Lesbók Morgunblaðsins - 25.09.1932, Síða 1

Vígbúnaður þjóðanna og
jafnrjettiskröfur Þjóðverja.
LJm fátt er nú meira talað heldur en hinar suo nefndu
jafnréttiskröfur Þjóðuerja. t eftirfarandi grein lýsir þýski rithöf-
undurinn Hans u. Gaudecker þui, á huerju Þjóðuerjar byggja þess-
ar kröfur sinar.
Varðliðsskifti fóru fram nýlega. í
fararbroddi nýju varðsveitarinnar
lúðraþytur, trumbusláttur og pípna-
blástur. Eftir „Unter den Linden“
gekk varðsveitin og beygði síðan inn
í Wilhelm3strasse. Hjá höll forsetans
leysti hún hina varðsveitina af hólmi.
-Forvitnir menn stóðu með öllum
götum fram og virtu fyrir sjer þessa
einkennilegu sjón. Barn nokkurt hjelt
að hinir grástökkuðu hermenn væri
lögreglulið. Þetta var í fyrsta sinn að
það hafði sjeð hermenn. I Þýskalandi
er fjöldi barna, sem aldrei hafa sjeð
hermann.
„Eyrir stríðið þá var alt með öðr-
im svip; þá sáust hjer hermenn“,
sagði maður nokkur gremjulega, og
sló út með hendinni eins og til að
undirstryka það að þá hefði alt verð
betra en nú. Einhver benti honum
þá á það, að nafnið soldáti (her-
maður) væri dregið af Sold (máli)
og nú hefðum vjer fengið málalið —
í staðinn fyrir það, að áður hefði
verið hjer þjóðarher, sem hver maður
var skyldugur að ganga í og leysa
þar af hendi ákveðinn herþjónustu-
tíma.
„Jú, svona er það. Almenn her-
skylda er bönnuð. Áður fekk hver
hermaður 22 pfennig kaup á dag, en
nú fer ógrynni fjár í hið litla land-
varnarlið. Afleiðing Versalasamnings-
ins ........“
Með Versalasamningnum er það ná-
kvæmlega ákveðið út í ystu æsar
hvernig her Þjóðverja má vera. Með
lionum er bönnuð almenn herskylda,
en ákveðið, að þeir, sem eru í hemum,
skuli vera þar í tólf ár samfleytt,
og vera þó sjálfboðaliðar. Ennfremur
er ákveðið að í landhernum megi ekki
vera nema 100 þús. manna og í sjó-
liernum ekki nema 15 þús. manna.
Þetta er nú sá her, sem ætlaður
er stóru ríki og stórþjóð. Og svo má
liann ekki vera almennilega útbúinn.
Honum háir það hvað herþjónustu-
tíminn er langur. Vegna .þess er lítil
von um það að hækka í tigninni,
vegna þess verður erfitt að halda
góðum aga, sem nauðsynlegur er í
hverjum her, og með þessu móti er
Schleicher hermálaráðherra (vinstra megin). Myndin var tekin við her-
æfingar í Austur-Prússlandi, en eftir að þær höfðu farið fram, komu
Þjóðverjar með jafnrjettiskröfur sínar um vígbúnað.