Lesbók Morgunblaðsins - 09.08.1959, Blaðsíða 1
22. tbl.
XXXIV. árg.
im
Sunnudagur 9. ágúst 1959
„Dagar vorir eru skammir,
en dagur kirkjunnar langur44
Ræða herra Sigurbjörns Einarssonar biskups
i samkvæmi kirkjumálaráðherra 21. júni s.l.
i
HERRA FORSETl ISLANDS, virðu-
lega forsetafrú, herra biskup tslands
hœstvirtur kirkjumálaráðherra, hátt-
Virtu gestir, virðulegu brœður.
Mér er skylt cg einnig ljúft að
flytja þakkir fyrir mína hönd og
okkar hjónanna að lyktum þessa
samsætis. Hæstvirtum kirkjumála-
ráðherra þakka ég þann fagnað;
sem hann hefur boðið til hér í
kvöld, •og fyrir hau orð, sem hann
hefur hér mælt. Mér er það sér-
stakt ánægjuefni að leiðir okkar
skyldu liggja saman og að ég
skyldi eiga honum að mæta við
mín fyrstu spor á nýjum vegi. Mér
er það ánægjuefni sakir fyrri
kynna við hann, fornra og góðra.
Friðjón Skarphé ðinsson er mér
minnisstæður frá skólaárum, þótt
við værum ekki bekkjarnautar.
Hann var mikils metið skáld í
skólá og ég leit upp til skálda, og
geri enn, en þó er mér enn annað
o----/-----o
EINS og kunugt er var séra
Sigi^rbjörn Einarsson prófessor
vígður til biskups yfir íslandi
hinn 21. júní sl. Við það tæki-
færi flutti hann prédikun, sem
birtast mun í Kirkjuritinu. Að
kvöldi vígsludagsins hélt kirkju-
málaráðherra samsæti, þar sem
fluttar vorú margar ræður.
Hefur biskupinn góðfúslega gef-
ið Lesbók Morgunblaðsins heim-
ild til að birta ræðuna sem hann
flutti í samsætinu. Einnig hefur
Gísli Sveinsson varaforseti
kirkjuráðs léð Lesbók ávarpið
sem hann flutti við sama tæki-
færi, og birtist það á eftir ræðu
biskups.
hugstæðara í sambandi við hann
og sérstaklega ákveðið samtal, sem
við áttum á göngu saman. Ég man
enn nákvæmlega hvar við skild-
um, og allan blæ samtalsins, og
það var hann, en ekki ég, sem
prédikaði þá, og hann gerði það
vel.
—oOo—
Forseta íslands, herra Ásgeiri
Ásgeirssyni, og /irðulegri forseta-
frú, Dóru Þórhallsdóttur, þakka
ég, að þau hafa heiðrað oss með
viðurvist sinni í Dómkirkjunni í
morgun og hér í kvöld. Mér er í
fersku minni koma mín nokkur í
Stjórnarráðið sumarið 1933. Ég var
þá að búa mig til Svíþjóðar og átti
lítilvægt erindi á þann háa stað
við Lækjartorg og hitti þar for-
sætisráðherrann, sem þá var Ás-
geir Ásgeirsson, og hann tók mig
tali næsta ljúfmannlega. Og þegar
hann vissi fyrirætlanir mínar, tók
hann að ræða við mig um guð-
fræði og um nám mitt og hann
benti mér á bók, sem hann sagði
að ég skyldi lesa við fyrstu hentug-
leika, hvað ég og gerði, og komst
að raun um, að ég hafði þegið vit-
urlegt og hollt ráð. Það var und-
antekningarlaust, að þeir menn,
sem ég fann í Uppsölum og kynnzt
höfðu Ásgeiri Ásgeirssyni sem ung-
um kandidat þar, voru miklir vin-
ir íslands og reyndust mér veL