Lesbók Morgunblaðsins - 15.01.1961, Blaðsíða 9

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
9
0
Sœslöngur gefa verið til
UM LANGAN aldur hafa gengið
hinar mestu kynjasögur um gríð-
arlega stórar slöngur, sem ætti að
vera til í höfunum. En aldrei hef-
ir veiðzt sjóslanga og aldrei hefir
þessar kynjaskepnur rekið á land.
Mönnum hefir því hætt til að
kalla sögurnar um þær lygasögur.
En nú kemur dr. Robert J. Men-
zies og segir að menn skuli var-
Margföldun með 3
Reglur: 1. Ef seinasta tala er
jöfn skal draga hana frá 10 og
tvöfalda útkomuna. Sé talan stök
er bætt 5 við. — 2. Draga skal
næstu tölur frá 9, tvöfalda útkom-
una og bæta við helming næstu
tölu fyrir aftan. Ef það er stök
tala sem er margfölduð skal bæta
5 hér við. — 3. Til þess að fá sein-
asta staf í svar skal fremsta staf
deilt í helminga og 2 dregnir frá.
Dæmi: 786 x 3 er 2358 og reiknast
þannig:
Seinasti stafur (6) dreginn frá
10 og talan tvöfölduð ........ 8
Næsti stafur (8) dreginn frá 9
og verður eftir 1, sem er tvö-
faldaður og bætt við helming
tölunnar fyrir aftan ......... 5
Þriðja talan (7) dregin frá 9,
verða eftir 2 og eru tvöfaldaðir
í 4. Nú skal 5 bætt við vegna
þess að frumtalan var stök og
bætt við helming tölunnar á
undan (8) sem eru 4. Alls er
þetta 13. Þá geymir maður 1
en skrifar.................... 3
Nú er fremstu tölu (7) skift í
tvennt og tekinn minni hlutinn
3. Þar er bætt við 1 sem
geymdur var. Verða þetta 4, en
þar frá dragast 2 ............ 2
Þá er svarið komið: 2358,
lega fullyrða að sæslöngur sé ekki
til. Og þar sem hann er frægur
vísindamaður, hljóta menn að
taka mark á honum. Hann er sjó-
dýrafræðingur við háskólann í
Suður-Kaliforníu, og hann hefir
unnið sér það til frægðar, að
finna lítið sjávardýr sem kallast
„neopilina“, en vísindamenn heldu
að það hefði verið aldauða fyrir
300 miljónum ára.
í septembermánuði s.l. fann
danski vísindamaðurinn dr. Anton
Bruun, álaseiði sem voru sex fet
á lengd. Þetta varð mjög til þess
að styrkja trú Menzies á það að
sæslöngur væri til. Þessi stóru
álaseiði benda til þess að foreldr-
ar þeirra geti verið 30—50 fet á
lengd. Aldrei hefir neinn slíkur
risaáll veiðst, en menn geta hugs-
Þú getur jafnast
ENDA þótt þú sért lélegur skák-
maður, þá er þér alveg óhætt að
bjóða út tveimur stórmeisturum í
senn. Og þér er óhætt að veðja
um að þú munir fara ósigraður
af hólmi. Þú treystir þér ekki?
Jæja, farðu þá eftir ráðlegging-
um, sem H. Steinhaus hefir gefið
í „Journal of the Polish Mathe.ma-
tical Society". Hann segir:
Þegar þú hefir skorað á þessa
tvo stórmeistara, skaltu segja að
þú viljir helzt tefla við þá báða í
einu og á tveimur skákborðum.
Og til að sýna að þú ætlir ekki að
hafa nein brögð í tafli, skaltu
hafa hvítu mennina á öðru borð-
inu, en svörtu mennina á hinu. Og
svo læturðu þann andstæðing
þinn, sem hefir hvítu mennina,
leika fyrsta leikinn. Svo skaltu
að sér að sögurnar um sæslöng-
urnar sé komnar af því, að menn
hafi séð slíka risaála bylta sér í
sjávarskorpunni. Það er því
heimskulegra, segir Menzie, að
telja allar sögur um sæslöngur
lygasögur, heldur en að reyna að
komast eftir því að þær sé til. Og
hann telur mestar líkur til að
hægt sé að finna þær út af
ströndum Panama og Chile, fram
á regindýpi.
Sjálfur gerði hann tilraun að
veiða slíka skepnu, og minnir
sagan um það á veiðiför Þórs, er
hann egndi nautshöfði fyrir Mið-
garðsorm. Menzie hafði afar
sterkan öngul, tveggja feta lang-
an og egndi hann með risakrabba.
Einhver risaskepna tók öngulinn,
en Menzie missti hennar. Og er
öngullinn kom upp úr sjó, var
hann uppréttur, enda þótt stór og
sterkur væri.
á við stórmeistara
leika sama leik á hinu borðinu og
sjá hverju sá svarti svarar, en leik
hans skaltu endurtaka á hinu
borðinu. Og þannig heldurðu
áfram að leika, nákvæmlega eins
og andstæðingarnir.
Nú rekur að því, að þú ert mát-
aður á öðru borðinu, en þá seg-
irðu bara skák og mát á hinu
borðinu. Þannig gengur þú ósigr-
aður af hólmi og hefir unnið veð-
málið.
Þessi aðferð er alveg örugg, en
hún er í rauninni sú, að þú lætur
stórmeistarana tefla saman án
þess að þeir viti það, hvor þeirra
heldur að hann sé að tefla við
þig. Sama taflið er teflt á báðum
borðum, sá er aðeins munurinn, að
þú hefir hvítt á öðru borði, en
svart á hinu.