Lesbók Morgunblaðsins - 11.02.1945, Blaðsíða 12
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
84
Skipulagsuppdráttur að Reykjalundi, vinnuheimili S.Í.B S
son og Maríus Helgason. Yfirlækn-
ir stpfnunarinnar og forstj. hennar
verður væntanlega Oddur Ólafsson
ög frk. Valgerður llelgadóttir hef-
ir verið ráðin yfirhjúkrunarkona, go
bjóðum vjer þau velkomin í stöður
þcssar og teljuni vjer víst að vel
hafi tekist um val í þessar stöður.
Mun yfirlæknirinn að loknu mali
sínu segja ykkur með fáum orðum
nánar frá fyrirætlunum Sambands-
ins á þes&um stað.
Þegar litið er yfir í'arinn veg
Vinnuheimilismálsins líkist það
mest ævintýrinu um kotungssoninn
er eignaðist kóngsdótturina og
hájft konungsríkið. Kotungssonur-
inn er S.I.B.S. — Og hann getur
líka verið hver einstakur berkla-
sjúklingur, sem liggur við öskustó
dáinna yona um íjörgjafaeld hinn-
ar dásamlegu heilsu og heilbrigði
og sjer.fáar vonarstjörnur á hugar-
ninini sínum. Því að það er sann-
mæli,. sem skáld úr hópi berkla-
sjúklinga kvað fynr fjórum árum:
Hver skilur þeirra þungu raun,
sem þráðu líf með vöst og dáð,
en tepptust fyrir kröm og kaun,
við kraftaþrot í lengd og bráð?
Þeir háðu sumir hetjustríð
í hinna þörf ura langa tíð,
cn kúra nú á kvalabekk
og kararsæng í þrælahlekk.
En svo gerðist ævintýrið, eða
kraftaverkið. Hinn sjúki maður
hristjr af sjer þrælahlekk sjúkdóms
ins og stígur aí kararsænginni.
Hann heíir dreymt íagran draum
um ný salarkynni, um konungshöll,
þar sem heilbrigði, störí og gleði
ættu heima. Og draumurinn kemst
á kreik, hann verður að hugsjón,
sem markar sjer landamæri og á-
kveður sjer tilvistar heimild í veru-
leikanum. Kotungssonurinn hefir
eignast kóngsdótturina en svo nefn-
um vjer hcilbrigðina, eða hina
björtu von um hana. Því að hjer á
þessum stað skal hún yrkja sinni
fagra lífsins óð. Hún skal hjer
kveða við björk og lyng og syngja
lífsóð sinn inn í vanheila líkami.
Hún skal hjer syngja söngva sína
frá steðja og hcfilbckk, frá vaxandi
lundum og gróandi gresjum, frá
grasafjalli og berjamó. Og hún skai
hjer opna nýja heima hirðmönnum
sínum með því að leiða þá á vegutn
náms og mennta. Því að hjer má
ekki og skal aldrei gleymast þetta:
„Fyrir andans framför eina, fólks-
ins hönd er sterk“. Og vjer höfum
og eignast hálft konungsríkið, en
aðeins hálft. Og vjer fullyrðum að
það íjje ekki ofmælt, því að hálfn-
að er verk þá hafið er. Og með þess-
um degi er hjer hafið starfið.
Og svo viljum vjer að lokum
óska þess, að allir vitsmenn, sem
hjer dvelja fái strokið af augum
sjer „nótjt og harm þess horfna“,
því að þá fyrst geta farið að rætast
að einhverju leyti lífshugsjónir
hvers einstaks þeirra. Því að ein-
mitt af því, að þessi staður er helg-
aður samtökum og samvinnu, er og
Framh. á bls. 88.