Lesbók Morgunblaðsins - 28.01.1973, Page 14

o ■P W- T r ■ rrV-W" ..■■
m X m r G L u N E> R o Ð R N N h Í
51 • W • \ • ] 7 r L Æ N Ö I? R (Úí L T A' ! V l
MORfíl IHRLADSINA B 1 £> A 0 R i> 3 ? ow R 1 ■M sl
rrm m BÉ nm m m. T Á' X' A ? A R T A L 1 'T v.v V' Vc’;
M e L r i N, e, A f? F Æ R 1 ,'i' . £ T R1 1 7T T Á 4 A
.... £ L E iw T 1 N r' A R F 1 x Æ £> 1 S Á* R T A ■R
T 1' H A A £> A R Æ Ð l K A n L A N N A M T
',<‘N A H Þ L U Á U N 1 í T 1 D Ö T T 1 "r >•■' H
:r<»» K 0' A *■ f R A R D fí U i> N U Y 1 TTTT' £ S X A
A ■ A X- A T H o" F N V: Ö' R E 1 4 Q !§F L Á N
X [n ý £ L c. 0“ 4 H A T > 1 N T u M , L 4
i ítyjrt nm K ¥ £ R R T N 0' T 1 N N i £ T P fl
"m' T > K E 5 T 1 H A .ý Á R 7? A e 1 vc N
l ■ Á L b' Ö M • * 'c d E 1 R R íx e i í A F A
í> R ú £> H T ö N F y R 1 R I H T éi R £> » 4 r o'
L 6 M ±L\ A U L A H T FL T A H Au) R T T S 6 L
e zrr 5 Á L M U R >.»- L 'i T 1 L L ■;-. N Á N Á L Æ
N T A‘ Tr L M B A T L T r Á R A T" N A í r
J> W T T U N7 ■ ' - A T X A L L F W T n R A J (c 1
-V- / £> U '/• R Æ IC í N i E Á R Æ & /“ N u N T ,T'
x* Nj A R. T R Æ K 1 L £ T r / T A L T ri? E A L L
x, 4 R. £ r T T R '■» N rrr í T £ F N 1 S; L A N) T 7ífc 0 0'
« l Á'' ÍK U N N A ? W B U R R N U R L u M
A t.:. í A' £tv L A r u R •ý V A u i‘.T L T 1 A/ ; .»•».
l 0Í •if ra f'"' í T (? ú T \ ';;; £ f? M A ft ~r>~ N Á’ T AJ Æ
i IJ 1 K u T A TV V 1 Xr S P 1 L u T r A L
A W4 kSí y/ > ■ »NA A N áP M £ N A T n W n T A E 1
] 1 T jj$ 1 K A10 V*'." (A £ 1 4 Á R rxi K R T m 0' Nf >v a
L S N T M a_ s J Y Á 1 T =L K R tí K u 1* T “n N
«*' K 1 L r A N T T R T R .r A (? A V U N A i> 3 A‘
tTT- tí L Tj Á R Ö E T A R :T, T K R Á R. (;»íW »5 j A R F A R
VERÐLAUNAÞRAUTIR
LESBÓKAR
n
SlVÁN E E. ÍL j |LL ^ V E j> ÍE ) f^óFUÐlflHi 11
Ð fc*
* *—-11 i
YATH RUNNI ef T I L
/5 L£ND/M4 ] Xr WML
fttttt
' t gg&[
+r 1111 tc
Síðan Egill kvað Höfuðlausn er mikið vatn
runnið til sjávar. íslendingar hafa lengi
búið að dýrmætum, fornum bókmennta-
arfi, sem ekki verður frá oss tekinn.
ENÍvl BÚ'líÁÐ 1>yp' M€W TUMFOR
nnnn
nXX n ^ >—• &■ #»'
nX n
n n n
N UM BÓK Nn TA’i
s 4 * «
ve*.í>iun fra' o iS T£ briNN
i’
i/t X „+t R
Arf, seir) nieicicur)
BRIDGE
Bandaríkin sigr.uðu Bretiand með 20 stiguim gegn
0 (80:40) i opma flokknum á Olympáumótin.u 1972.
Eftinfararodi spil er frá iþessum leik og 'þar sýnir
bamdariski spiiarimm Goldmam ihvernig góðir spilarar
fara að því að vinna erfiðar lokasagnir með því að
gera sér grein fyrir spilaskiptinigu andstæðimganna.
Norour:
A 3
V K-8
♦ Á-D-9-8-4
Jf. Á-10-5-4-3
Vestur: Austur:
A Á-D-6-4 A 8-5
V 9-7-6-2 V Á-D-10-5-4
♦ K-G-10-5 ♦ 7-6-3-2
6 4» K-8
Suður:
A K-.G-10-9-7-2
V G-3
♦ ----—
* D-G-9-7-2
Bandarísku spilararimir Goldman og Lawremce sátu
A—-V og brezku spilaramir Priday og Rodriguez
sátu N—S og þeir sogðu þaiuiig:
Norður: Austur: Suður: Vestur:
14> 2V 2A 4V
Dobl Pass Pass Pass
Suður lét út «fr, norður drarp með ási, lét út A. sem
drepirm var í borði.
Sagmhafi lét nú út tromp úr borði og nú var spurn-
ingin: Á að svima flíunmi eða drottaimg'unni??
Bfflir nokkra uimhugsurt komst sagnhafi að þeirri
niðurstöðu, að óliklegt væri að norður hefði K-G-X í
trormpi, þrátt .fyrir doblunima. Hvemig komst hann
að þessari niðurstöðiu? — Saiginha.fi ályktaði, að suður
ætti engan amnars hefði hamn iátið hann út í byrj-
un. Hann vissi að suður átti 6A (útspil norðurs í 2.
slaig bemti til einspils) og hann taldii óliikiegt að suð-
ur hefði látið staðar mumið eftir opnun morðurs, ef
hann ætiti 6<fc og 6*. Benti þvi alit til þess, að suður
ætti 5 Jf. og þá 2y.
. Suður hagaði því úrspilimu saimkvæmt þessari nið-
urstöðiu og sviinaði Vdrottningu og vann þar með
spi'liS. Fékk 'hann 590 fyrir, en aHir sjá hvemi.g farið
hefð'i, ef tií'unni 'hefði verið svínað og þá hefði hann
tapað 500.
Loftbelgurinn í Deildardal
Framh. af bls. 2
þeir að gefast upp þennan daginn og hverfa
heim. En þá var leiðangurinn kominn niður
að svokölluðum Grásteini. Næsta dag var aft-
ur haldið á fund við Bretann, en nú hafði
belgurinn fengið það nafn hjá þeim félög-
um. Höfðu þeir nú með sér fjóra hesta og
dráttartæki. Einnig voru þá með Hjálmar
Pálsson á Kambi og Þorgils Pálsson. Þennan
dag gekk á ýmsu við drátt og akstur, en að
bílnum gátu þeir samt komjzt nær kveldi og
með miklum tilfæringum og átökum komst
Bretinn loks upp á bílpall hjá Antoni. Oft
hefir Bretinn orðið okkur íslendingum erfið-
ur og þráir, en 5 þeflta siitnn höfðu þrautseigir
og hraustir Skagfirðingar yfirhöndina, og
ekki varð 'þeim heldur mjöfe erfitt um vik að
losa sig við Stóra Bretann út á bryggju á
Hoflsósi. Því miður er mér ekiki fluilkunnugt
um eftirmál, sem einhver urðu, en grun hefi
ég um að oft hafi brezki herinn greitt betur
fyrir veitta aðstoð. Talið var vafalaust að
aldrei hefði neitt verið gert með þennan
ónýta belg, en margir sÖgðu, að þarna hefði
farið mikið og gott efni í kuldaúlpur eða
annan slíkan klæðnað, jafnvel nóg handa
töluverðum hluta Skagfirðinga.
PUZO: Enginn
vildi líta við
byrjuninni
Framh. af bls. 9.
Al Pacino er þó beztur að mínu
áliti.
Án efa er ,,Guðfaðirinn“ sú
kvikmynd sem hefur gefið meira
af sér en nokkur önnur, og þeir
sem að henni standa eiga margir
Oskars-verðiaun skilin. En oft
fylgir böggull Skammrifi. Para-
mount-félagið hefur ákveðið að
gera aðra kvikmynd, sem á að
vera einhvers konar „forspil" að
„Guöföðurnum" og ég ó að semja
handritið. Vanda á tii hennar að
öllu ‘leyti eins og þeirrar fyrri.
Coppola vill fara aftur í tímann.
Brando á að vera guðfaðirinn
ungur en Al Pacino eldri.
Hvað mig varðar 'hef ég gefið
samþykki mitt til verksins, iþví
ég er ekki lengur skáldsöguhöf-
undurinn. Ég er bara lítið peð í
stórfyrirtækinu „Guðfaðirinn".
Urmul lausna baist á krossgátu
og myndagátu Jóla-Lesbókar
Morgunblaösins. Þegar dregið var
um verðlaunin komu upp
eftirfarandi nöfn:
KROSSGATAN
1. verðlaun, kr. 5000,00: Ingibjörg
Erlendsdóttir, Grýtubakka 2,
Reykjavik. — 2. verðlaun, kr.
3000,00: Soffia Eggertsdóttir,
Aðalgötu 30, Ólafsfirði. — 3.
Uerðlaun, kr. 2000,00: Guðbrandur
Guðjónsson, Laugateig 10,
Reykjavík.
MYNDAGATAN
1. verðlaun, kr. 5000,00: Óli
Þorsteinsson, Hvassafelli,
Þórshöfn, N-Þlng. — 2. verðlaun,
kr. 3000,00: Sigrún Pálsdóttir,
Selási 4, Egilsstöðum, S-Múl.
— 3. verðlaun, kr. 2000,00: Jón
Kristjánsson, Borgarbraut 8,
Grundarfirði.
Gaman að
skemmta -
Framh. af bls. 7
skörrjmu síðar, þegar borgin
hrundi í rúst í jarðskjálftum. Ég
hef verið félagi í kartakórnum
Fóstbræðrum og Pólýfónkórnum,
en hef neyðzt til að hætta í biii,
vegna skemmtanabransans. Þessir
kórar æfa þrjú til fjögur kvöld í
viku og hef ég ekki það mikinn
tíma iausan.
— Manstu ekki eftir eirthverju
skemmtilegu, sem hefur komið fyr
ir þig sem skemmtikraft?
— Það er .náttúrlega margt.
Mér er til dæmis minnisstæð verzl
unarmannahelgái í fyrra. Þá
flaug ég norður til Akureyrar
með Ómari Ragnarssyni. Hann
hafði farið daginn áður með sína
vél, ef veður skyldi versna, svo
að við fórum í leiguflugvél. Á
Akureyrarflugvelli skiptum við
yfir !Í Ómars vél og flugum sem
leið lá í Vaglaskóg. Þegar við vor
um komnir áleiðis, spurði ég
hann, hvar hann ætlaði að lenda.
Ja, einhvers staðar á veginum,
svaraði Ómar. Það var og gert’og
gekk vel, því að auðvitað hafði
hann gert lögreglunni viðvart áö
ur en mér líða viðbrögð annarra
bílstjóra og vegfarenda seint úr
minni, því að nú ók Ómar lang-
an spöl áleiðis eftir veginum á
flugvélinni og flautaði og brems
aði eftir þörfum. Þetta kom til af
því, að hann þurfti að koma vél-
inni burt úr aðalumferðinni: Oft
er þetta erilsamt starf. Á þjóðhá-
tíðardaginn fyrir þremur árum
hafði ég viðdvöl á eftirfarandi
stöðum í réttri röð: Sauðárkróki,
Akureyri, Grímsey, Akureyri, Eg
ilsstöðum, Eskifirði og Seyðisfirði.
Svo eru það blessaðir mennirn-
ir, sem lent hafa á rangri hillu í
lífinu og uppgötva það, þegar
þeir eru orðnir fullir, að þeir
hefðu átt áð verða skemmtikraft-
ar. Eitt sinn var ég að skemmta
á Hótel Borg, þegar einn þessara
misskildu manna hóf upp raust
sína æ ofan í æ. Ég brá mér þá