Lesbók Morgunblaðsins - 01.05.1960, Side 16

244
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
4 8 6 5
¥ G 7 2
♦ Á 9 6 5 3
4 9 2
4 K 10 7 2
¥ D 10 5 3
♦ 7
* D 8 7 3
4 Á D 4
¥ Á K 6
♦ K D 10
* Á 10 6 4
S sagði 3 grönd og út kom S2 og þar
með hefir S átta slagi vissa og getur
unnið 4 ef tiglamir duga. En S var
varkár. Hann sló út T10 og gaf hana
í borði. A tók með TG. Þá hafði S
tryggt sigur í 3 gröndum. A var held-
ur fljótur á sér. Hefði hann athugað
spilin betur, mundi hann hafa séð að
betra var að gefa slaginn. S varð þá að
drepa annaðhvort D eða K með ásn-
um í borði og þá var TG frí og S
sennilega tapað spilinu, því að hann
átti enga innkomu í borði.
4 G 9 3
¥ 9 8 4
♦ G 8 4 2
4 K G 5
Einkennileg jóladýrð.
Það var á togara út af ísafjarðar-
djúpi á annan í jólum: Veðrinu var nú
slotað og sjórinn næstum sléttur, sem
mun hafa stafað af því, að hafís hefir
verið í nánd við skipið. Kafaldsmugga
var og allt logaði í hrævareldum. Siglu-
topparnir, gálgarnir, skorsteinninn,
bómur og allir ílangir hlutir, voru eins
og kerti sem á logaði dauft ljós. Ef mað
ur brá hendinni með vettlingi á loft,
logaði á totunni. Ég hafði aldrei séð
hrævareld áður og stóð sem bergnum-
inn og horfði á þetta undarlega fyrir-
brigði. Eg tók vettlinginn af hægri
hendi, og á svipstundu loguðu I jós, eitt
á hverjum fingri. Karlarnir voru þyrj-
aðir að vinna á dekkinu. Það logaði
Ijós á kolli þeirra, og þeir höfðu bók-
staflega geislabaug um höfuðið Það var
einkennileg jóladýrð. Um tuttugu soltn
HRAFNISTA — Dvalarheimili aldraðra sjómanna hefir nú reist hús til kvik-
myndasýninga, og verður það nefnt Laugarásbíó. Munu sýningar hefjast þar
innan skamms. Þetta kvikmyndahús verður frábrugðið öðrum kvikmyndahús-
um hér að því leyti, að þar verða aðeins sýndar þrívíddar myndir. Hér á
myndinni sést kvikmyndahúsið vinstra megin við aðalbyggingu Hrafnistu, en á
bak.við hana gnæfir annað háhýsið, sem reist hafa verið á Laugarásnum norð-
arlega. (Ljósm. Ól. K. Magnússon),
ir og veðurbarðir sjómenn gengu um
dekkið og loguðu eins og tólgarkerti.
Þrátt fyrir þessa ljósadýrð var nokkuð
skuggsýnt, því að hrævareldar bera
enga birtu. Raflögnin til þilfarsins var
biluð, svo að rafljós voru ekki og eng-
in önnur lýsing tiltækileg.
(Frásögn Sæmundar Ólafssonar)
Varúð.
Ef hrafn flýgur á móti þér, þá þú
ferð að heiman, eða hátt uppi yfir þér
í loftinu, það merkir, að þér mun illa
ganga og þér er bezt að snúa heim
aftur og lesa góðar bænir og fara svo
fram þinn veg í nafni drottins. —
(Hndr. í Lbs.)
Draumur fyrir afla.
Þetta gerðist í Vestmannaeyjum fyr-
ir aldamótin, meðan enn var róið á
opnum bátum: — Nú var komin síðasta
vika góu og aldrei róið, ekkert nema
ein'æg austanátt og stormar. Þó að
treglega gengi, enn sem komið var, dró
formaðurinn enga dul á það, að hann
ætlaði sér að fiska, — kvað sig hafa
dreymt þannig, að ekki mundi vanta
mikið á níu hundruð í hlut um lokin.
En slíkur hlutur hafði þá ekki þekkst
hér í manna minnum, því að þetta
var fyrsta eða annað árið, sem lóð var
hér almennt notuð. Ekld var trútt um
að hent væri gaman að skipshöfninni
á „ísak” og að glósur heyrðust um það,
að mál mundi vera fyrir okkur að fara
að „reka í” fyrsta hundraðið fyrir góu-
lokin. — En spádómur formannsins
rættist fyllilega, því að 984 mun ver-
tíðarhlutur okkar hafa orðið.
(Sögn Agústs Árnasonar).
Lífið meltist úr þeim
í annálum segir frá því, að árið 1692
hafi verið stolið stórmiklu úr Kefla-
víkurbúðum. Urðu uppvísir að því
Sæmundur Jónsson, Jón Pétursson,
Runólfur sonur hans, Jón Gunnlaugs-
son, Þorsteinn Sveinsson mágur hans,
allir úr Garði, og Ketill Valdason, sem
árið áður hafði stolið úr Básendabúð-
um og verið strýktur fyrir. Fyrir þetta
var þeim öllum refsað í héraði, nema
Jóni Gunnlaugssyni, sem strauk. En
Olaf Jensson Klow, sem áður hafði
verið fógetafulltrúi á Bessastöðum, en
nú var orðinn kaupmaður í Keflavík,
þótti þetta ekki nóg. Fekk hann því
ráðið, að þessir fimm menn voru send-
ir utan með Básendaskipi þá um haust-
ið. Þegar út kom gerðist Runólfur her-
maður, en hinir voru settir á Brimar-
holm, og þar meltist lífið úr þeim öll-
um um veturinn, eins og tekið er til
orða. — Er þetta eitt dæmi þess hvern-
ig farið var með fanga á Brimarhólmi.