Lesbók Morgunblaðsins - 04.12.1949, Síða 12

Lesbók Morgunblaðsins - 04.12.1949, Síða 12
552 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS FUNDUR VINLANDS Þannig hafa fjölmörg skip, hlað- in flóttafólki frá Eystrasaltslöndun- um, látið úr höfn í Svíþjóð. „Elsa“ fór til Brasiliu og Argentínu. „Vil- jam“ * * og „Ann-Marie“ sigldu til Hófðaborgar i Afríku. „Sörabande" fór til Kanada. Þangað fór einnig „Valnut“. Eitt af þessum flótta- skipum er „Párnus“. Einu sinni kom það til Malmeyjar og lagðist að bryggju í fríhöfninni. Það voru ekki nema sárfáir menn, sem vissu hvert skipið ætlaði að fara. Svo um kvöld kom sjúkrabíll akandi niður að skipinu. — Hvítklæddir hjúkrunarmenn báru konu um borð. Hún horfði alt í kring um sig og að lokum sá hún mann, sem stóð á þilfari og var með svo- lítinn böggul í fanginu. Þá brosti sjúka konan. Þetta var maðurinn hennar og hann helt á barni þeirra, sólarhrings gömlu, og reyndi að verja það fyrir næðingnum. Þau voru nauðbeygð til þess að grípa þetta tækifæri að komast á brott með „Párnu“. Þau urðu að flýja — því að í Málmey höfðu þau orðið vör við hinn hræðilega Feodoro- vitch. Þá vissi faðirinn að ekki var til setunnar boðið. Hann hefur áð- ur íengið sorglega reynslu af því, að sovjetstjórnin hikar ekki við neitt. Honum hafði ekki þýtt að fara huldu höfði. í Stokkhólmi hafði hann fyrir skemstu flúið frá íbúð sinni og ekki látið neinn mann vita um það hvert hann fór. En tvcimur dögum seinna fekk hann brjef frá sendiráðinu.... EITTHVAÐ nær 30.000 flótta- manna eru nú í Svíþjóð. Þeir hafa fengið húsnæði og atvinnu og greitt hefur verið fyrir þeim. Þeir hafa vcrið gcstir i ríki, þar scm cr fult rjcttlæti. En hvcrs vegna flýa þeir þá? Það er-vegnaþess, að þeir treysta því ekki að þeir sjeu cruggi? hier. Svlþjoð ér ekJLi stórveldi, og þeir ÞAÐ ER nú orðið mjög alvanalegt, að menn taki fornar sögur og breyti þeim í kvikmyndaleikrit. Þetta hefir enski rithöfundurinn Nevil Shute gert. Hann valdi sjer söguna um Leif heppna og fund Vínlands hins góða. Fylgir hann þar íslenskum heimildum, en hætt er við að mörgum íslending muni þykja einkennileg samtöhn. Það er enginn sögustíll á þeim. Lætur það sjálfsagt einkennilega í íslensk um eyrum, t. d. þegar Ólafur kon- ungur Tryggvason segir við Leií: „Sit down, Mr. Ericson“. Hjer skal nú sem sýnishorn teknir tveir kafl- ar úr filmhandritinu: (Hjá Labradorströncj. Kaupmcnn skjóta báti fyrir bord og róa til lands. Lcifur og Tyrkcr, stýrimað- ur hans, ganga í land, cn hinir cru eftir. Þeir Lcifur ganga spöl- korn upp frá sjónum og skygnast um). efast um að ríkisstjórnin geti veitt sjer vernd gegn Rússum. Þcir sjá það að rússnesku flugumennirnir fá að leika lausum hala, og eru altaf á mannaveiðum. Þeir vita líka að Rússland er vold • ugt og Östen Undcn utanríkisráð- herra er kjarklaus. Þeir hafa ekki gleymt því, að hann framseldi nokkra flóttamenn frá Eystrasalts- löndunum, þar á meðal foringjann doktor Eichfuss — framseldi þá til dauða cða þrælavinnu. Meðan sá maður gegnir utanríkisráðherra embættinu, er cnginn efi á því að flciri og fleiri skip flóttamanna sígla vestur a bóginn. Þeir kjosa held'ar að farast uti á Atlantshafi, en að lenda í klonum a Eússiun. LEIFUR: Þetta er senmlcga landið sem Bjarni fann seinast. Jeg hefi aldrei sjeð verra land. Ekki verður það okkur til neinnar gleði. TYRKER: ís og snjór og fjöll. Við höfum nóg af slíku heima. LEIFUR: Það er ekkert vit í því að vera hjer. Það er best að við förum um borð aftur og höldum lengra suður með ströndiimi. TYRKER: Herra, það er satt að þetta land verður okkur ekki til ncinnar gleði, en samt ætti það að eiga nafn. LEIFUR: Það segirðu satt. Hvað eigum við að kalla það? TYRKER: Jeg veit það ekki. Þú verður að láta þjer detta citthvað í hug. Þú ert foringinn. LEIFUR (horfir alt um kring): Það er ekki auðvclt. Hjer finst ckk- ert sæmilcgt að kenna það við. Þetta ótugtarland er ekki annað en grjót. Jeg held að rjettast væri að kalla það Helluland. TYRKER: Það getur verið eins gott og eitthvað annað. LEIFUR: Látum okkur sjá. Bjarni sigldi norður með strönd- inni þegar hann kom liingað, var ckki svo? TYRKER: Jú, og ef við siglum suður mcð landi nokkra daga, ætt- um við að koma þangað sem liann sá skógana. LEIFUR: Alveg rjett. Látum oss sigla. (Á Massackusettströnd um mið- sumar. Menn Lcifs hafa fundið „bcr“ og Tyrkcr, scm cr Þjóðvcrji, þckkir undir eins að þetta cru vm- ber). TYRKER: Herra, þessa ivexti þekki jeg vel. Þeir eru til í Þýska-

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.