Lesbók Morgunblaðsins - 27.07.1941, Blaðsíða 8

256
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Breskur kafbátur.
1 SAMFLOTI Á NORÐUR'
ATLANTSHAFI.
Framh. áf bls. 254
Þegar „Ja vi elsker" var sungið í
lokin, stóðum við upp. Aldrei höf
um við hlustað á þann söng hrærð
ari en inni í gluggalausa loft-
skeytaklefanum þarna um borð.
★
Svo kom sá dagur, að okkur
var slept úr skipasamflotanum og
skipin dreyfðust út yfir hafið.
Skipstjórinn varð glaður. Hann
hefði skoðað það sem sjóslys að
vera skotinn einn og í myrkri, en
í samfloti var miklu lakara að
farast. Við sigldum í eintómum
bogum nokkra daga. Fórum að
fara úr fötunum á nóttinni. —
Stundum stöðvuðu herskip okkur
og spurðu, hvert við værum að
fara. Við drógum upp einkennis-
merki okkar og skipið svaraði:
WAY (góða ferð), en við svöruf-
um með OVF (þökk fyrir).
Einn morguninn fór jeg á fæt-
ur um fjögurleytið til þess að sjá
þegar Ameríkuströnd risi úr sjó.
Ardegis sáum við máfana — í
staðinn fyrir að hafa horft á fugl-
laust loft marga óendanlega daga.
Það lagði af þeim svarta skugga
á múrveggina á skýjakljúfunum
á Manhattan.
— Hversvegna sagðir þú lúðra-
þeytaranum upp, Clara?
— Það var altaf málmbragð af
honum.
Borgin fagra, blárra voga,
bjartra nátta, heiðra kvelda,
sem í skarlatslitum loga,
lýst af gulli sólarelda.
Glóir alt í geislaflóði,
glampa höf, en fjöll sig lauga
safírhrein í sólarblóði,
sindrar geislabál um hauga.
Greypt í fjallafaðminn bjarta,
fögur úf við sundin bláu,
býr hún landsins iíf og hjarta,
loga sagnablysin háu
yfir vöggu víkingsanda
vígi helgra minja, sagna.
Þar skal vörð um þjóðmál standa.
Þar skal ísland sigri fagna.
Þar sem Ingólfsbær var bygður,
borgin reis með sköpun þjóðar.
Þar skal ríkisrjettur trygður,
ræktuð ment og listir góðar.
Þar sem norðurljósin loga,
lýsir sól um; miðjar nætur,
þar sem ísar þekja voga,
þar á menning dýpstar rætur.
Rístu hátt í heimi þjóða.
Haltu vörð um dýrust fræði.
Eigðu brjóstvit Baldurs góða.
Búðu sæl við landsins gæði.
Meðan stjörnuljósin lýsa,
lifir andi heitra hvera,
meðan bræðir eldur ísa,
um þig hlýtt og bjart skal vera.
Pjetur Sigurðsson.
V?c
orvtóur
Foldar þegar frjóvgast börð,
fagna jeg, með þakkargjörð ..:
Úti’ er fegurst unir hjörð,
elskulega móðin jörð.
Lækur hlær við hlíðarkinn.
Hagann nærir andvarinn.
Blóma — kæran — kyrtil þinn
kvssir skæri ylgeislinn.
Mýkja bárur sönginn sinn.
Svelgir smári lífdrykkinn.
Grætur sáragræðarinn,
gleðitárum himininn.
Digna’ úr þessu dauðanssverð.
Drottinn blessar morgunverð.
Syngur versin fugl á ferð.
Fegurst messu hljómar gerð.
Brottu færist fönn og ís.
Fagur skæra sólin rís.
Hjá þjer næra hugann kýs,
hjartakæra blómadís.
J. Húnfjörð.