Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1928, Qupperneq 23

LESBOK MORGT’NBLAÐSLXS
415
Merkið er gefið út af „Central
Paeifie Cocoanut Plantations
Ltd.“, sem hefir tekið eyna á leigu
í 99 ár. A frímerkinu er mynd af
skipi fjelagsins, sem heitir „Ysabel
May“. Er j)að undir fullum segl-
um en á bak við sjest eyjan, með
liimingnæfandi pálmum. Frímerkið
er Ijómandi fallegt, prentað blá-
um, gulum, rauðum og gullnum
lit. Er. ]>að notað á öll brjef, sem
send eru frá eynni út um heim,
og eru j)au burðargjald fyrir
brjefin jjangað til jjau komast í
reglulegt pósthús. Skip fjelagsins
fer ákveðnar ferðir, ýmist til Pap-
eete á Tahiti, eða tii Honolulu á
Hawai-eyjum,. en til hvors staðar
eru um þi'isund mílur. Þegar brjef-
in komast j)angað þarf að frí-
merkja j)au að nvju, og ef það er
i Papeete þá eru sett á þau- frönsk
frímerki, en ef það er í Honolulu,
þá ern sett á þau ariieríksk frí-
merki. Þetta er hið eina dæmi ]>ess,
að brjef, sem send eru frá breskri
lendu, eru frímerkt með annara
]>jóða trímérkjum.
Fyrsta frímerki Jólaeyju var
fimm cent, en nú er iíka farið að
gefa j>ar út 20 centa frímerki.
• Heiraa er best. •
Kalli' var ; kominn. til j)ess að
leika, sjer við börnin liénnar Þóru,
og þégar leið að miðdegisverði
bauð Þóra honuiu að borða með
j)eim.
— 'Neí, þakka þjer fyrir, sagði
Kalli, jég held oð það sje besf að
jeg fari nú kéim, ]>ví að mamma
á von á mjer.
— Jeg skai. síma til hennar
mömmu þinnar og segja henni, að
þú ætljr að tefja dálítið lengur og
borða með okkur, sagði frú Þóra.
___ AD, gerðu jiað ekki, mælti
Kalli innilega. Við eigum að fá
guleplabýting í dag, en hjá ykk-
ur er aðeins tröllasúrugrautur.
Fyrir börn:
Kitty hugrakka.
Foreldrar Kitty voru látnir og
hún var sond til Ástralíu til
frænda síns þar, sem tók hana
að sjer og ætlaði að ala hana úpp,
sem sitt eigið barn. Hann átti sjálf
ui nokkur börn og urðu þau og
Kitty fljótt góðir vinir. En ]>að var
eitt um Kitty, að hún var ákaflega
hrædd við byssu, og ]>orði hreint
og beint ekki að snerta skotvopn.
Hæddu hin börnin hana óspart fyr-
ir þetta, því að þau, sem komin
voru á legg, voru alvön því að
skjóta af byssu. Elsti drengurinn
stríddi henni þó aldrei, en reyndi
að hugga hana og hughreysta með
því, að sú kæmi tíðin, að hún lærði
að fara með byssu og hann skyldi
keuna henni að skjóta.
Það var nú einn góðan veður-
dag, að Kitty sat úti í garði og
las í bók, en hin börnin ljeku sjer
á milli trjánna og þóttust vera
Indíánar. Yngsta barnið, telpa á
öðru ári. Ijek sjer í grasinu rjett
hjá Kitty. Gaf Kitty henni auga
við og við, ])ví að fóstra barnsins
.hafði.sofnað. _ , ^ -
„Skþ Jýrið — sko dýrið f‘ ‘ babl-
aði litla telpan og leit Kitty þá
upp, og varð svo hrædd, að henni
lá við að hljóða. Stor eiturslanga
var komin iriii í garðinn og litla
telpan skreið í áttma til hennar
og rjetti frarn höndina. TIpp ,við
trje þar rjett hjá, stóð • byssa
elsta drengsins. Kitty vissi, að húp
var hlaðin, grei)) hana hjklausT,
miðaði á eiturslönguria og hleyþti
af. Kúlan molaði háusjrin á Hliingj
unni og barninu var borgiðTt 011
fjölskyldan kom hlaupandi á vett-
vang í dauðans ofboði, og sá þá
sjón, er seint mun gleymast. Barn-
fóstran hafði vaknað með and-
fælum og vissi ekki sitt rjúkandi
ráð. Litla telpan sat hágrátandi
hjá - stórri oiturslöngu, sem var
dauð, djúkandi byssa lá í grasinu
og Kitty þar hjá í yfirliði.
• Kitty raknaði þó brátt við, og
.] á heyrði hún að elsti drengurinn
sagði:
„Þetta var snildarskot, Kitt.v.
Engu okkar hinna hefði tekist
betur“.
Þá brosti Kittv.