Lesbók Morgunblaðsins - 24.08.1930, Blaðsíða 6
262
LESBÓK MORQUNBLAÐSDÍS
En þær sögur sem þá gengu! Og
altaf var viðkvæðið hjá eldra fólk-
inu: Guð gefi það börn, að þið
lifið aldrei aðra eins tima!
En nú höfum vjer verið vitni að
hörmungum og viðurstygð áranna
1914—1918.
Þess vegna getum vjer ekki gert
oss aðrar eins tálvonir og foreldr-
ar vorir.
í heimsstyrjöldinni var aðallega
barist með stórum fallbyssum, vjel-
byssmn og kafbátum. En ef mártn-
kynið verður svo heímskt, að
hleypa nýrri styrjold á stað, þá
verður aðallega barist með hínum
nýju uppgötvunum á sviði efna-
fræðinnar — það verður gasstyrj-
öld. Á árurtuin Í914—IðlS felhi
herhientt hiilj. samart. Árið X—
sehi jeg VOrta að aidreí komi, hiurtu
varnarlausir börgarar, konur og
börn, mýrt hrönnum saman og
munu hvergi eiga óhultan griða-
Stað.
Jég veít, að ýmsir hernaðar-
fræðingar halda því fram af á-
kefð, áð gasið sjé ekki jafn hættil-
legt og' sagt er. Þeir segja að eítur
gasið sje eitthvert óvirkasta vopn
í hernaði, og finna þeim orðum
áínum stað ineð því að vísa í hag-
frœðískýrsíur. Þeír halda því ffam,
að það hafi aðeins verið lítiil hluti
af þeim hermönnum, sem fellu í
seinasta stríði, að eiturgásið varð
að bana.
Ætla menn nú óendanlega að
halda áfram þeirri heimsku, að
miða spádóma sína við það, sem
gerst hefir?
Fyrir tæpum 20 árum (það var
1911) var jeg forsætisráðherra í
Frakklandi og þá leitaði jeg upp-
lýsinga og álits hernaðarfræðinga
viðvíkjandi flugi. Allir voru á einu
máli um það, að flug gæti aldrei
haft neina minstu þýðingu í hern-
aði. Ef stríð hefði þá hafist, mundi
reynslan hafa sýnt, að menn þessir
höfðu algerlega rangt fyrir sjt-r.
Og hvernig fór svo þremur árum
seinna um þennan spádóm þeirra
liernaðarfræðinganna ?
Og hvað var hæft í þeim fujlyrð
ingum, er jeg heyrði þegar jeg
var barn, klingja sýknt og heilagt,
að ekkert gagn væri í stórskotaliði
í hernaði? Stórskotaliðið veldur að
eins hávaða, var þá vana viðkvæð-
ið. Alt er undir fótgönguliðinu
komið. Hið eina, sem alt veltur á
í hernaði er riffillinn, sögðu þeir,
sem vit þóttust hafa á þessu 1869.
En nú bið jeg menn að lesa með
athygli það sem jeg segi.
Yegna þess að menn dæma eftir
þeirri reynslu, sem fengin er,
hugsa menn eingöngu um þrjár
tegundir eiturgass, sem sje Chlor-
ine, Phosgene og Sinneps-gas. En
hve marga grunar hve miklar
,,framfarír“ hafa orðíð í eiturgas-
framleíðsiu síðan stríðinu lauk?
Það er ekkí neín leíð að gera ráð
fyrir því hve margar eíturgasteg-
undir ffiuttdu ttú ttotaðar ef ófríð-
ur skyilí á. Blað nokkurt. sem
fylgst hefir vel ffieð í þessn, segir
að nötaðar verði að mínsta kosti
rúmíega þústtrtd eíturgastegundír.
Og éítt er víst, að seínustu árin
liafa mettn uppgotvað eíturgasteg-
undir, sem eru 50 sínnum, já jafn-
vel 100 sinnum battvænní en eítur-
gágtegundir þær, sem notaðar voru
í stríðinu áríð 1918. Það hafa nú
verið fundrtar gaStegundír, sem
smjúga í gegnum heílt hold, án
þess að vaida sárum og án þess að
menn verðí þess varír. Á eftír veld
ur eitrun þess ægílegum krampa
og ólæknandi heílatruflun. Menn
geta getíð því nærrí hverja þýð-
ingu þetta hefir. .
En djöfullegast víð þetta er, að í
hernaði á ekki aðeins að beita
þessu gasi gegn hermönnum, held-
ur einnig gegn friðsömum borgur-
um, sem eru langt frá vígvellinum.
Þýski liðsforinginn Endres segir
í bók sinni „Gasstríðið“ :
— Viðbjóður hins nýja hernað-
ar er eigi aðeins fólginn í því, að
gasið verður notað sem vopn, held
ur í því, að hernaðaraðferðin og
tilgangurinn breytist algerlega. -—
Nú verða friðsamir borgarar strá-
drepnir, og mest kapp verður lagt
á það. Sannleikurinn er sá, að það
verða hvorki merkustu ríkisstjóm-
endur nje bestu hershöfðingjar,
sem sigur vinna í næstu styrjöld,
heldur þeir, sem geta drepið flesta.
— Hermaðurinn verður vitandi
vits og með köldu blóði að myrða
konur, börn og sjúklinga. Hann
verður að ráðast á friðsama borg-
ara í svefni og myrða þá hrönnum
saman áður en þeir hafa neina
• ", ? ;
hugmynd um gð þeim sje hætta
búin.--------
Jpg verð að viðurkenna þa.ð, að
höfundi bókarinnar hryllir sjálfum
við þeim lýsingum, sem harin gef-
ur, en hann kveðst þð vera réiðu-
búinn að fara í slíkt stríð, ef
nauðsyn krefji. . - •/
En nú skal jeg taka hjer .upp
orð enska hernaðarfræðingsins Nye
majors.
Hann segir:
— Ef heppnin væri með, mundu
þílsund gas-sprengjur nægja< til
þess að drepa alla íbúa^Lundúna-
borgar.
Og hann bætir við:
— Hver gassprerigja vegur eitt-
hvað um 5 pund og líkjast þær því
ekki liinum stóru sprengjum, sem
áður hafa verið notaðar. Hver
venjuleg flutningaflugvjel getur
því flutt með sjer sex hundruð
slíkar sprengjur. Á þessu sjáum
vjer, að í næstu styrjöld má nota
ti! hemaðar allar farþegaflugvjel-
ar og að það þarf ekki nema tvær
þeirra til þess að breiða bráðdrep-
andi eiturgas yfir svo stórt svæði
“fm London og úthverfaborgir
hennar ná yfir.
Yfirumsjónarmaður þýsku loft-
siglinganna, Siegert obefstlauti-
nant, skrifar í ,Berliner Illustrierte
Zeitung*: — Það er staðreynd,
sem ekki verður hægt að ganga
fram hjá í framtíðinni, að nokkrar
flugvjelar geta lagt höfuðbórg
hvaða stórveldis sem er í auðn.
Og nú höfum vjer fengið ,þpssar
f^Uyrðingar staðfestar með grand-
varlega saminni skýrslu eftir pró-
fessor Meyer, sem er hjá Þjóða-
bandalaginu. Þar stendur:
— Þýðingarmikið atriði í sam-
bandi við efnafræðisuppgötvanir,
sem notaðar verða í stríði, er það,
að líklegt er að nota megi eitur-
gas til árása á stórborgir og iðnað-
armiðstöðvar í landi óvina. Að því
sleptu hvað þetta hefði hræðileg-
ar afleiðingar, þá er ekkert því til
fyrirstöðu og vandalaust að gerðar
sje sprengjur, fyltar eiturgasi og
að þeim verði varpað niður einmitt
é þá staði, sem þýðingarmestir eru
fyrir líf og tilveru óvinaþjóðar. —
Hvað þurfum vjer framar vitn-
anna við?
Hver dirfist að vefengja þá óg-