Lesbók Morgunblaðsins - 21.11.1943, Side 6

Lesbók Morgunblaðsins - 21.11.1943, Side 6
LESBOK MORGUNBLAÐSINS H58 F átækraframfærsla crfiðleikum. — „Þú getur lagt af stað í ágætiim flugskilyrðum, en ]iegar þú kemur aftur, getur ]>oka, þykk sem baunasúpa, hulið -allt. Þú verður næstum því að lykta þig niður og ert engum liáður nema sjálfum þér, því að vegna truflana, er ekki hægt að nota loftskeytin. Þíi verður að vona hið hezta og með einhverju nióti hefir okkur enn tekizt að lenda án slyss. Norsku flugmennirnir haf hald- ið uppi stöðugu gæslustarfi við austurströnd íslands og aðstoðað skipalestir. Og Northrop flugvél- arnar hafa mætt Focke-Wulf, Condors oð öðrum þýzkum lang- ferðaflugvélum, sem hafa fljót- lega horfið, er þær hafa orðið varar við norsku flugvélarnar. Einnig hafa norsku flugmennirn- ir komizt í kast við Þýzka kaf- báta og laskað eða eyðilagt nokkra, „Það var lítið þorp í firðinum, þar sem bjuggu um 200 íslending- ar. Þeir hafa alltaf verið mjög vingjarnlegir við okkur,“ segir Norðmaðurinn. „Þeir buðu okkur oft heim til sín og áttum við þar ánægjulegar kvöldstundir. Við buðum þeim til okkar og tókum fyrir þá póst til Reykjavíkur. Einnig flugum við með sjúklinga til Reykjavíkur, ef svo bar und- ir.“ Norðmennirnir reyndu að bæta úr tilbreytingaleysi daglegs lífs eftir megni. Þeir höfðu litla kvik- myndavél, þar sem þeir sýndu sömu myndina aftur og aftur, en mestu ánægju höfðu þeir þó af að fara á veiðar í fjöllunum. „Bakka mennirnir“ fóru upp til fjalla til þess að æfa sig í skotfimi. I önn- ur skipti fóru þeir þangað til þess að klifra og auðvitað fóru þeir einnig á skíði. „— Einu sinni, þegar átti að leysa mannskapinn af í leyfi, og gengið var um með lista og öll- um boðið að ferðast burt, voru það aðeins tveir eða þrír, sem skrifuðu sig á hann. Þeir kunnu vel sig þarna, jafnvel þó að þeir væru oft einmana.“ , Frh. af bls. 353 Jónathan, sem kallaður var „góður“ eða ,,góur“, var einn þurfamanna ólafsvíkurhrepps árið 1846. Hann mun hafa verið einsetumaður og búið einn í kofa og matreitt fyrir sig sjálfur, en verið orðinn ósjálfbjarga vesa- lingur um þessar mundir. Þess- um gamla manni var skammtað til hálfsmánaðar í einu, úttekt að upphæð 1 Rd. eða 2 kr. virði, og var þetta látið nægja honum til viðurværis. Það er beinlínis tek- ið fram í höfuðbók verzlunarinn- ar, að þetta sé skammtur hans í 14 daga. — Jónathan kom í krambúðina nákvæmlega upp á dag þann 7. og 23. hvers mánað- ar fékk út á ldal úr reikningi hreppsins hjá ólafsvíkurverzlun. — Sjáanlegt er á bókunum, hvað karlinn hefur í eitt skiftið feng- ið út á dalinn sinn, en það var 21/4 kg. af hrísgrjónum, ya kg af kaffibaunum og y8 kg af kandíssykri, en eftir þessu má gera sér dálitla hugmynd um höfðingslund sveitarstjórnarinn- ar og hins vegar nægjusemi gamla mannsins. — Þann 21. júlí kom Jónathan „góður“ síðast í Ólafsvíkurbúð til þess að hefja þessar örorku- bætur sínar, 1 Rd., sem duga áttu honum næsta hálfan mán- uðinn; en þessi skammtur varð hans síðasti, því að 3 dögum fyr- ir næsta gjalddaga var Iiann horfinn úr þessum „táradal“ og kominn til betri tilveru. — Hann andaðist 3. ágúst, og var þá tek- ið til að búa hann út í gröfina og byrjað á þvi að taka 6 álnir af lérefti utan um líkið og í kist- una 4 borðflettinga ásamt 3 þumlunga nöglum, en engin sverta var tekin fremur en á kistu Guðmundar Rasmussonar. Enn dó þetta sumar einn þurfalingur hreppsins, en það var Sigríður, sem kölluð var „stóra“, og við útför hennar var meira haft. Kista hennar var bæði límd og klínd svertu. Út úr reinkningi hreppsins var þá tek- ið kimrok, þ. e. svart duft, fyrir 6 sk. (12 aura) og lím fyrir aðra 12 aura, svo að þessu meira hefur verið vandað til kistunnar utan um þessa gömlu konu, en karlanna tveggja. Svo sýndi sveitarsstjórnin þá rausn að til- leggja 1% liter af brennivíni til erfidrykkju eftir Sigríði „stóru“ og !/2 kg af skonroki, sem kost- aði þá heila 14 sk. (28 aura), handa líkmönnunum til þess að hygla sér á meðan þeir voru að taka gröfina. iiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiii Innrásin í Italíu Frh. af bls. 356 aðeins frið eins skjótt og auðið væri, svo að þeir gætu tekið upp venjulega lifnaðarhætti á ný. Fá- ir létu í ljós nokkrar áhyggjur um friðarskilmála, eða það, hvort þeir myndu fá að endurreisa aft- ur „keisaraveldið“ eða ekki. Þeir þráðu aðeins „Lavor e pane — vinnu og brauð.“ Þeir virtust jafnvel ekki gera sér miklar grill- ur út af því, hvort þeir í framtíð- inni myndu fá að lifa sem frjáls og óháð þjóð. Drunur fallbyssnanna, sem nú skutu á hæðirnar fyrir ofan lteggio til þess að ryðja hernum braut til frekari sóknar, dreifði hópnum, og Montgomery sleit samræðum sínum við herfylkis- foringjann. Upp hæðirnar héldu sveitir áttunda hersins til þess að reyna að ná tangarhaldi á hinum flýjandi Þjóðverjuni. iiiiiiiuRinnuiiHiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii „Myndirðu verða móðguð, ef þessi ókunnugi maður byði þér kampavín?“ „Já, en ég myndi sjálfsagt gleypa móðgunina.“ „Mamma! Komdu hérna! hrópaði lítill drengur, er hann sá snák í fyrsta skifti. „Hérna er skott, sem hreyfist, en enginn hundur.“

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.