Lesbók Morgunblaðsins - 28.09.1947, Blaðsíða 4
288
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Húsiö nýflutt á grjóturöina í Laugarási.
voru þá gerðar á því, en. máttarviðir
og innviðir voru í sömu skorðum og
verið höfðu áður.
Þarna bjó Jón Kristjánsson fvrst,
en seinna hafði ÞuriCur Sigurðardótt-
ir barnaheimili þar. Síðan eignaðist
Tómas Hallgrimsson bankamaður hús
ið, og seldi það Halli Hallssyni tann-
lækni árið 1941.
Þegar Hallur hafði búið þarna í tvo
mánuði, krafðist hernámsliðið þess
að húsið yrði rifið eða flutt burtu.
Það varð að víkja fyrir flugvellinum.
Voru nú mikil vandkvæði á því að fá
nýja lóð undir það svona fyrirvara-
lítið, en fyrir tiiviljun lókst Haili að
ná kaupum á lóð no.'ðvestan í Laug-
arásnum. Þetta lrnd var e!:ki ar.nað
en stórgrýtt urð og hreint ei ki vi:t-
legt að setjast þar að. En sá kostur
fylgdi þó, r.ð þarr.a var nóg landrými
og staðhættir þr.r.nig, að h sið hir.ut
að njóta sín mjög vcl.
Bretar rifu nú húsið og fluítu það
inn í Laugarásinn og reistu það þar
að nýju alveg eins og það hafði verið
í Skerjafirðinum, nema hvað hækkað
var undir loft á stofuhæð með því að
setja þykk trje undir stafi. Seinna var
svo bygt forgkygni við útidyr og hlið-
arálma á bak við það. Þá var húsinu
og gefið nýtt nafn og heitir það nú
Breiðablik.
ÞARNA stendur nú gamla pósthús-
ið, sem reist var á Austurvelli fyrir
rjettum hundrað árum. Það hefur tek-
ið allmiklum breytingum á sinni
löngu ævi, en grindin er sú sama og
á útlitinu má enn þekkja það af svipn-
um, sem það hafði meðan það stóð í
Miðbænum, þar sem Hótel Borg er
nú. Að vísu er ,,skífu“-þakið farið af
því og járn komið í staðinn. Að vísu
eru gluggar breyttir og það hefur
fengið brynju úr skeljasandsteypu.
Að vísu er komið á það forskvgni,
kjallari undir því, bakhliðin talsvert
breytt og ,,parket“-gólf komin í það.
En samt er það gamla pósthúsið, með
bitum í stofuloftum og þeim undar-
lega hlýleik, sem einkenndi gömlu
timburhúsin.
Það stendur nú hátt og sómir sjer
vel. Þaðan sjer yfir allan Laugadal-
inn, Kirkjusandsbyggðina og mikinn
hluta Reykjavíkur. Hið grýtta um-
hverfi er orðið að undurfögrum
skemtigarði, þar sem grjótið hefur
verið byrgt í skemtilegum hólum, en
ljómandi fallegur og margbrevttur
trjágróður, skrautblóm og grænar
flatir komið í stað hinnar grettu urð-
ar, sem áður var. Það er í sjálfu sjer
kraftaverk, hvernig tekist hefur á fá-
um árum að breyta stórgrýtisurð ?
slíkan unaðsreit. Það sýnir, að þótt
íslensk náttúra sje kenjafull og stirf-
in, þá getur mikið áunnist, ef manns-
höndin vill leggja henni lið.
Þarna fer vel um gamla pósthúsið,
og þarna fær það vonandi að standa
um marga áratugi. Bjarkir, reynir.
víðir og lævirkjatrje hækka umhverf
is það á hverju ári og veita því skjól
en inn um gömlu stofurnar berst lauf
angan og blómailmur. Á. Ó
(Heimildir: Jón Helgason dr. theol.
Árbækur Reykjavíkur, Hvernig Austur-
völlur bygðist. Þeir, sem settu svip á bæ-
inn. Sig. Briem: Minningar. Klemens
Jónsson: Saga Reykjavíkur).
* 3
„Breiöablrk'r — eins og þaö er nú.