Lesbók Morgunblaðsins - 26.09.1926, Blaðsíða 5
26. sept. ’26,
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
6
Frá Genf.
Trr /J
(Tf *•; ■ 111sfi' ÍPfríÉk IS* • ‘Æ é
Ib^»hwh m
Samkomuhús þjóðabandnlagsius í Cenf (myndin tekin á flngi)
Minningartafla Woodrow Wilsons Bandaríkjaforseta á snm
komuliúsi Jijúðabnndalagsins
Þessi minningartafla er sett þarna vegna þess, að Wilson
átti mestan þátt í því, að koma þjóðabandalaginu á fót, enda þótt
svo færi að lyktum, að Bandaríkin sæi sjer ekki fært að ganga
S bandalagið og sje enn utan við það. — Þjóðabandalagið var
stofnað 28. jvtní 1919 í sambaudi við Versnla-samninginn. I því
eru nú uan 50 þjóðir. Samkomuhúsið hafa Bretar gefið.
Ritfregn.
T í M A R I T
Þjóðræknisfjel. fslondinj;a.
(VII. árj?.).
l'tgáfa ]>essa tímarits er einhver
mikilva'gasti og merkasti þáttur'
iim í ]>ví starfi Vestiir-íslendinga
að halda við ]>jóðerni sínu og
tungu, og sýtiir betur en nokk'
uð annað, uð Jieim <y alvara ;<ð
reyna nð halda í tiingu sína í
lengstn liig. — Það má auðvitað
nefna í þessu saimbandi íslenskn
blöðin vestrn. Þau eiga og sinn
þátt í því, að halda við tungnnm
og afmarka þjóðernið. En þó
verða þau jafnan bundin við <læg-
urmálin og þjóðmál þau, sem
taka engu síður til nnnara þjóð-
flokka vestra en íslendinga. Öðru
máli er að gegna með tímnrit
Þjóðiræknisfjelagsins. Það er ís'
lendiiigum einum helgað, rieðir
þeirra mál, að fornu og n.vjn, ein-
viirðungu, og þar geta Jteir iinest
á vettvang, sent þeir liafa sjálfir
haslað sjer, með hngsanir sínar,
endurminninga»r, fyrirætlanir, har'
áttu sína og sigra. — Haldi þeir
áfrant útkonm þess, og það miintt
]>cir sjálfsagt. gera, ]>á er engin
hætta á, að taug málsins haldi
]>eim ekki við ]>jóðernið.
Tímaritið flytur uð þossu sinni
ýmsar merkilegar greinwr, og <■ in-
mitt þannig, að smnar þeirra virð'
ast vel til þess fallnar, að slá brú
yfir ]>að djúp, sem wú er orðið
(milli fyrstu innflytjendanna ís-
lenskn og þev'rnr kynslóðar, s<*>u
nú er að móta Islendinga vestan
liafs. Verður vikið að því síðai-.
Tímaritið hefst á tveilm kvæðum
eftir Stephan 0. Stopbansson,
„Skjálfhendu,‘ og „Metnaði“. —
Bæði eru ort um efni úr fornöld,
annað tekið úr Iláttatali Snorra,
en bitt úr Egilssögu. Það wn efni,
sem Steplian liefir oft leikið sjer
að og ort um mörg sín bestu
kvæði og ága-tustu. Oft hefir hon'
um þó tekist betur en þarna. En
söm eru einkennin og áður; mál-
snildin, orðmyndanirnar og kraft-
ivrinn. í „Metnaði“, kva*ðinu um
Egil, þegar hann gekk til skemmu
sinnar. og skoðaði kjörgripi sína,