Lesbók Morgunblaðsins - 24.11.1935, Qupperneq 1

47. tölublaað. Sunnudaginn 24. nóvember. 1935. X. árgangur.
fi>afol4arpr«atamlðj» \ t
Sigarður Sigurðsson frd Arnarholti;
Matthías Jochumsson
Kvæði þetta var lesið í minn-
ingarveislunni í Hótel Borg
á aldarafmæli skáldsins.
Hjer koma þeir, sem geta gledi og sorg
af guðsmanninum þegið, hinum ríka,
hvaðanæfa á Allraáttatorg,
ölmusufólk, að hlýða á messu slíka,
hjer koma fleiri en kallaðir í borg,
hjer koma heimafólk og gestir — skáldin líka.
Til hvers, af hverju koma þessir menn
og konur enn? Til þess að gagnast af þjer,
til þess að gefa og þakka þjer nú enn,
þúsund ára slcáld og fagnast af þjer
með „Guðvors lands“ og „Grettisljóð": í senn
að gráta, hlæja, sýngja og magnast af þjer.
Jötunskáld! Mjer hleypur kapp í kinn
og kyngi, er jeg minnist þeirra daga
er sat jeg inni, sessunautur þinn
og sál mín hungruð mettaðist af Braga. I
Þitt hunang draup á ungan muna minn,
mikla skáld, vor óðalstunga og saga.
Mitt fyrsta hrós var Friðþjófs söguljóð,
jeg fjekk þá vildisrós og barnið fann það
af hjarta sínu hvað þau voru góð,
þótt höfuðið skildi hvorki það, nje annað
og þögult söng — þá átti’ jeg engin hljóð. —
Um eyrað hvorki þá nje síðar bannað.
Þú áttir þetta drottins tungutak
og tónasviðið stærra, en allir hinir,
þann arnarsúg og engilvængjablak,
sem engir hlutu nema Braga synir.
Vor harmur snýst, er horfum þjer á bak —
en hljóðnum samt og roðnum, þínir vinir.
Þú stendur eins og tákn á Tindastól’,
þú túlkar vorar bænir, æðstiprestur!
þjóðskáldið.
Matthias^mióaldra.
Þitt veganesti var þín trúarsól.
Þú varst og ert í dag vor hæsti gestur,
í hverri messu um landsins bygð og ból
þitt besta er best og sungið við hvem lestur.
Biðjum svo allir guð í himnahæð
að hugga þá, sem drúpa fjarri slnum
og græða þá, í vorri smán og smæð,
með smyrslum, bænaháu sálmum þínum.
Þín glaða trú og trausta von ei brást,
tigna skáld af guðs og manna ást,