Lesbók Morgunblaðsins - 06.02.1944, Side 4

3f>
LESRrtK ArOROUNRLAÐSTXS
Jrú Siarún fó/
cjnin (/-Jfamcióon:
FRÁ HEIMILI GRÍMS THOMSEN
Grímur Thomsen, vat- einn af
mestu andanö tnönnum ]>jóðar-
innar á 19. öldinni Lífsbraut
hans var ólík æfiskeiðuin allra
19. aldar Islendinpa. Kt'tir glæsi
legran feril fræpðar ofr frama
erlendis. settist hann að h.jer
heima um fertupt, ojr trerðist
hóndi á Bessastöðum.
Fáir eru nú orðið til frá-
sagnar um heimilislíf hans o*r
heimilishnsri. Kngrinn núlifandi
mar.na dvaldi þar jafn
ojr frú * Sigrún T
ekk.ja Þorleift
yfirkennara.
hróðir hennar. Frú Ka-ítas Mark
úsddóttir, kona sr. ísleifs fíísla-
sonar í Arnarhæli, var dóttir sr.
Markúsar .Tohnsen og Kristínar
Þorgrimsdóttur pullsmiðs á
Ressastöðum.
■leg hef hitt frú Sigrúnu að
máli o<r >-ar frásögn hennar á
]>essa leið um veru hennar á
Ressastöðum op Ressastaðaheim
ilið á dögum Gríms og frú -Takohínu
konu hans:
— -Teg koin fyrst til Ressastaða
árið 188ö. Þá var jeg II ára.
Kr jeg kom þaneað fyrst var
Grímur 96 ára. Mjer hafði voiið
sagt. að með okkur Grítni Thomsen
væri ættarmót, jeg væri lík gamla
inanninum. M.jer hnykti |>ví víð er,
jeg sá hatin. Mier fannst hann at'-
skaplega , gamall. Þótti ekki mikið
til þess koitia, ef ,jet væri eitthvað
svipuð honum.
Kn strax fór nVjög vel á með
okkur, enda var Grimur ákaflega
harngóður. .Teg fjekk að koma að
Ressastöðutn næsta sumar. Og það
atvikaðist Jiannig, að jeg var þar
öll sumrin á meðan hann lifði eftir
það.
Jakohína og Þuríður Sigurgeirs-
dætur, hræðradætur f'rii Jakohínu
Thomsen, hefðu lengi verið hjá
frænku sinni. Tín er .Takobína yngri
giftist sr. Kinari Friðgeirssvni á
■Rorg, ]>á var Þuríður hjá svstir
sinni á sumrin. Þá þurfti luismóð-
iriti á Ressastöðum að liafa ein-
hvern ungling sjer til aðstoðar. Og
þ> í var jeg þar á sumrin.
Aldrei leiddist mjer þar einn ein-
asta dag. Máske að nokkru leyti
af l>ví, að jeg hafði þar jafnan
nóg að gera, fór jeg t. d. á fætur á
morgnaná, til að skenkja morgun-
kaffið fyrir heimiíisfólkið. Kn yfir
heimilislífinu var hlýlegur og
viðfeldinn hlær, sem fjell mjer
unglingnum einkar vel í geð.
— Mig laiigar til að heyra
um daglegt líf Ressastaðahónd-
ans, Gríms Thomsens.
Tljann var með afhrigðum
vanafastur maður. og lifði m.jög
regluhundnu lífi heimafyrir. hrá
ekki út at' því, nema þegar gesti
r að garði. Það var að vísu
æði oft. einkum á sumrin.
Kn nú er hest að jeg segi
fyrst ofurlítið frá herhergja-
skipuninni, eitis og hún þá var
í Ressastaðahúsi. Þegar inn var
komið í forstofuna, var skrif-
stofa Gríms á vinstri hönd, þar
sem nú er skrifstofa ríkisstjóra.
Kn inn af skrifstofu hans, í
norðurendanum var svefnher-
hergi hjónanna.
Ilinu megin við forstofuna
var horðstofan. og lítið gesta-
herbergi.
í skrifstofunni var þannig
umhorfs: I gluggakistu nyrðri glugg
ans var skrifpúlt. Við það púlt
skrifaði Grímur alltaf standandi.
Jlann sat aldrei við skriftir. Stór
sóffi var við vegginn andspænis
dvrunum. Yfir honum h.jekk .mikið
málverk af Runeherg. Það málverk
hafði Runeherg sjálfur sent Grími,
þó þeir 'aldrei hefðu sjest. Það er
nii fyrir nokkrum árum selt til
Ilelsingfors, til geymslu á safni
þa r.
Skrifborð haps var við dvra-
vegginn, en austurveggurinn allur
þakinn hókahyllum. Yt'ir skrifhorð-
inu h.jekk allstór mynd af Ris’mark,
með eiginhandaráritun hans. TTafði
sendiherra Rana í Rerlín gefið