Lesbók Morgunblaðsins - 20.07.1952, Síða 1

Staða
A MANNTALSÞINGI Vatnsleysu-
strandarhrepps 1951 var þinglesin
eftirfarandi íriðlýsing:
— í landi jarðarinnar Kálfatjarn-
ar í Vatnsleysustrandarhreppi í
Gullbringusýslu, cru samkvæmt
lögum um verndun fornminja,
dags. 16. nóv. 1907, skráscttar og
friðaðar fornminjar þessar:
Fjárborg, sem kölluð er Staðar-
borg í Vatnslcysustrandarheiði, 2—
3 km. frá bænum að Kálfatjörn, í
stefnu þaðan og á Dyngju.*)
Þetta kunngörist eigöndum og
ábúöndum greindrar jarðar nú og
eftirleiðis. Ber eiganda að varð-
veita friðlýsingarskjal þetta og sjá
um að ábúanda sé jafnan kunnugt
um friðlýsinguna. —
ik
Einn góðviðrisdag í sumsr fór
eg að skoða borg þcssa og fekk
Eriend bónda á Kálfatjörn til þess
að fyigja mér þangað. Borgin er
ekki ýkja langt frá Reykjanesveg-
inum, en sést þó ekki íyr en komið
cr nokkuð upp í heiðina, vegna
þess að hæðir skyggja á hana. Hún
stendur þó á hóli og er þar slétt
*) Eyktamörk á Kálfatjörn: Sól yfir
Dyngjum kl. 9, yfir Kcili kl. 10 og yfir
innri cnda Fagradalsfjalls kl. 12.
kiöpp uridir.
Þetta er rnikið manrivirki óg ber
þess glöggt vitni að þar hefir hand-
laginn maður verið að verki. Borg-
in er hringlaga og eru fteggirnir
eingöngu hlaðnir úr grjóti, valdir
hleðslusteinar bæði í ytri og innri
hleðslu, eh fýlt upp á milli með
smágrjóti. Veggloæð er um 2 metr-
ar og veggþyktin neðst um lvz
rfcorg
metri, en 1 metri efst. Þvermál að
innan er um 8 metra, ummál
hringsins að innan um 23 metra, en
35 metra að utan. Efst slútir hleðsl-
an að innan nokkuð, líkt og bygg-
ingarmeistarinn hafi húgsað sér að
hlaða borgina upp í topp, eins og
hinar smærri fjárbofrgir, sem voru
víða um land. Segir í íslenzkum
þjóðháttum að fram á 19; öld haíi