Lesbók Morgunblaðsins - 07.04.1984, Side 9

~S'
indstrekkingur var í St. Moritz og kaldur nokkuð, - en
raunar var það eina golan sem vart varð í allri ferðinni. En
maður er ekki beint á höttunum eftir vindstrekkingi, svo við
flýttum frekar för frá skíðastað milljóneranna, - eftir að hafa ská-
skorið brekkur unz kom að einskonar höll, sem ugglaust er hótel.
Þaðan er eins og að sjá úr lofti yfir allt plássið og
dalinn.
En degi var mjög tekið að halla og ætlunin var að róla
sér eitthvað suður eða vestur á bóginn í von um skap-
legra verð á gististöðum.
Frá St. Moritz er ekki um margar leiðir að velja.
Annaðhvort er það leiðin suðvestur yfir Maloja-skarðið,
sem liggur inn í Ítalíu, ellegar austur í fjöllin og síðan
suður yfir Bernino-skarð og þaðan vestur að Como-
vatni. Við völdum Maloja-skarðið og það var orðið
nokkurnveginn dimmt, þegar þangað kom. Þar standa
nokkur hótel og eftir að hafa litið þar inn úr dyrum,
völdum við Sweitscherhaus, þar sem herbergin kostuðu
85 franka; þetta er stórt hús í dæmigerðum alpastíl;
Gott var líka að vakna í morg-
unsólinni á Malojaskarði þann
14. september; það var þessi
hvíta haustsól og loftið var
tært eins og nærri má geta í
1815 metra hæð. Eitt af því
sem einkennir svona staði eru
göngugarpar í fjallgönguskóm
og með Týrólahatta. Þeir voru
að leggja í hann þennan morg-
un eins og ugglaust alla
morgna, — og allt um kring
biðu tindarnir.
ætlunin; heldur að fara suður að Como-vatni til Lecco
og Como. Sem sagt: Þefa agnarögn af Ítalíu.
O Bella italia
ítölsk náttúrufegurð er óvíða meiri en kringum vötn-
in við suðurhlíðar Alpanna. En það veltur á veðri,
hvernig hún nýtur sín; stundum hindrar mistur útsýni
og það getur lagst yfir þoka, það fengum við síðar að
reyna.
í þetta sinn skein hádegissólin á okkur við vatnið og
það var spegilslétt. Bílstjórinn hefur að vísu ekki mik-
inn tíma til að gaumgæfa fegurðina, því vegurinn með-
fram vatninu er frekar mjór og geysileg umferð. Þessi
vegur liggur í gegnum hvern höfðann á fætur öðrum,
sem skagar út í vatnið og þeir eru ekkert að splæsa í
ljós í þessum göngum. Það verður bara myrkur í bili og
svo allt í einu þessi himnaríkisfegurð með hvítum segl-
bátum og húsum, sem líkt og svífa í lausu lofti í blá-
móðu hlíðanna.
Lecco-vatnið er eins og mjór fjörður suðaustur úr
Como-vatni og bærinn Lecco stendur við enda vatnsins;
brött fjöll eins og turnar að baki. Hér er góður án-
ingarstaður í síðdegissólinni; gott að tylla sér niður yfir
capuccino eða bjór eða kíkja á stóran útimarkað þar
sem fatnaður, búsáhöld og antíkmunir eru í einni
bendu.
ágætur gististaður.

Perlan í Ticino, hinum ítalska hluta Sviss, er borgin Lugano, sem byggð er í skeifu meðfram Luganoratni. Höfðinn, sem
minnst er á í greininni, er til vinstri i myndinni.
Við settumst aftur á móti inn í Opelinn og leiðin
liggur niður í djúpan dal, sem nær allar götur að
Como-vatni. Vegurinn hlykkjast niður í dalinn eftir svo
þéttum skógi, að þar er naumast hægt að aka útaf. Allt
í einu verða undraverð umskipti: Heitt, suðrænt loft
tekur við af fjallaloftinu svala, þegar niður kemur í
brekkurnar og nú er að taka upp passann: Landamæri
framundan með vígalegum embættismönnum og getur
orðið stórmál ef ekki er samvizkusamlega greint frá
hálfflösku eða nokkrum sígarettum. Sem sagt: Allt und-
ir kontrol hjá embættismannavaldinu og síðan er að
finna banka í Chiavenna og skipta einhverju í lírur. Nú
kostar allt hrikalegar upphæðir, finnst manni; það er
svona eitthvað í líkingu við krónuna okkar sálugu.
Chiavenna, já, það er þó nokkur bær á krossgötum í
dalnum og hér ríkir annar bragur; ekki er allt nýsópað
og hreint eins og hjá Svissurum. Héðan væri hægt að
aka norður á bóginn og eftir krókaleiðum á St. Gott-
ard-skarðið, sem getur talizt einskonar miðpunktur í
Sviss með leiðum til allra höfuðátta. En það var ekki
Héðan væri freistandi að
halda lengra til suðurs; það
er aðeins smáspölur austur
til Bergamo og um 50 km suð-
ur til Mílanó. Það hefði
þessvegna verið hægt að
komast í Scala-óperuna með
kvöldinu, — og þó; í miðjum
september er hún líklega
ennþá í sumardvalanum.
Við völdum leið, sem liggur til vesturs meðfram smá-
vötnum og 25 km síðar var komið til Como á degi
úthallanda og þótti vissast að festa mótel í útjaðri
bæjarins. Það reyndist ódýrasti gististaðurinn í ferð-
inni, kostaði sem svarar 600 krónum herbergið, en held-
ur óhrjálegt og alltof hávaðasamt við aðalveginn. Aftur
á móti er Como fallegur bær og með alvöru borgarsniði,
þegar komið er í miðbik hans, einkum á torgin tvö sem
nefnd eru eftir þeim Cavour og Garibaldi. Hér gnæfir
dómkirkjan yfir allt jarðneskt eins og vera ber í landi
Efst: Morgunsól í Malojaskarði. í miðju: Allt er með öðrum
brag, þegar komið er inn í Ítalíu til Chiavenna. Neðst:
Blámóða og blíða í Lecco.
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS 7. APRÍL 1984 9