Lesbók Morgunblaðsins - 08.03.1931, Síða 8

n
tESBÓK MORGUNRLAÐSINS
'tJf.'Um
Konu>r í hernaði. í Rússlandi leggur stjórnin nú mikið kapp á
að æfa hina uppvaxandi kynslóð í vopnaburði. Hafa bolsar fyrir-
skipað að kvenfólkið sje einnig æft til hernaðar. Hjer er mynd at'
ungu fólki sem tekur þátt í heræfingum.
Gandhi og raitadnn.
Óhlýðnisbarátta Gandhi við
ensku stjórnina ávann sjer fylgis-
menn ekki síst meðal lægri stjett-
anna, sem lögðu skerf sinn til bar-
áttunnar á ýmsan liátt’
A stefnuskrá Gandhi var það
einn af aðalliðunum að útrýma
sem örast öllum enskum vefn-
aði. — í stað lians notuðu menn
„kandhi“, indverskan handuríninn
vefnað. Þvottastofnanir lögðu sinn
skerf til, að þessum stefnuskrárlið
yrði framfylgt. Ákváðu ]>ær að
taka ekki enskan vefnað til þvotta
framar, saumakonurnar og klæð-
skerar komu sjer saman um að
vinna ekki framar úr enskum vör-
um og flutningameunirnir sóru og
sárt við lögðu að þeir skyldu
aldrei afferma enska tauvöru úr
skipunum, nje lilaða þeim á járn-
brautarvagnana.
Sagan segir að rakari einn,
sem var ákafur fylgismaður
Gandhi hafi viljað í sama máta
leggja liðstyrk í baráttunni. Einn
góðan veðurdag var hann»að raka
einn af viðskiftavinum sínum og
tók þá eftir því að maðurinn var
raunar í kandhitreyju eins og vera
bar, en frakkinn hans var ber-
sýnilega frá Manchester. Þegar
hann var búinn að raka manninn
til liálfs, liætti hann og neitaði að
lialda áfram. Vesalings viðskifta-
vinurinn varð að láta sjer nægja
þá einu skýringu, að rakarinn
rakaðí aðeins ])á, sem klæddir
væri í kandhi og þar sem maður-
inn væri ekki að fullu klæddur í
kandhi, gæti stefnufastur rakari að
eins rakað liann til hálfs.
Smælki.
Skotar eru annálaðir fyrir það,
hvað þeir eru aðsjálir.
Mr. Mc. Angus fór frá Skot-
landi til London og ætlaði að
dvelja þar nokkra daga. Þriðju
nóttina, sem hann er bar, er barið
harkalega að dyrum hjá lionum og
gestgjafi hrópar fyrir utan:
— Á fætur! Á fætur fljótt! Hús-
jð er að brenna!
— Heyrið ]),jer, Mr. Pitt, kallar
Mc. Angus liátt. Fyrst þarf jeg að
tala dálítið við yður, svo að eng-
inn misskilningur sje okkar í milli.
Ætlið ])jer að draga húsaleiguna
fyrir þessa nótt frá á reikningnum,
ef jeg yfirgef herbergið núna?
— Það er vísindalega sannað, að
miklu fleiri konur en karlmenn ná
hundrað ára aldri.
—- Undarlegt ])vkir mjer það,
þeim mun fremur sem konur verða
að lifa miklu lengur en karlmenn
til þess að verða liundrað ára.
Læknir: Þjer verðið að hafa
miklu meiri hreyfingu .. > .
—• En góði læknir .. ..
-— Lofið mjer að tala út. Að
lokinni vinnu á hverjum degi, verð
ið þ.jer að ganga langan spöl. —
Hvaða vinnu hafið þjer?
— Jeg er brjefapóstur.
Læknir: Sjóndepra yðar stafar
af of mikilli áfengisnautn.
— Ómögulegt! Þvert á móti. —
Þegar jeg er drukkinn, þá sje jeg
tvöfalt.
Húsfreyja hefir keypt pylsur Og
segir nýju vj^nu^onunwfð hún
eigi að sjóða þaíi' tfm kVofmð,
— Hvernig á jeg að sjóða þetta ’
spyr hún.
— Alveg eins og fiskinn í gær.
Um kvöldið, þegar á að fara að
bera á borð, segir vinnukonau:
Jeg vona að pylsurnar bragðist
yður vel, en það er ekki mikill
matur í þeim þegar búið er að
slægja ]>ær.
Ur útvarpserindi: Það hefir
mikla þýðingu og góð áhrif fyrir
andlitsvöðvana, ef menn geyspa
oft og innilega .. ..
— Nú, þá er víst best að hlusta
oftar á útvarpið, sagði sá, er
hlustaði.
Hann: Ekki nema það þó! Læra
að dansa! Nei, maður getur gert
sig hlægilegan á margan annau
hát.t.
Hún: Alveg rjett — og það hef-
ir þú gert.
Kona bankastjórans: Er maður-
inn minn farinn? Hvert fór hann?
— Það veit jeg ekki.
— En ef þú spyr einkaskrifar-
ann hans þá veit hún það sjálf-
sagt.
— Jú, auðvitað, því að hún fóí*
(með horíum.
L .....111 !" . ......
Xfatoldal-prentsmieja h.f.