Lesbók Morgunblaðsins - 09.05.1987, Blaðsíða 9
Höfundur er listfræöingur.
Úr leirmótunardeild.
Lisa K. Guðjónsdóttir grafiklistakona erein af kennurum skólans. Hérleið-
beinir hún nemanda í teikningu.
Skólastjóri Myndlistarskólans, Valgerður Bergsdóttir, lengst til vinstri, Hringur
Jóhannesson listmálari ogeinn af kennurum skólans, Anna Ólafsdótir Bjömsson.
Málverk eftir Huldu Hrönn Ágústsdóttur, sem hefur verið nemandi hjá Hring
Jóhannessyni. Væri synd að segja, að afrakstur nemandsns minni á verkkennar-
ans.
unum fer í augnlýjandi sjónvarpsgláp að
afloknum vinnudegi, er nýttur í Myndlista-
skólanum til að skerpa sjónskynjun manna,
svo þeir læri að þekkja sjálfa sig betur og
umhverfi sitt.
Það hefur nefnilega ætíð verið markmið
stofnunarinnar að hlúa sem mest og best
að myndmennt borgarbúa og landsmanna
almennt. I því felst ekki einungis að nemend-
um séu kennd undirstöðuatriði myndlistar,
heldur einnig skilningur á öllu því, sem
gert er af manna höndum. En svo vítt er
svið myndlistarinnar, að ekkert, sem ekki
er beinlínis skapað af sjáifri náttúrunni, er
búið til án þess að lúta lögmálum hennar.
I seinni tíð hefur það færst í vöxt að
menn sæki undirbúningsnám undir Mynd-
lista- og handíðaskóla íslands til Myndlista-
skólans í Reykjavík. Þannig hefur hinn
síðamefndi tekið við kvöldskóladeildum hins
fyrri og bætt við sig ijölda ungra nemenda,
sem síðar hyggjast sækja um skólavist í
MHÍ. Markmið þeirra sem sækja skólann
eru því afar mismunandi. Sumir hyggjast
leggja hinar ýmsu tegundir myndlistar fyrir
sig og hafa þær að ævistarfi, en aðrir krefj-
ast ekki annars af náminu en þess þroska
sem felst í uppbyggilegum tómstundum. Það
skal þó ekki vanmetið, því þegar að því
kemur að menn hverfa endanlega frá vinnu
sinni fyrir aldurs sakir, er fátt eins hug-
styrkjandi og ástundum myndlistar.
ÓSKAÐ HEILLA OG ÚRBÓTA
A tímum, þegar ýmis óáran steðjar að
okkur Islendingum, sökum þess hve við
höfum vanrækt að efla okkar innri mann,
er nauðsynlegra en nokkru sinni fyrr að
styrkja með öllum ráðum stofnun á borð
við Myndlistaskólann í Reykjavík. Það ætti
að vera keppikefli borgarbúa að bjóða hon-
um nægilegt rekstrarfé og tryggt húsnæði,
svo hann geti með sóma rækt áfram starf
sitt sem þroskandi uppeldisstofnun fyrir all-
ar kynslóðir.
Reyndar er það undarlegt að svo kraft-
mikill skóli skuli ekki fyrir löngu vera orðinn
fyrirmynd að áþekkum stofnunum um allt
land, á sama hátt og Tónlistarskólinn í
Reykjavík, sem á sér afkvæmi um allt land.
En til þess yrði að efla til muna fjárframlög
til skólans og treysta stöðugan grundvöll
hans. Á meðan við Reykvíkingar væntum
svo sjálfsagðra lausna, óskum við skólanum
frekari heilla um ókomna tíð.
Grafíkvinnsla í unglingadeild skólans.
Teiknað eftir módeli.
.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 9. MAI' 1987 9