Lesbók Morgunblaðsins - 04.04.1981, Síða 7

verða hundblautur. Svo var aö sjá, að
sumarleyfisgestir í Torquay væru einkum
og sér í lagi fullorðnir Bretar, — allir aö
sjálfsögðu með regnhlífar í rigningunni
og engu líkara en allir hefðu samtímis
ákveðið að fara í búöir úr því hann
rigndi. Mikill urmull er af veitingastööum
í Torquay og allsstaðar virtist fullt; sumt
skyndibitastaöir, einnig kjúklinga- og
hamborgarastaöir eftir amerískri upp-
skrift: Kentucky Fried Chicken til dæmis
eins og í Firöinum. En einnig grískir
Kebab-staöir, sem nú ryöja sér til rúms.
Þar er raðaö ýmisskonar kjötbitum á
tein og gesturinn velur sér tein, sem
síðan er steiktur.
En fjölmennast er niðri við höfnina; á
útfallinu þornar smábátahöfnin alveg
upp og bátarnir standa á þurru landi.
Túristum er boðið uppá makrílveiöar og
bátsferöir og allt ber þess vott, að
Torquay er gamalgróinn feröamanna-
bær meö urmul af gististööum í heima-
húsum: Bed & Breakfast og hótelum við
hvers manns hæfi.
Totnes — markaös-
bær meö húsum úr
gömlum ævintýrum
Seinnipartinn birti upp eins og staðar-
menn höföu spáð, en þá var ekki til
setunnar boðið öllu lengur; ætlunin var
að komast með kvöldinu á endapunkt
leiöarinnar: Til Loo á Cornwallskaga. Um
ýmsar leiöir er aö velja vestur til
Plymouth, en viö kusum aö koma viö í
Totnes, sem er gamall og sérkennilegur
markaðsbær í dalverpi við ána Dart. Þar
er mikil stemmning í gamla bæjarhlutan-
um og gaman að koma, jafnvel í
rigningu. Viö lögðum ólöglega, því um
annað virtist ekki aö ræða og löbbuöum
um Laugaveginn í plássinu. Þar eru
fjölmörg hús, sem húsfriðunarmenn hafa
ugglaust augastaö á; sum standa skakkt
og skaga útí götuna, gluggarnir út-
byggðir og meö steindu gleri. Önn
hvunndagsins var á fullu og augsýnilega
margt ferðamanna, sem ævinlega þekkj-
ast á því, að þeir eru að góna uppá þessi
gömlu og fallegu hús og oft meö
myndavélar á lofti. Viö þessa götu eru
margar örlitlar kaffistofur og viö fengum
ágætis kaffi á einni þeirra og enska
jólaköku, sem er alveg sérstök.
Frá Totnes er hálftíma akstur til
Plymouth, sem er dæmigerð brezk
iönaðarborg með Ijótum úthverfum eins
og aörar álíka í Miö-Englandi og bezt aö
foröast þær, ef maður getur. Viö fórum
samt inní borgina, allt inn til miöju, þar
sem hálfhrunin kirkja hefur veriö látin
standa sem minnismerki um eyðilegg-
ingu stríösins. En rétt vestan viö Ply-
mouth er fjöröur og hægt aö komast yfir
hann með bílferju, en flestir kjósa aö
taka á sig smákrók og komast á eina af
þessum risabrúm, sem teygir sig yfir ósa
Tarrfljótsins. Þarmeð er maöur kominn
útá Cornwallskaga.
Margar kynslóðir
hafa aldrei þurft að
byggja sér hús
Hér breytir landslagiö nokkuö um
svip; veröa víðáttur meiri en maður á aö
venjast í Englandi, hæðadrög og skógar-
belti fremur en samfelldur skógur. Þorp-
in eru einstaklega falleg og myndræn
meö afgömlum húsum og mikið er þetta
merkilegt, aö margar kynslóöir skuli
alveg hafa sloppið viö þá lífsreynslu aö
byggja sér hús; alltaf er þaö gamla nógu
gott. í hverju þorpi er viröuleg og
afgömul steinkirkja, aö sjálfsögöu krá og
auglýsingar um gistingu með morgun-
veröi.
Eitt þessara þorpa er þó minnisstæð-
ara en önnur. Þaö er skammt frá Looe
Looe á Cornwall-skaga er í aenn ferðamanna- og útgeröarbær, en eins ólíkur íslenzkum útgeröarbæjum og hugsast getur.
Þarna ríkir fágœt fegurö og úr hótel Hannafore Point, sem innsett er í myndina, er fagurt útsýni yfir strönd Cornwall-skagans
Þegar kemur vestur í Devon, er kallaö
aö komið sé á Vesturlandiö — The
West Country — ströndin þar er víöa
nokkuö brött, en umvafin fögrum
gróöri eins og hér sést.
Götumynd frá Torquay -
Hollendingar höföu brugöist í ár -