Lesbók Morgunblaðsins - 18.10.1970, Blaðsíða 9

um leyfðist sumsé ekki að
flytja mjólk frá Akureyri
handa þeim á Ólafsfirði.
Kaupfélagið bannaði allt slíkt.
Ójá, lengi lifi frjáls samkeppni
og allt það.
En Ólafsfjörður er ekki ein
ungis þyrping bárujárnshúsa
kringum höfnina og kaupfélag
ið. Á sandflesju innan við bæ
inn og uppi í hlíðinni standa
allmörg ný xbúðarhús á mis
munandi byggingarstigum. Þar
eru þeir, sem hafa trú á staðn
um og hafa fest sína aura í
steinsteypu. Meðal þeirra er
skólastjórinn, Kristinn Jó
hannsson, ungur maður með
listrænt skegg.
Það er því líkast, sem hús
inu hans hafi verið tyllt nið
ur í sandinn; það stendur yzt
á rifinu og á lognkyrru sið
kvöldi speglast það í lóninu
likt og fjöllin. Og þetta er hús
með heimsborgaralegu yfir
bragði. Það er auðsjáanlega
ekki upp úr skúffunum hjá hús
næðismálastjórn eða teikni
stofu landbúnaðai'ins. Höfund
ar þess eru bræðurnir Vil
hjálmur og Helgi Hjálmarssyn
ir, arkitektar, og kannski hef
ur Kristinn sjálfur lagt til ein
staka hugmynd. Út um stofu
gluggann að sjá er lónið líkt
og svissneskt fjallavatn, en
stofan er um leið vinnustofa
Kristins; þar stendur málverk
á trönum, stilfærð mynd af Ó1
afsfirði, húsunum, bátunum og
kirkjunum. Þarna er bjart og
vistlegt og umfram allt listi'ænt
andrúmsloft. Þakhallinn er
ekki klæddur af, en sterklegir
svartir bitar ganga langs og
þvers gegnum húsið.
— Þú sérð að ég á ýmislegt
eftir. Við vitum ekki einu sinni
hvað gatan á að heita, segir
Kristinn. Ég skrifa mig i Æg
isbyggð, en næsti maður ski’if
ar sig í Ránarbyggð. Þetta
hús er byggt á sandi í orðsins
fyllstu merkingu. Á þessum slóð
um var blautur mýrarfláki og
svo var dælt sandi upp úr höfn
inni á allmikið flæmi, og hér
hefur heilt íbúðarhverfi verið
byggt á því.
-— Ég byrjaði að byggja hér
fyrstur manna, en við fluttum í
húsið fyrir ári, þótt margt sé
ógert. Nú er einkum eftir að
sá i sandinn og gera þetta
grænt yfirlitum. Þá verður um
hverfið ögn þekkilegra.
Flestir Ólafsfirðingar
eru trúlega fæddir hér og upp
aldir. Er ekki fremur lítið um,
að aðkomumenn setjist að á
Ólafsfirði?
— Aðkomumenn eru að vísu
ekki ýkja margir, en ég er þó
einn af þeim, og ber ekki á
öðru en að maður uni sér vel.
Ég er Akureyringur og hafði
ekki komið hingað, þegar ég
réðst kennai’i hingað fyrir
átta árum. Ég þekkti því
hvorki staðinn né fólkið og
vissi ekki að hverju ég gekk.
— Sem sýnir vel, hvað Ó1
afsfjörður hefur verið af
skekktur. Þú ert Akureyring
ur, en samt hafðir þú ekki
einu sinni komið hingað út
eftir.
— Jú, það er rétt, Ólafs
fjörður var að minnsta kosti
ekki í alfaraleið áður en veg
urinn kom.
— Er þá ekki annað líf að
búa hér síðan hann kom ?
— Æ nei, ég kann vel við af
skekktina. Mér líður alltaf vel,
þegar vegurinn lokast og mað
ur veit að ekkert verður kom
izt, nema þá á sjó. Ég er svona
einkennilega gerður.
— Þú gætir kannski eins
hugsað þér að setjast að í
Grímsey?
— Já, því ekki það.
- En hvei’nig lá leiðin hing-
að til Ólafsfjarðar?
— Fyrst varð ég kennari í
tvo vetur á Patreksfirði, en
strax að afloknu námi í
stúdentadeild Kennaraskólans,
réðst ég hingað. Og á öðrum
vetri tók ég við stjói’n mið
skólans hér, sem síðar varð
gagnfræðaskóli fyrir fjórum ár
um
— Er það heimangönguskóli?
— 1 vetur var heimavist í
fyrsta sinn og þar bjuggu 90
nemendur. Fjórðungur nem
enda var aðkomufólk.
— Þarf ekki mikið eftirlit
með níutíu nemendum í heima
vist?
— Agavandamál er ekki til
í skólanum sjálfum, en fremur
utan hans. Við gerum þær
kröfur, að allir nemendur skól
ans búi við sömu reglur, hvort
heldur þeir búa utan hans eða
í heimavistinni. Við viljum hafa
eftirlit með nemendum og þá
einnig þeim, sem búa heima hjá
sér. Bær, sem ekki er stærri en
Ólafsfjörður hefur þann kost
í för með sér fyrir skólastjóra,
að hann getur haft gott sam
band við alla foreldra. Og ég
held ég megi segja, að ég þekki
alla á Ólafsfirði að einhverju
marki. Ég er mjög ánægður
með þau samskipti. Ég tel að
hér búi yfirleitt ágætt fólk.
einangrunin á vetrum hefur
líka sína kosti; hún bætir fé-
lagslífið og það er gott. Leik
Byggt á sandi i orðsins fyllstu mei’kingu, segir Kristinn um nýja íbúðarhúsið sitt, sem þeir bræð-
ur, Vilhjálmur og Helgi Hjámarssynir, arkitektar, hafa teiknað.
A torginu framan við kaupfélagsbúðina.
18. otetóber 1970
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS 9