Lesbók Morgunblaðsins - 27.01.1963, Blaðsíða 10

-------- SÍMAVIÐTALID ___________
112 kvikmyndir á þrem vikum
— 11182.
— Tónabíó.
— Eigið þið miða í kvöld?
>— Uppselt, því miður.
— Ekki einn einasti miði eít-
lr?
— Nei, því miður.
— Eruð þið farnir að selja
á bak við?
— Nei, síður en svo. Allt fyr-
ir opnum tjöldum.
— f>ykir fólkinu svona ó-
Skaplega gaman að fara í bíó?
— Já, í Tónabíó.
— Engan áróður, engan á-
róður. f>að er miklu erfiðara
að komast til ykkar en að fara
í gömlu bíóhúsin hér í miðbæn
um. Þið eruð úti í sveit!
— Þó að við værum úti í sveit
þá væri alltaf fullt hús hjá
okkur, því að við erum alltaf
með úrvalsmyndir.
— Þetta er nú bara áróður.
— Alls ekki.
— Ég nennti varla að koma
til ykkar þó að mér væri boðið.
— Við bjéðum.
— í kvöld?
— Já, þvi ek'ki það?
— Það var nefnilega það. Ég
ætlaði að fá tvo miða.
— Við verðum þé að að hola
ykkur niður einihvers staðar.
— Ágætt, þetta er á Morg-
unblaðinu. Takk fyrir. Hver er
svona heiðarlegur?
— Guðmundur heitir hann.
— Nú, Guðmundur Jónasson
sjálfur bílstjórinn?
— Jú, það er hann.
— Segðu okkur þá eitt í leið
inni, Guðmundur? Hvenær fá-
ið þið þessa margumtöluðu
mynd, „West Side Story“? Hún
kemur í Tónabíó, er það ekki?
— Jú, væntanlega fyrir vor-
ið.
— Fleiri góðar myndir?
— Já. mjög margar góðar.
— Ertu búinn að sjá einhverj-
ar þeirra?
— Já, ég er nýkominn utan
lands frá, var í Kaupmanna-
höfn, og þar sá ég 70-80 mynd-
ir. Við fáum 35 þeirra, þœr
beztu.
— Hvað tók það þig lang-
an tíma að skoða allar mynd-
irnar?
— Ég var tvær vikur í ferð-
inni.
— Þú hefur verið í bíó frá
morgni til kvölds, í dagvinnu
og næturvinnu.
— Já, ég byrjaði klukkan 9
á morgnana, sat yfirieitt fram
til 6 og 7 á kvöldin, stundum
til klukkan 11.
— Þetta hlýtur að hafa ver-
ið óskaplega þreytandi og ekki
beint ánægjulegt undir lokin?
— Jú, ég hafði gaman af
þessu. Fyrir ári var ég lika í
Höfn til að velja myndir, sá
þá 112 myndir á rúmum þrem-
ur vikum — og leiddist ekk-
ert. Maður tekur þetta eins og
hvert annað starf, mér finnst
það skemmtilegt. Ég sé þessar
filmur í smásal, sem kvik-
myndafélögin hafa til þess að
sýna kvikmyndahúsaeigendum
í Danmörku myndir sínar í.
— Jæja, þú ert ekki í vand-
ræðum með að komast í bíó?
— Þú ættir heldur ekki að
vera í neinum vandræðum.
— Jú, okkur vantar alltaf
barnapdu.
— Nú — jé, ekki get ég leyst
FISKRÉTTURINN
AÐ þessu sinni birtum við
uppskrift að góðum og ódýr
um fiskrétti sem frú Magga
Guðmundsdóttir, Rauðalæ'k
67 hefur sent okkur. — Hún
segist oft hafa þennan rétt
sem falli öllu heimilisfólk-
inu vel í geð, sé fljótlegur
og ódýr. — Magnið af fisk-
inum fer eftir því hve marg-
ir eiga að borða hverju
sinni.
„Ný ýsuflök eru skorin í
bita og rúllað um gaffalbita
og rúllunum síðan raðað í
eldfast mót. Grott er að velta
þeim upp úr eggi og raspi
áður, en því má líka sleppa.
Yfir rúllurnar er síðan
hellt ofurlítilli mjólk og
nokkrir smjörbitar látnir
með í mótið. Kryddað með
salti og pipar og síðan bak-
að í ofninum í um það bil
1. klst. við meðal góðan
hita. — Með þessu er borin
kartöflustappa og grænmeti
eftir því sem hver vill“.
Og svo viljum við hvetja
húsmæður til þess að senda
okkur uppskriftir að þægi-
legum, góðum og ódýrum,
(eða dýrum) fiskréttum.
sem lífgað geta upp á mat-
seðilinn.
úr þvi. En ég get sagt eins
og Kjartan Ásmundsson: Hafir
þú barnapíu, þá hef ég bdó-
myndirnar.
— Og þið afgreiðið sam-
dægurs?
— Á stundinni.
— Gott. Segðu mér þá hvers
konar myndir eru vinsælastar.
— Bandarískar myndir ganga
bezt. Maður getur yfirleitt
treyst því, að þær verði vel
sóttar. Og það eru þessar mynd
ir, fyrir alla, eins og þar stend-
ur, sem alltaf eru bezt sóttar.
Og myndir, sem eru fyrst og
fremst fyrir kvenfólk, róman-
tískar og áhrifaríkar, þú veizt
hvað ég á við. Þær myndir eru
alltaf vel sóttar. Kvenfólkið
dregur nefnilega eiginmennina
með sér hvort sem þeir vilja
fara eða ekki. Svo koma karl-
mennirnir stundum einir á
hressilegar bardagamyndir.
— Hvaða mynd var bezt sótt
hjá ykkur á síðasta ári?
— Hún hét í íslenzku þýð-
ingunni „Hve glöð er vor
æska“, með Cliff Riohards,
dans og söngvamynd, ein sú
bezta, sem Bretar hafa gert,
enda hlaut hún metaðsókn í
Bretlandi áxið 1962.
— Og var það fólk á öll-
um aldri, sem sá þá mynd?
— Já, öllum aldri, og margir
komu oftar en einu sinni. Einn
ungur maður kom 9 sinnum.
Ég mætti honum í fordyrinu,
þegar hann kom það sinnið. Þá
sagði ég honum að hann væri
velkominn kvöldið eftir, ég
skyldi bjóða honum í bíó. Og
hann var sá fynsti, sem mætti
næsta dag, og sá myndina 10
sinnum.
— Ja, mikið er lagt á sig
fyrir frímiðann.
— Hann skemmti sér alltaf
j.afnvel.
— Heldurðu ekki, að hann sé
bara heimilislaus?
— Ég sagði þér áðan, að við
sýndum aðeins úrvalsmyndir.
—Nefndu þá fleiri!
— Til dæmis „Viðáttan
mikla“, „The Big Country“,
sem við höfum sýnt að undan-
förnu við geysimikla aðsókn.
Þessi mynd hefur líka hlotið
feiknagóðar móttökur erlendis,
t.d. í Bretlandi. Gekk þar bet-
ur en allar aðrar.
— Og hvaða úrvalsmyndir,
aðrar en „West Side Story“, fá-
ið þið á næstunni?
— Þær eru svo margar. „Tar-
az Bulba“, heitir ein, með Yul
Brynner, Tony Curtis og Christ
ine Kaufmann. Það var eftir
leikinn í þessari mynd, að Tony
skildi við Janet Leigh.
—=• Var það mikið mál?
— Lestu ekki blöðin, maður?
— Ekki síðan Markús lagði
upp laupana.
— Já, hvað kom fyrir hann?
— Sirrí vildi ekkert hafa
með hann eftir allt soman.
En nefndu mér fleiri myndir.
— „La Notte“ heitir önnur,
ein af þessum Antonioni mynd-
rnn, sem ýmsum þykir listræn-
ari en aðrar. Alla vega er þetta
mjög óvenjuleg mynd, hefux
fengið mjög lofsamlega dóma
eins og reyndar allt, sem Ant-
onioni hefur gert.
— En að lokum — ætlarðu
að setja íslenzkan texta í fleiri
myndir?
— Já, sú er ætlunin. „Víð-
áttan mikla“ er með íslenzkum
texta og það hefur haft mikið
að segja. Roskna fólkið er yf-
irleitt betur að sér í dönskunni
en enskunni og það nýtur ekki
ensku og amerísku myndanna
jafnvel og yngri kynslóðin. Ein
þeirra, sem sá „Víðáttuna
miklu“, var roskin kona, sem
ekki hafði íarið í bíó í 20 ár,
Hún sagðist bara hafa komið
vegna þess að íslenzkur texti
var auglýstur. Danir setja texta
í allar erlendar myndir, sem
þeir sýna. Við þyrftum að gera
meira af þessu. Það er bara
svo dýrt, kostar 30-40 þúsund
krónur, en samt er ekki hægt
að fá hækkun á verði aðgöngu
miða út á það.
— Okkur, sem förum í báó,
þegar við fáum barnapíu, finnst
það ekkert lakara, þó þið fá-
ið ekki að hækka.
10 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
3. tölúblað 1963