnajök-
uls í sumar í Landfræðifjelaginu
danska.
„Berlingske Tidende“ geta um
þetta erindi, nokkru pánar, og
Miinli eftir
þessu eina
innlenda fjelagi
þegar þjer sjó- og bruna*
tryggið.
segja að erindið kafi einkum ver-
ið um Island sem ferðamannaland,
en jafnframt um ferð hans til
Vatnajökuls, sem fram að þessu
liafi. verið órannsalkaður.
Blaðið getur þess, að sendiherr-
ann hafi farið um þvert og endi-
langt ísland, ýmist gangandi eða
ríðandi, og liafi hann í sumum
þeim ferðum unnið bug á ýmsum
erfiðleikum, sem jafnvel fslend-
ingar sjálfir kynokuðu sjer við
að leggja út í.
Þá er 'Og þess getið, að erindið
hafi gefið ágæta hugmynd um
þá geysi-örðugleika, sem verði á
vegi ferðamanna á íslandi, en
jafnframt lýst frábærlega vel
þeirri dásamlegu fegurð, sem
þarna sje að sjá uppi í óbygð-
unum.
Smælki.
«
Hlýtt með brögðum.
Móðirin (við ungan son): —
Jeg sá, að hún systir þín litla
tok minna eplið. Lofaðir þú henni
sjálfur að kjósa, eins og jeg hafði
sagt þjer?
— Já mamma! Jeg sagði, að
hún gæti valið um, hvort hún
vildi heldur minna eplið eða þá
alls ekki neitt. Og svo kaus hún
það minna.
Góð sönnun.
Frúin: — Þolir nú þessi regn-
kápa regn?
Kaupmaðurinn: — Já, því ekki
það? Ilún er úr bjórskinni. Hafið
þjer nokkurntíma heyrt getið um,
að bjórarnir gangi með regnhlíf?
Pósihólf 417 og 574.
Simnefnis Insurance.
ísafoMarprentsmlCja h.f.