Lesbók Morgunblaðsins - 09.08.1931, Blaðsíða 5

245
Franklin Roosevelt, sem fyrir nokkuru var kosinn ríkisstjóri í
New York, með yfirgnæfandi meiri hluta og talinn er afi verða muni
forsetaefni „demokrata“ við næstu forsetakosningar í Bandarlkj-
unum, er mjög vinsæll maður, eigi síst meðal Skáta. Ber hann vel-
gengni þeirra mjög fyrir brjósti. Hjer á myndinni sjest hann um-
kringdur af Skátahóp.
er Reltzasar. Tlans er aðeins einu
sinni getið í Gamlatestamentinu
og er jeg hræddur um að frásögn
ritarans sje fremur óvingjarnleg.
Beltzasar var mjög mikilhæfur her
foringi. Hann var ríkiserfingi og
hafði komið af stað ófriði við
Persa með góðum árangri. f TTr
höfum við fundið byggingu, sem
á sjer langa- og margbrotna sögu.
Ilinn gamli litli helgidómur varð
kapella í nunnuklaustri Nahond-
íustar, síðasta konungs Babíloníu.
Hann bygði umhverfis kapelluna
lieila röð af klaustrum og öðrum
hiisum, fyrir trúarlegt systrafje-
lag, og var stjórnandi þess dóttir
hans, systir Beltzasar. T>að er gam-
an að hitta fyrir sjer persónu eins
og hana og komast að raun um að
hún er systir manns, sem Gamla-
testamentið getur um. .Teg vil taka
það fram að þessi kona, sem varð
,.abbadís“ systrafjelagsins í TTr,
var sönn prýði samtíðar sinnar. í
einu af hinum stóru herbergjum,
er vita inn að húsagarði klaust-
ursins, fundum við mikið af leir-
töflum. Á þeim voru stafrofskver,
kort. af str&ndlengjum, orðasöfn
og annað það er heyrir skólahaldi
til. Af þessu er augljóst að kona
þessi hefir haldíð skóla í* húsum
sínum. Bnn furðulegri uppgötvun
gerðum við þó í næst.a herbergi.
Þar fundum við á mjög góðri ó-
brotinni tígulsteinshillu alls konar
muni frá ýmsum tímum. Rumir
þeirra voru frá því um 2200 fyrir
Krist, og aðrir frá því um 1400.
Við vorum í vandræðum með þetta
þangað til við fundum trumbulagað
leirstykki, sem var hvorki meira
nje minna en skrá yfir safnið. Á
leirstykki þetta voru skrifaðir þrír
dálkar á máli Sumermanna og
einn á mali Babyloníumanna. í
Babyloniska dálkinum var frá því
skýrt að Sumersku dálkarnir væru
afrif, af fornum áletrunum er fund
ist hefðu á tígulsteinum við forn-
fræðilegar rannsóknir á musteris-
rústunum. Voru afrit þessi gerð til
sýnis gestum.
Eins og jeg hefi þegar tekið
fram eru rannsóknirnar þar fram-
kvæmdar á strangvísindalegan
hátt, án nokkurrar tilhneigingar
til að styðja nokknrt biblíulegt
sjónarmið, hvort heldur það svo
LBBBÓK MORQTTNBLAÐSINS
væri mikilvægt eða lítilvægt. —
Stvindum rekumst við á hluti, sem
snerta sögur Gamlatestamentisins
eins og jeg hefi nú lýst í fáum
orðnm. Og jeg get vottað það, að
í hvert skifti sem svo hefir við
borið, hafa þær — í sögulegum
skilningi, sem sagnfræðileg gögn
— ófrá-víkjanlega reynst að vera
í samræmi við uppgötvanir okkar
og aldrei í mótsögn við þær. .
.Teg tók það fram í upphafi að
starf okkar væri óviðkomandi
spurningunni um innblástur Gamla
testamentisins. Það væri hættulegt
að ætla að trúin stæðj eða fjelli
með niðurstöðum fornfræðinnar af
því að þá væri hún ekki bygð á
rjettum grundvelli. En þeim mönn-
um, sem líta vilja á Gamlatesta-
mentið — eins og forfeður vorir —
sem sögu Gyðinga og trúar þeirra,
burtsjeð frá innhlæstri þess, hlýtur
það að vera huggun og uppörfun
að vita að fornfræðilegar rannsókn
ir, bæði í TJr og á öðrum stöðum
í Mesapotamíu og Palestínu, stað
festa hina sögulegu hlið þeas, að
því er jeg hygg, alveg ótrúlega
vel. Á ferð minni sá jeg opnar
rústir í Megiddo. Verður ekki um
það vilst að þar eru hesthúsrústir
Salómons. Enda telur Gamlatesta-
mentið Megiddo eina af hervagna-
borgum hans. Þá varð mjer það
ljóst að það er ekki aðeins í IJr
í Kaldeu að fornt'ræðin staðfestir
sagnfræðilegt verðmæti Gamla-
testamentisins.
Framkvæmdastjórinn: .Teg vona
]>að að Jni verðir bæði iðinn og
duglegur.
Nýi skrifstofuþjónninn: .Tá.
— Og jeg býst við að þú vitir
hver er besta leiðin til þess að
koma sjer fljótt. og vel áfram.
— Já; að giftast dóttur fram-
kvæmdastjórans.
------» ♦ » ■■■■ —