Lesbók Morgunblaðsins - 17.11.1935, Blaðsíða 1
bóh
JfllilorgiímWsiðsÍMs
46. tölublað.
Sunnudaginn 17. nóvember 1935.
X. Árgmgwr.
Þar sem landámerkjalínan
milli Þýskalands og Austurríkis
sveigir lengst til suðausturs, ættu
menn að geta fundið á kortinu
nafnið Beehtesgaden. En það er
nafnið Berchtesgaden. En það eT
telst til Þýskalands, og sama nafn
ber stærsti'bærinn í þessu hjeraði.
Að því liggur austurrískt land á
þrjá vegu, og fljótt á litið mætti
álykta, að þessi útskagi þýskrar
landareignar væri afskektur og
lítt færður í frásögur. En samt
liggja til þess ýmsar orsakir, að
þegar Þjóðverjar eru spurðir um,
annað tækifæri til að sjá þessar
rómuðu stöðvar; tveir Þjóðverj-
ar, er voru kunnugir á þessum
slóðum buðií okkur að fara þang-
að með sjer í bíl, og tókum við
því kostaboði.
Heilan dag, frá sólarupprás
fram í rökkur, vorum við á feTð-
inni um Berchtesgaden-hjeraðið.
Við skoðuðum Konungsvatn, og
fanst mikið til um fegurð þess.
Við fórum ofan í saltnámu hjá
bænum Berclitesgaden og fórum
langar leiðir um völundarhús það,'
sem menn hafa grafið þar mörg
hvar fegurstu staðanna í landit^liundruð metra inn í fjallið. Og
þeirra sje að leita, tilnefna þeir^ ýmsa aðra merkilega staði þar
undantekningarlítið þetta hjerað ' grendinni sáum við þennan dag.
og þá sjerstaklega stöðuvatnið
Konungsvatn (Königssee) og um-
hverfi þess.
í Miinchen er þetta nafn svo að
segja á hvers manns vörum, og
við höfðum ekki dvalið netoa fá-
eina daga þar í borg, er við vor-
um orðin sannfærð um, að við
mættum ekki þaðan fara, svo við
hefðum ekki sjeð Konungsvatn.
Þangað er þriggja til fjögra
stunda ferð með jámbrautarlest
frá Munchen, og í fyrrahaust
bauðst okkur tækifæri til að
bregða okkur þangað, en við
vorum þeirrar skoðunar, að betra
væri að fresta þeirri feTð til
vorsins. Og um hvítasunuuleytið
í vor, er við dvÖldum í sveita-
þorpi einu á láglendinu norður af
Berchtesgaden, bauðst okkur loks
um, er áttu að hafa búið í Teisen-
berg, og mintu þær sögur á ís-
lenskar huldufólkssögur. En mest
þótti okkur koma til sögunnar
um Untersberg. Það fjall stend-
ur á landamærum Austurríkis og
Þýskalands. Það er eins og kista í
laginu, og eru þar marmaranám-
ur. Einhverntíma fyr á öldum
urðu til þau munnmæli, að andi
Friðriks keisara Rauðskeggs
(Barbarossa) byggi í þessu fjalli.
En þe'gar öll þýska þjóðin sam-
einaðist í eitt ríki, myndi Rauð-
skeggur ganga út úr fjallinu og
taka sjer veldissprotann í hönd,
og yrði það upphaf mikillar gull-
aldar*.
Eftir Knút Arngrímsson.
Jeg mun nú leitast við að lýsa
1 eftirfarandi köflum því helsta,
sem við sáum þarna í undraland-
inu, þar sem Austurríki og Þýska-
land mætast.
Þjóðsagan um Untersberg.
Meðan bíllinn brunaði suður
ásótt undirlendið, beint inn í út-
breiddan faðm Alpanna, sögðu
samferðamennirnir okkur sögur
og munnmæli, sem tengd eru við
fjöllin, sem blasa við í suðri og
austri. Þau ínunnmæli hafa
geymst svo Öldum skiftir á vör-
um sveitafólks í Austur-Bayern.
Þeír isögðu okkur t, d. af dverg-
Bráðlega erum við komin inn
á milli Alpanna. Vegurinn ligg-
ur eftir bugðóttum dölum milli
brattra skógi klæddra kalksteins-
fjalla. Við ljettum ekki fyr en
við Konungsvatn,
Konungsvatn.
Þetta vatn liggur í þröngum og
löngum dal, 602 metra yfir sjávar*
mál. Lengd þess er 8 km., breidd*
* Aðrir hafa hjer Karl keisara
hinn mikla í stað Friðriks Bar-
barossa, en hann er talinn stofn*
andi klaustursins St. Zeno, seto
stendur vestan tmdir fjallinu.