Lesbók Morgunblaðsins - 04.04.1981, Blaðsíða 16

Á ferö um
Dorset, Devon
og Cornwall
viö fjaröarkjaftinn — úfsýnið stórkost-
legt austur og vestur meö strönd
Cornwallskagans. Þaö var veglegast
þeirra hótela, sem viö dvöldum á f
feröinni; byggt svo aö segja utan í hæö
eöa kletti og öll herbergin meö útsýni út
á hafiö. Ég ímynda mér, aö Looe gæti
veriö framúrskarandi staður til hvíldar
og hressingar; gönguleiöir fagrar austur
og vestur meö ströndinni, — og inn til
landsins. Og síöast en ekki sízt er
bærinn sjálfur áhugavert athugunarefni,
marghliöa uppspretta feguröar og sæl-
kerum skal bent á mjög lítil veitingahús,
sem sérhæfa sig í sjávarréttum. Ekki vil
ég sízt mæla með veitingasalnum á
Hannafore Point Hotel, þar sem viö
, neyttum ijúffengra sjávarrétta í tilefni
dagsins og staöarins.
Afslappaður akstur
á hraöbrautunum
Síðasti dagur feröarinnar fór í akstur
frá Looe til London. Þaö er um þaö bil 6
tíma akstur meö því aö þræöa fljótförn-
ustu vegi: Sem leiö liggur til Exeter og
hraöbrautina þaöan noröur til Bristol í
staö þess aö aka sem beinast til London
eftir seinfarnari vegum. Þaö munar svo
miklu, aö til þess heföi dagurinn naum-
ast enzt. Langakstur af þessu tagi er
ekki beint skemmtilegur og enginn vandi
íö skipuleggja feröina þannig, aö alveg
æröi hjá því komizt aö aka nokkurntíma
engur en svo sem 3—4 tíma. Út af fyrir
sig er þaö alveg nóg. En þess ber aö
geta, aö akstur á hraðbrautum er afar
afslappaöur og þægilegur. Vilji maöur
taka lífinu meö ró, er ekki annaö en
halda sig lengst til vinstri ásamt meö
vörubílum, húsvögnum og ööru álíka. Þá
ir yfirleitt ekið á 80—90 km hraða.
Dftast ekur maöur samt í miöjunni, þar
5em hraöinn er mjög jafn á 110. En á
akreininni lengst til hægri eru þeir, sem
^ :ara miklu hraðar, svo og þeir sem fara
framúr. Hraöbrautirnar eru sem sagt
góöar til þess aö komast leiöar sinnar á
skömmum tíma og meö tiltölulega lítilli
fyrirhöfn. En fá tækifæri gefast til þess
aö stanza og líta í kringum sig. Aö vísu
eru áningarstaöir meö svo sem 50 km
millibili. En þeir eru sumir hverjir furöu-
lega frumstæöir. Mér er minnisstæöur
einn slíkur mitt á milli Exeter og Bristol.
Þetta var um hádegisbiliö á laugardegi
og helgarumferðin byrjuö. Ég var búinn
aö aka í 3 tíma í einni lotu utan frá Looe
og þótti sem mál væri að fara aö rétta úr
sér. Viö áningarstaðinn var hafsjór af
bílum, en öll þjónusta fór fram úr
einhverskonar húsvögnum. Allt var þar
meö algerum molbúabrag, sóöaskap-
urinn hvert sem litið var, en einkenni-
legast var aö sjá fólkiö sjálft. Hafi ég
einhverntíma séö brezka lágstétt saman
komna, þá var hún þarna. Og ég leyfi
mér aö halda því fram, aö hér á íslandi
væri ekki hægt að smala saman fólki í
stórum stíl, sem væri þannig útlítandi.
En þetta var einhverskonar undarleg
undantekning. Á áningarstað viö hrað-
brautina milli Bristol og London var allt
meö fínum skikk og eins miklum menn-
ingarbrag og yfirleitt er unnt, þar sem
mikill fjöldi fólks er afgreiddur.
212 pund fyrir rispuna
Gott var aö koma í næturstaö á
Parkwood-hóteli, hjá þeim ágætu hjón-
,, um June og Bill Freeman og morguninn
16
ir hlýddum viö stundarkorn á eldheit-
dómsdagspredikara á Hyde Park
rner, sem þar er örskammt undan.
ir smávillu í umferöarstórfljótinu á
irkum Park Lane og Piccadilly, náöist
réttur kúrs út á Heathrow, þar sem
bíllinn var afhentur þeim góöu mönnum
hjá Godfrey Davies. Og þá kom í Ijós, aö
reikningurinn fyrir alla rispuna var þó
ekki nema uppá 185 pund aö viöbættu
virðisaukagjaldi, sem gerir þá samtals
212 pund. Þegar feröin var farin var þaö
nálægt því aö samsvara 212 þúsundum
íslenzkra króna. Meö því aö gista á
meðaldýrum hótelum, yrði tíu daga
reikningur fyrir hjón uppá önnur 200
pund og þá er eftir aö reikna matinn og
annað, sem tínist til. „Alt bliver det til
penge“ eins og danskir segja. En óhætt
er aö mæla meö sumarleyfisferö á
þennan hátt. Bezt er, ef hver og einn
getur skammtaö sér þann tíma, sem
honum sýnist á hverjum staö fyrir sig. En
þá er varla hægt aö panta hótel
fyrirfram. Hitt er aö sjálfsögöu þægilegri
tilhugsun aö eiga næturgistingu vísa og
eitt ber aö hafa í huga umfram allt,
þegar ferö af þessu tagi er skipulögö: Aö
ætla sér ekki of langar dagleiðir; reyna
ekki aö komast yfir of mikiö, en geta
þess í staö gefið sér tíma til aö staldra
viö, þegar hugurinn girnist og ástæöa
þykir til.
NEI!;HIKK: þú £RT
SVO RElSllR, VIÐM.
SVO EG ER I PV! a
HVA? ÆTLARpU
EKtU Aí> RETTA
MER PELANN?.
ÁSTRÍKUR OG GULLSIGÐIN
Kftir Go>cÍMiiy4ig UderiOL Birti—inráðl vid jgðivaAtagáftÐMi