Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1928, Blaðsíða 24

4Í6
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Frægt jólatrje.
Hjá Glastonbury Abbéy í Som-
mersetskíri í Englandi er nafli-
frægt trje. Sagan segir, að Josef
frá Arematía hafi einu sinni kom-
ið til Englands, og gengið á land
skamt frá Glastonbury. Er hann
hafði skamt farið og var kominn
upp á hæð nokkura. staðnænidist
hann til þess að hvíla sig, og stakk
staf sínum niður í jörðina við
hiið sjer. Stafurinn skaut rótum
og varð að trje, sem síðan blómg-
aðist reglulega hvert aðfangadags-
kvöld.
Þessi trú hjelst fram eftir ölluin
öldum og sjest þeSs getið í skrif-
um 1753, að fjöldi manns hafi
komið til Glastonbury til þess að
sjá þetta furðuverk, er trjeð
blómgaðist. En fólkið varð fyrir
vonbrigðum, en þá var sagt, að
þetta væri ekki því að kenna, að
trjeð hefði mist hina dásamlegu
náttúru sína, heldur væri ]>að
brevtingunni á almanakinu að
kenna — jólin hefðu færst til á
árinu. Og svo er þess getið, að
hinn 5. janúar — sem áður var
aðfangadagur jóla — hafi trjeð
blómgast eins og venjulega.
• Hægri og vinstri. \
O. Bergquist biskup í Luleá er
maður mjög vinsæll og haun er
annálaður fyrir orðheppni sína við
hvaða tækifæri sem er. Um það er
meðal annars þessi saga :
Hann var einu sinni í veislu hjá
frjálslyndum stjórnmálamanni sem
nú er látinn. Eftir miðdegisverð
sátu gestirpir upþi á lofti og spjöll
uðu saman, og meðal annars sagði
þá einhver gestanna, að hann
skildi elckert í ]iví, að annar eins
ágætismaður og biskupinn og jafn
rjettsýnn, skyldi geta verið hægri-
maður.
— VTeitstu það ekki, mœíti bisk-
up hógværlega, en glettinn í aug-
unum, að ]>að stendur skrifað í
prjedikara Salómous 10. kapítula
2. versi, að „hjarta hins vitra
bendir honum til hægri, en lijarta
heimskingjans bendir honum til
vinstri“ ?
Hinn varð að sjálfsögðu orð-
laus og lauk þessu með því að allir
fóru að hlæja.
Nokkru seinha áttu gestirnir að
ganga niður í samkvæmissalinn
aftur. En nú vildi svo til, að stig-
inn var snúinn og varð að beygja
á vinstri liöhd. Þá ætlaði hinn
frjálslyndi að ná sjer niðri á
biskupi og segir:
— Ja:ja, nú verður herra bisk-
upinn ]>ó að snúa til vinstri!
— Já, svaraði biskup hiklaust,
en þjer sjáið líklega sjálfur, að
þessi vegur liggur norður og nið-
ur!
Þegar 1 hóf
: skyldi stilla. i
Maður hefir lieitið Frederik
Lagerman (f. 1844, d. 1925). Hann
var sænskur að ætt. Áður en hanu
lauk stúdentsprófi í Uppsölum,
var honum boðið að koma vestur
til Ameríku og varð hann
þar prestur. — En hann undi
þar ekki til lengdar og hvarf aft-
ur heim til Svíþjóðar og var svo
lieppinn, að honum var veitt Gál-
lareds-prestakall.
Hann var kunnur að því að
lialda mjög langar ræður. Einu
sinui var prófastur við messu hjá
honum — sumir segja reyndar að
það hafi verið er hartu var settur
inn í embættið — og bað banii
Lagerman þá að halda nú ekki alt
of langa ræðu. Kvaðst hann skyldi
gefa honum merlii, þegar sjer
þætti ræðan nógu löng orðin, með
því að taka upp vasaklút sinn, og
þá skyldi hann slá botninn í ræð-
una o" segja aqjep. Eu uú vild,i
svo til, þe'ga’r La'germ'an var uý-
byrjaður á ræðunni, þá þurfti pró-
f'ástur að snýta sjer og tók því
upp vasaklút sinn, án þess að
muna eftir umtali jieirra prests.
En Lagerman sá þetta ög fók þáð
sem merki þess,að húþættiprófasti
nóg komið, lauk setningunni og
sagði amert. Hnykti öllum við og
þótti stutt og snithbótt ræðan.
j Fljúgandi glas. •
Þú tekur tvö glös og annað
dálítið stærra, og kemur þeim
þannig fyrir, eins og myndin sýn-
ir. Svo blæs þú inn í stóra glasið
og þá muntu sjá, að minna glasið
flýgur af stað, en þú verður að
vera handfljótur og grípa glasið,
svo að það brotni ekki.
Völundarhús.
Hugsaðu þjer, að þú hafir verið
tekinn fastur og settur í „stein-
inn“ í borginni, í miðju völund-
arhúsinu; en þjer muui liepuast að
sleppa, og nú er að reyna hvernig
þjer tekst það. Þú færð þjer uál
og reynir með henni að fikra þig
eftir göngum völundarhússins og
út úr því.
Og til gamans skaltu líta á
klukkuna og sjá hvað þú ert lengi
að' þessu,
UUh.f.