Lesbók Morgunblaðsins - 11.03.1928, Blaðsíða 2

74
Lksbók morgunbláMLNS
verið á kafbát, yfirforingi, stýri-
maður og tveir hásetar. Hinir voru
allir óvanir. Sýnir það meðal ann-
ars dirfsku þá, er þýskir kafbáta-
foringjar sýndu, að leggja í hern-
að á þeini skipum, sem vandasam-
ast er með að fara allra skipa, og
hafa nær eingöngu viðvaninga um
borð.
Nú var farið að búa alt undir
það að leggja á stað, tundurskeyti,
lailur, matvæli o. s. frv. flutt um
boi-ð, og 8. maí vorum við ferð-
búnir. Þá komu frú og prins Hein-
ricli, bróðir keisarans, um borð til
að líta eftir. Hjelt Heinrich prins
þar hvatningarræðu yfir okkur og
brýndi það fyrir okkur að reynast
góðir synir fósturjarðarinnar og
gleyma aldrei fánaeiði okkar. Síð-
an óskaði hann okkur góðrar ferð-
ar og heillar heimkomu. —• Þegar
hann var farinn komu margir for-
ingjar niður á hafnarbaltkann og
hrópuðu margfalt húrra fyrir ný-
liðunum og bátnum.
Síðan var haldið á stað í gegn
um Kielskurðinn og til Helgolands,
en þar áttum við að gefa okkur
fram við von Rosenberg-Gruszczyn-
ski, flotaforingja. Áttum við von á,
að við yrðum þegar sendir á stað,
en svo var ekki, heldur vorum við
látuir æfa ennþá hjá Helgolaudi í
4 daga.
Sunnudaginn 14. maí kl. 5 að
morgni vorum við loks sendir á
stað í fyrstu herförina út í Norð-
ursjó og var báturinn allur blóm-
um skreyttur. Skömmu eftir há-
degi þann sama dag, tókum við
3 hollensk flutningaskip. Skutum
við á þau viðvörunarskotum, skip-
uðum þeim að staðnæmast og
skipstjórum að koma til okkar með
slcipskjöl. En þar sem kafbátsfor-
inginn skildi ekki hollensku, var
jeg fenginn til að túlka, ])ar sem
jeg liafði áður verið á hollensku
skipii. Fyrsta skipið var á leið til
Archangel í ,ballast‘ og ljetum við
])að sleppa. Annað skipið var á leið
tú Lissabon og hafði meðferðis 50
smálestir af niðursoðnu kálmeti.
En vegua þess, að Portúgal var þá
lcomið í stríðið, var foringinn að
hugsa um að láta henda farm-
iuum fyrir borð, en þegar, til kom
fanst honum það svo lítið að hann
hætti við það og slepti skipinu. —
Þriðja skipið var stærst og lá all-
fjarri okkur. Jeg greip nú sjón-
auka og sá þá að þetta var skipið
„Zaanland“, eign konungl. Lloyd
í Amsterdam.Bátur þess var á leið-
inni til okkar, og þekti jeg þegar
skipstjórann, að það var sami mað-
urinn, sem var áður stýrimaður á
„Maasland, skipi frá sama fje-
lagi. Jeg segi þá yfirforingjan-
um að jeg muni þekkja skipstjór-
ann á þessu skipi, og þótti hon-
um það undarlegt og sagði að jeg
skyldi ])á taka á móti homun er
hann kæmi.
lljer verð jeg nú að skjóta inn
sögu til skýringar.
Prá Suður-Ameríku
til Þýskalands.
Þegar stríðið hófst var jeg á
þýsku skipi, sem „St. Catharina“
hjet, og var í förum milli New
York og Brasilíu. Við lögðum á
stað frá Brooklyn hinn 25. júlí
1014. Þá ^runaði engan maun að
stríð vami yfirvofandi. Hinn 14.
, . •■-w ! . J v *• •
ágúst vorum við komnir tvær dag-
leiðir fram hjá Pernambitco eii þá
tók okkur enska herskipið „Glas-
gow.“ Fengum við þá fyrst að vitá
að stríðið var skollið á, og öll
Norðurálfan í ljósum loga. „Glas-
gow“ gerði 'sldpið upptækt, en alla
menn sem á því voru,' tók „Glas-
gow“ og sendi þá síðar með bresku
kolaskipi til Argentínu. Eftir mörg
æfintýri, sem hjer er ekki rúm, til
að segja frá, tókst mjer liiiin 30.
desember 1014 að komast sem há-
seti um borð í hollenskt skip, er
,,Maasland“ lijet. —— Hafði mjer
tekist að fá viðskiftareikning hjá
norskum háseta og voru það þau
einu skjöl, sein jeg hafði. Þóttist
jeg vera Norðmaður og nefndist
Ingevald Mikkelsen. Skipstj. grun-
aði þegar að jeg væri Þjóðverji en
stýrim. og skipverja grunaði ekki
neitt. Auk mín rjeðust fjórir Þjóð-
verjar sem hásetar og kyndarar á
„Maasland.“ Þóttist einn vera Svíi,
annar Dani, þriðji svissneskur og
sá fjórði frá Luxemburg. Þegar
ski])ið kom í Dofrasund, kqmu
enskir sjóliðsforingjar um borð til
aö leita að Þjóðverjum. Náðu þeir
í þrjá okkar, en jeg og sá, sem
þeir hjeldu Dana, sluppum. Fórum
við svo tii Amsterdam og var þá
auðvelt fyrir okkur að komast
heim.
Nú vissi jeg það, að stýrimaður-
inn á „Maasland" var orðinn skip-
stjóri á „Zaanland“ og þegar hann
kom að kafbátnum með skjöl sín
tók jeg á móti honum óg heilsaði
honum kunnuglega. Hann þekti
mig ekki fyrst, en alt í einu rankar
hann við sjer: „Svei mjer ef þetta
er ekki hann Ingevald Norðmaður!
Hvernig í skrattanum stendur á
því, að þú ert hjer?“ Jeg skýrði
honum í fám orðum frá því, að nú
væri jeg orðinn Þjóðverji, en öll-
um þótti merkilegt, að íundum
okkar skyldi bera saman þarna.
Við sleptum „Zaanland“ því að
skipið hafði enga bannvöru með-
ferðis. Vorum við enn nokkra daga
úti í sjó. Þá vorum við kallaðir
heim og bar ekki fleiri til tíðinda
í þeirri för. •
Skipsbátar leggja að borði á kafbátnum. Maðurinn með sjó-
hattinn, er stendur við borðstokk, er Schopka.