Lesbók Morgunblaðsins - 11.12.1949, Page 8
564
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
ur lsndeyðing. Rigning, ár og lækir
'æk«a landið að meðaltali um einn
Inumlung á hverjum 250 árum. Nú
er meóaihæð Eng’ands um 500 fet.
E þeísu heldur á ram með jöfn-
m hrr ða þá hafa r gnir.gar og vötn
’æ.t Eogland sundur á 1.500.000
árum.
w -W 4, V 4*
.'ÍLslestur
varð í handriti að grein Friðriks Sig-
urðssonar í seinustu Lesbók. Þar átti
að standa: „Kotið Salthóll var fyrir
vr.r.an (ekki austan) túnið á Stóra
il t uai". Þetta er lesendur beðnir að
leid.-jetta.
» h 4 W W
llluúaskilti.
Arið 1873 keypti Þorsteinn Egilsson
kaupmaður í Hafnarfirði skonnoitu,
Sem „Dagrnar" hjet, til þess að gera
hana út á fiskveiðar og hákarlaveið-
ar. Með honum i þessum kaupum
voru þeir Jóhannes Olsen, bæjarfull-
trui í Reykjavík, sjera Þórarinn Böðv-
a.sson í Gorðum, Páll Jóhannesson
ve.slunarmaður í Hafnarfirði og Kristj
an Mathiesen bóndi í Hliði. Um afla-
sKiíti þeirra fjelaga var þessi vísa
Kveðin:
Jóhannes alla ýsuna sleikir,
Egilsen hirðir steinbitinn,
Þórarinn sjera þorskinn steikir,
þa er hann Páll með ryklinginn,
Keim og skötu Kristján íær,
en karfann Reykjavíkurbær.
(Saga Hafnarfj.)
Hafis i Vestmannacyum.
I júnimánuðí ái ið 1888 kom svo mik-
jll na;is i Vestmannaeyar, að öll höfn-
ín og Flóinn fyltust af ís. Kaupskipin
vo: u þá komin með vorvörurnar og
iágu á höfninni, en ekki vaið kornist
iiin hoi ð í þau, nema gangandi á isn-
um. Hiaanís lá þá austur með Sönd-
um og íshella við Dyrhólaey. Var
isinn svo mikill og þjettur, að ekki varð
SKARTKLÆDDIR MENN. Ríkið Nepal á Indlandi sendi nýlega ambassador til
Paris. Heitir hann Sheanker og er hershöfðingi. Mynd þessi er tekin af hon-
um er hann lagði fram embættisskilríki sin. Auriol forseti Frakklands stend-
ur við hlið hans, en til vinstri er fulltrúi Sheankers.
komist á sjó i Vestmannaeyum, og
horfði um hrið til hinna mestu vand-
ræða vegna bjargarskorts. (Sagnir úr
Vestma nnaey um ).
Fiskhlaup.
í byrjun vetrar 1822 kom óvenjuleg
þorkganga inn í Kollafjörð og inn um
öll sund. Hlóðu menn dag eftir dag
hjer alt í kring um Akurey, Engey og
Viðey. Eins var við Kjalarnes, að þar
var fiskur alveg uppi í landsteinum.
Sæmundur Holm
spáði þvi um veturinn 1817 að það
mundi verða manndrápsvetur „en
hann fór oft nærri um bylji“, segir
Espholin. Það reyndist líka svo, að þenn
an vetur komu margir byljir og
skyndilegir. Margir menn urðu úti og
margir fórust, og týndist viða fje. Þá
•var svo hart er á leið vetur að refir
gengu inn í hús og drápu þar sauð-
kindur. Þá kom hafís og voru hafþök
alt frá Látrahjargi að Eystrahorni.
Hýðing á, Austurvelli.
Árið 1829 voru að úrskurðr Ulstrups
landfogeta þrir menn hýddir opinber-
lega af böðli bæarins á Austurvelli.
Höfðu þeir orðið uppvísir að þjófn-
aði. Hjet fyrirliði þeirra Sveinn
S"°ínsson og var norðan úr Húnavatns-
sýslu.
Minnisvarði
Jóns Sigurðssonar og konu hans
Ingibjargar Einarsdóttur var afhjúp-
aður hinn 7. desember 1881 á lciði
þeirra i kirkjugarðinum á Melunum
Var minnisvarðinn reistur fyrir sam
skotafje (höfðu safnast 4400 kr.) Mik
ill fjlödi manna var við afhjúpun
minnisvarðans. Þar helt Halldór Kr.
Friðriksson ræðu, en kvæði voru sung-
in eftir Steingrim Thorsteinsson og
Benedikt Gröndal.
Kolbeinsey.
Sumarið 1933 fór varðskipið „Óð-
inn“ út að Kolbeinsey og mældi þá
Friðrik Ólafsson skipherra bæði legu
hennar og stærð. Fjarlægðin frá
Grímsey er 35 sjómilur í NNV. Hæð
eyarinnar er 8 metrar, lengdin 70
metrar frá norðvestri til suðausturs,
en breiddin 30—60 metrar.