Lesbók Morgunblaðsins - 06.10.1974, Blaðsíða 2

Blaðamaður:
„Hvernig fenguð þér fyrst
áhuga á æðri skynjun (higher
sense perception) eins og þér
kallið það f bók yðar
„Breakthrough to Creativity'*
(Opin leið til frumsköpunar)?“
Karagulla:
„Þegar ég var við nám í tauga-
og geðsjúkdómafræði, fékk ég
stérstakan áhuga á þeirri tegund
ofskynjana, sem geðsjúkt fólk
fær, þegar um heyrnar- eða sjón-
villur er að ræða. Orsakirnar gátu
legið f heilaskemmdum eða öðr-
um sjúkdómum, svo sem æðakölk-
un. Þessi áhugi minn átti rót sfna
að rekja til athugunar, sem ég
gerði á rúmlega 4 þúsund geð-
veikissjúklingum á meðan ég
starfaði við konunglega sjúkra-
húsið í Edinborg í Skotlandi.
Seinna fékk ég mjög mikinn
áhuga á starfi dr. Wilder Pen-
field, sem er heimsþekktur tauga
skurðlæknir, en hann vann við
tilraunir til að framleiða ofskynj-
anir á þann hátt að láta rafþræði
komast í snertingu við heilafrum-
urnar. Þessar ofskynjanir voru
sams konar og þær sem ég hafði
séð koma í ljós hjá geðsjúkling-
um. Ég heimsótti hann til Kanada
og eftir að hafa rætt við hann um
áhuga minn á starfi hans, bauð
hann mér að starfa meðsérsem
aðstoðarlæknir og var ég þar
næstu þrjú árin. Ég hafði mikinn
áhuga á að hjálpa þessum sjúkl-
ingum og finna einhver ráð til að
koma í veg fyrirofskynjanirnar.
Ég vissi, að flestir geðsjúkling-
arnir þjáðust vegna þess, að þeir
heyrðu eða sáu raddir og sýnir,
sem afskræmdu raunveruleikann
og fékk þá til að haga sér óeðli-
lega. Á þessu tímabili fram-
kvæmdi ég einnig rannsókn,
sem fólgin var í að gera sam-
anburð á ofskynjunum sjúkl-
inganna. Eftir það varð ég
enn sannfærðari en áður um
það, að ofskynjanirnar áttu rætur
sfnar að rekja til sjúklegs ástands
í heilanum. Seinna, eða árið 1958,
þegar ég kenndi við háskólann í
New York ríki, skoraði einn ýinur
minn á mig, að lesa bók Joseph
Millards „Edgar Cáyce, krafta-
verkamaðurinn undraverði", sem
ég gerði. Það, sem vakti mest
undrun mína í bókinni, voru
„Mér varð ljóst að fyrirbrigðin
áttu ýmis sameiginleg einkenni.
Það voru frásagnir af fyrirbær-
um, sem við vísindamennirnir
höfðum fram að þessu ekki tek-
ið alvarlega vegna þess hve óvfs
indalega hafði verið um þau fjall
að. Eg gat ekki vísað á bug þess-
um upplýsingum um staðreyndir,
ekki einu sinni, þegar fólk stað-
hæfði, að það sæi í gegnum sjálf-
an lfkamann. Þetta kollvarpaði
vissulega skoðunum mfnum um
að ógerlegt væri fyrir mannsaug-
að að skynja gegnum þétt efni. En
þegar ég f ór að hugsa betur málið,
varð mér ljóst, að við skynj-
um reyndar gegnum þétt efni
— þegar við notum rönt-
gengeisla. Var þá svo
útilokað, að mannleg vera gætl
skynjað á sama hátt? Ef til
vill var hér aðeins um mismun-
andi tíðni að ræða. Með þetta í
huga fór ég að leita að fólki með
þessa tegund skynhæfileika, en
þar sem ég vildi ná sem mestri
fjölbreytni á tegundum hinna
ýmsu hæfileika markaði ég
ekki leit mfna við þetta eina
svið, heldur hafði ég upp á
fólki með hina margvlslegu
skynhæfileika. Hæfileika
þessa hef ég kallað „æðri
skynhæfileika" f bók minni vegna
þess, að ég álít, að til séu skyn-
hæfileikar, sem standa eins og
ofar f stiga skilningarvitanna. Ég
held, að það sé ekkert dularfullt
við þetta, heldur eru þetta eðlis-
fræðileg lögmál, sem hægt er að
skýra sem ákveðin orkusvið.“
„Það er þá út frá þessu sjónar-
miði, sem þér notið orðið „æðri
skilningarvit“?“
„Já, vegna þess, að til eru tón-
stigar, ef svo mætti segja, sem
standa ofan við stiga skilningar-
vitanna eins og við þekkjum þau.
Ég spyr oft sjálfa mig spurninga
eins og t.d. „Hvað er hún í raun og
veru, þessi æðri skynjun og hvert
er lögmál hennar? Hvernig starf-
ar hún?“ Þessum spurningum er
ég að leitast við að svara.
Tfu ár liðu, án þess að ég léti
nokkuð uppskátt af tilraunum
mínum. Þar af fóru átta ár til þess
að rannsaka hinar ýmsu tegundir
hæfileika hjá fólki og á hvern
hátt þessi orkusvið birtust.
Um þetta verður fjallað í nýrri
bók, sem samstarfsmaður minn,
dr. Viola Neal og ég erum að
semja og mun bráðlega verða gef-
in út á prent. Sífellt bætast við ný
heimildaratriði.
Við rannsóknir mínar á
skyggnu fólki hef ég komist að
raun um, að flest hefur þessa
hæfileika á einhverju takmörk-
uðu sviði. Af þessari ástæðu verð-
ur vfsindamaður, sem vinnur við
þessar rannsóknir að hafa skapað
sér heildaryfirlit yfir hinar ýmsu
tegundir hæfileika svo að hann sé
fær um að meta gildi þeirra hvers
fyrir sig.
Margar bækur hafa komið út
um þessi efni, sumar skrifaðar
fyrir meira en hundrað árum sfð-
an. Fáir gera sér það ómak að
nota þessar heimildir."
„Haldið þér ekki að ástæðan
fyrir því sé sú, að vegna aldurs
þeirra sé fólk vantrúað á gildi
þeirra sem heimild og álíti enn-
fremur, að ekki sé unnt að vinna
úr öðrum heimildum en þeim,
sem séu tiltölulega nýjar og hafi
þess vegna meira rannsóknar-
gildi."
„Ég álft, að vottfestar heimidir
okkar nú á dögum séu ekki nærri
eins góðar og þær, sem tilheyra
liðna tímanum, vegna þess, að vfs-
indamenn okkar eru svo bundnir
af skoðunum sinum. Ég held, að
vísindamaður, sem vill rannsaka
óhlutbundið og fordómalaust,
sem gerist í náttúrunni, á sér ein-
hverja hliðstæðu og það sem á sér
stað einu sinni, hlýtur að end-
urtaka sig. Af þessu leiddi, að
Cayce hlaut að eiga sér hliðstæðu
einhvers staðar og ég ákvað að
finna fleiri hans lfka og kanna
hæfileika þeirra. En til þess að
geta framkvæmt þetta áform, var
mér nauðsyn að kynnast betur
þessum málum og gera mér betur
grein fyrir því, um hvað væri að
ræða. Ég eyddi heilu ári í þess-
um tilgangi og las og kynnti mér
betur þessi efni. Ég las bæði
sjálfsævisögur fólks og sfgild rit,
sem höfðu verið skrifuð fyrir
meira en hundrað árum síðan."
„Hvað funduð þér?“
hvorki sjúkdómsgreiningar Cayce
eða skýringar hans á endur-
holdgun, þótt þetta hvort tveggja
væri afar athyglisvert. Það, sem
mesta furðu vakti hjá mér, voru
fjarskynjunarhæfileikar hans. Ég
spurði sjálfa mig hvernig átt gæti
sér stað skynjun utan heila
mannsins, heilans eins og við
þekkjum hann í dag. Þetta sam-
ræmdist alls ekki kenningum
mínum og raunar var það þetta
atriði, sem fékk mig til að gefa
þessu fyrirbrigði nánari gaurn."
„Það var f rauninni þetta atriði,
sem leiddi yður inn á þessa
braut?"
„Já. Mér voru vísindin nægi-
lega kunn til þess að vita að allt,
Dr. Shafica Karagulla.
INNGANGUR: Dr. Shafica Karagulla, sem er
tauga- og geðsjúkdómalæknir og hefur langa
reynslu að baki í sinni grein, sem hefur í 16 ár
rannsakað það, sem hún nefnir „higher sense
perception" eða æðri skilningarvit. Brautryðj-
endastarf dr. Karagulla f læknisfræði og dularsál-
arfræði hefur sannfært hana um það, að maðurinn
er samsettur úr mismunandi tegundum orku. Hún
álítur, að efnislíkami hans sé aðeins ein mynd
þessarar orku eða sú, sem sýnileg er, andstætt
því, sem almennt hefur verið álitið. í þessari grein
ræðir hún opinskátt um rannsóknir sínar, kenn-
ingar og sjónarmið og fjallar um stöðu mannsins í
alheiminum bæði andlega og efnislega.
AÐ
RANNSAKA
MANN-
VERUNA
SEM
LIFANDI
ORKULIND
Rœttvið
Dr. Shafica Karagulla
Fyrri hluti EsterVagnsdöttir þýddi