Lesbók Morgunblaðsins - 12.10.1947, Page 8
308
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
ÆVILOK IIAFLIÐA
KOLBEINSSONAK
Hafliði var clæmdur í ævilanga fang-
elsisvist fyrir Kanibsrán, en fekk lausn
og kom heim aftur 1848 og settist að hjá
Þorleifi bróður sinum á Háeyri. Næsta
vetur bar svo við eihn morgun, að for-
maður einn á Eyrarbakka, Magnús í
Foki, gengur í bæinn á Háeyri, spyr
Þorleif Kolbeinsson hvort hann geti
ekki ljeð sjer mann til róðurs í dag, því
að einum af hásetum sinum hafi orðið
snögglega illt. Þorleifur kvaðst engan
mann hafa. í þessu vaknar Hafliði og
segir: „Jeg held það sje mátulegt að jeg
komi, mig langar til að vita hvort jeg
er búinn að týna áralaginu“. Við það
fer Magnús. En Hafliði fer að klæða
sig. Meðan hann er að því segir hann
við Þorlcif bróður sinn: „Það var kyn-
legur draumur, sem mig dreymdi í nótt.
Mig dreymdi að jeg var að hlaupa upp
brimgarðinn hjerna úti fyrir og þótti
mjer sjórinn vera svo heitur, að hann
ætlaði að brenna mig upi bringspalirn-
ar“. — Veður var gott þennan dag, hæg-
ur á útsunnan, en milli dagmála og há-
degis var komið svo mikið brim við
Eyrarbakka, að jeg heyrði siávarhljóðið
upp að Hjálmholti, þar sem jeg þá átti
heima. 1 því brimi fórst Hafliði Kol-
beinsson og þeir allir á skipinu með
Magnúsi í Foki (Páll Melsted).
LÝSI FÆLIR .STÓRFISKA
Árni Pálsson í Narfakoti hefur sagt
svo frá: — Að kvöldi hins 2". maí 18‘JO
var jeg vestur í Garðsjó að taka upp
lóð. Sáum vió þá nokkra stórfiska hjer
um bil 1/4 mílu frá okkur. Að lítilli
stundu liðinni sá jeg einn þeirra undir
skipi mínu og samstundis komu 8—10
upp allt í kring um það. Skar jeg þá
sundur lóðina og reri burt, fyi'St í þá átt,
sem fiskurinn kom úr, því jeg helt þeir
mundu halda beina leið; en þeir sneru
jafnharðan við og umkringdu skipið á
alla vegu, og komu svo nærri því, að
hægt var að ná til þeirra með hendinni.
Þegar við höfðum gert nokkrar árang-
urslausar tilraunir að komast frá þeim,
helti jeg út 4—5 pottum af hrálýsi. Brá
þá svo við, að þeir fóru allir eftir nokk-
ur augnablik og sá jeg engan þeirra
framar.
SKOGARELDUR. — í hinum niiklu {jurkuni hituni í
Mimar, kumu víða upp skógarelilar ú iiieginlaiidi Evrópu,
og eins í Ameríku. — Hjer sjest skógareklar í Kaliforniu,
og kona seni er í jiann veginn að fiýja liciniili sitt. — Tveir
menn biðu hana og 150 scsrðust þegar rejnt var að heíla
útbreiðslu þessa skógarelds.
SEÐLAFÖLSUN
Fyrsta tilraun til að falsa íslenskan
seðil, var gerð í september 1890. Maður-
inn, sem seðilinn falsaði, kom sjálfur
með hann í búð og ætlaði að kaupa þar
eitthvex-t lítilræði. Það sást þegar að seð
illinn var falsaður (eftir 10 kr. Lands-
bankaseðli), letrið mjög illa skrifað með
blýant og uppdrættir á honum mesta
handaskömm ; stafsetningin vitlaus, hvað
þá annað, t.d. lítill upphafsstafur í nafn
inu Briem (Eiríkur Briem). Númerið á
seðlinum hafði maðurinn haft sama
og var á þeim seðli, er hann hafði að
fyrirmynd — vissi ekki að hver seðill
hefur sitt númer.