Lesbók Morgunblaðsins - 27.02.1955, Blaðsíða 16

124
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
LEIKFÉLAGAR — Beztu leikfélagar barnanna eru liúsdýrin. Þau eru eigi að-
eins skemmtilegustu leikfclagarnir, lieldur hafa þau scrstök og lieillarik áhrif
á börnin, áhrif, er menn eru nú fyrst óljóst farnir að meta. Börn, sem alast
upp í kaupstöðum og borgum og umgangast ekki dýrin, fara því mikils á mis.
tlr þessu er baett með dýragörðum og sérstakiega hafa Bretar lagt mikla á-
herzlu á að börn fengi að kynnast dýrunum í dýragörðum sínum. f grein E. B.
Malmquist hér í blaðinu er bent á, að æskilegt sé að vísir að dýragarði sé í
sambandi við fyrirhugaðan grasgarð hér í Reykjavík og er það ágæt liugmynd.
(Ljósm. Ól. K. Magnússon).
BRIDGE
A K 4 2
V K 7 5
♦ K 10
* Á K G 6 2
A G 10 9 8 6
V D 10 3
♦ 643
+ 5 4
AÁD3
V Á 9 2
♦ G 9 8 7 2
* 8 3
S hefir sagt 3 grönd. Út kom S G.
Þegar S sér spilin í borðinu, þykist
hann hafa ráð andstæðinganna í hendi
sér, því að nægur er „punkta“-fjöld-
inn. Honum fór eins og mörgum öðr-
um, þegar þeir hafa góð spil, að hugsa
sig ekki um nógu vel né gera ráð fyrir
því að spilin sé illa skift fyrir hann
hjá andstæðingum. Hann drap með S D
og sló út laufi. Ekki heppaðist að hætta
gosanum og A kemur út í hjarta. Nú
sneri S við blaðinu og sló út tígli, og
úrslitin urðu þau að hann tapaði tveim-
ur slögum. Ef hann hefði hugsað sig
vel um í byrjun átti hann að byrja
í tígli. Þar gat hann ekki misst nema
tvo slagi og átti svo vísa 3 slagi í tígli,
2 í laufi, 3 í spaða og 2 í hjarta, eða
samtals 10 slagi.
HREINLÆTI ER GOTT
Steipgrímur Thorsteinsson yfirkenn-
ari var hátt á sjötugsaldri þegar ég var
í skóla. Hann kenndi mest gömlu mál-
in, grísku og latínu. f rauninni leiddist
honum kennslan, einkum máifræði-
staglið, og flýtti sér að hlýða okkur
yfir leskaflana. Þegar því var lokið,
fór hann að segja okkur ýmsar skrítl-
ur um nafnkennda menn, bæði inn-
lcnda og erlenda. Ég man eftir að hann
sagði, að Magnús Eiríksson (guðfræð-
ingur) hefði verið mikill sérvitringur
og ekki sérlega hreinlátur, gleymdi al-
veg að skifta um nærföt mánuðum
saman. Allt í einu varð hann svo digur
og þreklegur. að kunningjar hans feilu
í stafi yfir því. En þá kom upp úr
kafinu, að hann hafði farið í ellefu
skyrtur, hverja utan yfir aðra, hafði
ekki farið úr óhreinu skyrtunum, held-
ur farið í hreinar utan yfir þær ó-
hreinu. (Endurminn. Vald. Erlendsson-
ar læknis).
DRAUMKONUR
Páll á Hjálmsstöðum segist hafa átt
tvær draumkonur eins og Gísli Súrsson,
en sá er munurinn, að báðar draum-
konur Páls eru góðar. Önnur hét Guð-
leif Þorleifsdóttir og var frá Ketilvöll-
um. Eitt sinn á þorranum, í miklum
snjóavetri, voru menn orðnir allkvíðn-
ir um afdrif fjár síns. Dreymdi Pál þá
eina nóttina, að hann sá mann koma
utan dalinn á tveimur hestum dökk-
leitum. Sá hann þegar nær kom, að
þama var Guðleif á Ketilvöllum. Var
annar hestur hennar alrauður, en hinn
rauðblesóttur. Páll spurði Guðleifu um
ferðalag hennar og svaraði hún þá: „Eg
er að hugsa um að dveljast hjá ykkur
hérna í Laugardalnum það sem eftir
er vetrarins". Skömmu eftir þetta tók
upp allan snjó í dalnum og gerði beztu
tíð það sem eftir var vetrarins (Tak
hnakk þinn og hest).
KOLAVEIÐI í DUGGUÓSI
í ósnum, sem er milli Bessastaða-
tjarnar og sjávar og nefndur er Duggu-
ós, var ákaflega mikil kolaveiði og
einnig fyrir utan hann. Var kolinn
venjulega veiddur þar frá því hálfum
mánuði fyrir fardaga og allt til Mik-
jálsmessu. Var kolinn veiddur í svo-
kölluð kolanet. Var alltaf vitjað um
net þessi einu sinni á dag. Aflinn var
misjafn, þetta frá 60 og mest upp i
150 fiska. Þætti slíkt nú daglega góður
fengur. — Var þetta spikfeitur skar-
koli, til jafnaðar rúmlega pund að
þyngd. Stundum kom fyrir að smá-
lúða kæmi í netin, og voru þær frá
fimm og allt að tólf pundum. Þótti
kolaveiðin einhver indælustu hlunnindi
sem fylgdu Bessastöðum og Breiðabóls-
stöðum. Ári eftir að fyrstu togararnir
komu hér í Faxaflóa, hurfu þessi dýr-
mætu hlunnindi frá þessum tveimur
jörðum og verður sá skaði alltaf ómet-
anlegur. (Sjósókn).
A 7 5
¥ G 8 6 4
♦ Á D 5
* D 10 9 7