Lesbók Morgunblaðsins - 06.05.1989, Blaðsíða 14

Ungveqalandskynning
MATUR, VÍN OG SÍGAUNATÓNLIST
Ungveqar sóttu okkur heim dagana 9.-15. apríl og héldu
kynningarviku á Hótel Sögu, með miklum glæsibrag. Sólríku
vínin iljuðu frostbitnum Islendingum á kynningunni. „Reyk-
víkingar kunnu vel að meta sígaunatónlist frá ungversku slétt-
unum undir borðum og þennan gómsæta mat. Aldrei hefiir
ríkt önnur eins stemmning í Grillinu og á meðan Ungveijar
sáu um mat, drykíqarfóng og tónlist.,, Við hefðum gjarnan
viljað hafa þá út mánuðinn, sagði Jónas Hvannberg á Sögu.
Við myndum örugglega fagna fleiri slíkum kynningarvikum.“
Ferðablaðið spjallaði við talsmenn flugfélagsins Malév og ferða-
skrifstofimnar Ibusz og spurði hvað ferðamönnum væri boðið
að sjá í Ungveijalandi?
Fyrst og fremst Búdapest. I með þröngu, steinlögðu strætun
Kastalahverfið í gömlu Búda, I um - Matthíasarkirkju — hinu
myndræna Fiskimannavirki, með
útsýni yfir Dóná — söfnum og
hallargörðum í fyrrverandi kon-
ungshöll. Og örugglega draga
útimarkaðir, lítil listasöfn og
búðir í gömlu húsunum til sín.
Síðan væri þjóðráð að gæða sér
á gúllassúpu og hvítvínsglasi í
einu af mörgum frábærum veit-
ingahúsum, sem eru oft í görðum
milli garnalla húsaraða. í nýja
borgarhlutanum Pest er Friðart-
orgið, Þinghúsið og Óperan. Yfir
sumartímann er meira um úti-
sýningar — aðallega úti á Mar-
grétareyju, sem er stórt útivist-
arsvæði milli Buda og Pest, með
hótelum og heilsuræktaraðstöðu.
Og auðvitað er boðið upp á báts-
ferðir um Dóná, bæði að degi til
og að kvöldi.
Dagsferðir út frá Búdapest
eru t.d. í Szemlóhegy-hellana og
til listamannaþorpsins Szent-
endre, þar er m.a. frægt
keramiksafn og útibyggðasafn,
líkt Árbæjarsafninu. Fjarlægðir
eru ekki miklar og hægt er að
fara í dagsferð til Balatonvatns,
en mælt er með að gista þar —
heimsækja vínekrurnar og njóta
Dónárbrúin milli Pest og Búda.
Teflt í stærsta jarðhitavatni Evrópu — Héviz.
baðstrandarlífsins — eða dvelja
á einum þekktasta heilsuræktar-
stað Ungveijalands Héviz, þar
sem dvalargestir geta synt og
baðað sig í stærsta jarðhitavatni
Evrópu (hitastig um 35 gráður).
Úti á sléttunum eru margir
áhugaverðir bæir, t.d. tónlistar-
bærinn Kecskemét, þar er frægt
leikfangasafn og piparræktar-
og knipplingabærinn Kalocsa.
Ungveijar eru miklir hestamenn
sem boðið er upp á ekta túniska
rétti.
Verðlag í Túnis á sjálfsagt
þátt í að ferðamenn leggja leið
þangað í auknum mæli, það er
ótrúlega hagstætt, og á það við
um mat og drykk alveg sérstak-
lega, en minjagripir hvers konar,
margir fallegir eru líka á heppi-
legu og viðkunnarlegu verði.
Þó að það sé prýðilegt að
dvelja í ferðamannabæjunum út
við ströndina fara flestir sem
stoppa í meira en viku í skoðunar-
ferðir. Til Kairoun þar sem er svo
heilög moska að sjö ferðir þangað
jafngilda múhammeðstrúarmanni
Mekkaferð. Til rústaborga víðs
vegar um landið, þar er frægust
Karþagó og E1 Jem. Kostur er
gefinn á tveggja til fjögurra daga
ferðum niður í Saharaeyðimörk-
ina. I ferð minni til Túnis nú fór
ég í vikuferð niður í Sahara og
fannst það satt að segja hápúnkt-
ur ferðalagsins.
Gróður fer að breytast eftir að
farið er frá Kairoun, uppblásnir
melar, sr.autleg börð minntu mig
sums staðar á hart leikna íslenska
staði. Samt gætir gróðurs alla
leið unz komið er til Gabes, sem
telst vera eyðimerkurbær. Upp
úr því er sandflæmið allsráðandi.
I vinjunum Toezour gisti ég á
Ras E1 Ain, hafði að vísu átt
kost á að vera í vinjabænum
Nefta á Hotel Sahara sem er lúx-
ushótel, en var sárfegin að
bílstjórinn var orðinn svo þreyttur
að hann treysti sér ekki lengra,
enda höfðum við keyrt alla leið
frá Túnisborg þann daginn. Ras
E1 Ain er byggt í smáhýsastíl í
sönnunar og gat þar aldeilis á
að líta.
Sem betur fer stansa þó flestir
lengur í eyðimörkinni, enda er
þar ótrúlega margt að skoða, ef
góður fylgdarmaður fæst. Vin-
jamar koma líka á óvart, þær eru
flestar gríðarlega stórar og hin
hefðbundnu bedúínatjöld eru þar
ekki lengur, heldur hafa verið
byggð „venjuleg“ hús inni í þeim
flestum, en tjöldin eru höfð úti á
söndunum fyrir ferðamennina.
Þegar kemur enn lengra suður í
eyðimörkina eru þó tjaldvinjar,
en fæstir ferðamenn fara svo
langt.
Þá er ástæða til að geta um
að matur og drykkur í Túnis
ætti að henta flestum. Þjóðarrétt-
urinn þar og öðrum löndum Norð-
ur Afríku er kúskús, mauksoðið
lambakjöt með alls konar græn-
meti og kryddað með einhveijum
framandi jurtum. Bjórinn heitir
.Celtia og er léttur en ágætlega
bragðgóður. Þó að ég sé ekki að
öðru jöfnu gefin fyrir rósavín, eru
túnisku rósavínin ágæt, betri en
hvítvínin og rauðvínin þar. Túnis-
ar em farnir að geta sér orð fyr-
ir borðvínsframleiðslu sína, þótt
ég viti ekki til að túnísk vín séu
fáanleg hér.
Það er afar heppilegt að vera
góður í frönsku þegar farið er til
Túnis, einkum ef verið er utan
helstu alfaraleiða. Á hinn bóginn
er ekki ástæða til að láta kunn-
áttuleysi í. frönsku aftra sér frá
því að sækja Túnis heim. Þar er
viðmót fólks afar hlýtt og í stíl
við veðráttuna, sem er svona
ámóta og á ferðamannastöðum
hinum megin við Miðjarðarhafið,
en öllu heitara er vitanlega niðri
í Sahara. Landið og menningin
er að sönnu framandi, en menn-
ingarsjokkið ekki meira en svo
að flestir ættu að komast yfír það
án teljandi átaka. JK.
Hið rómverska colosseum í E1 Jem er sagt enn tilkomumeira en það sem er í Rómaborg.
útjaðri vinjarinnar og þar er
mesta ágætis veitingahús og öll
þjónusta og viðmót til fyrirmynd-
ar.
Ég fór um Toezoer daginn eft-
ir með vinalegum manni frá
Ríkisferðaskrifstofunni. Meðal
annars í Paradísargarðinn sem
mér fannst bera nafn með rentu
og svo þarna í vininni er meira
að segja dýragarður. Þar eiga
fulltrúa öll dýr merkurinnar.
Seinna dreif ég mig til Nefta
og rák inn nefið á Hótel Sahara
er meiriháttar glæsilegt. Mér var
sagt að það væri í tísku, að
franskt ríkisfólk, kvikmynda-
stjörnur og listamenn komi í
dagsferð til Nefta- en þar er al-
þjóðaflugvöllur-. Farið frá París
að morgni og flugið tekur um
Þjóðdansasýning
þijá tíma og síðan er slegið upp
veislu úti á söndum Sahara, sýnd-
ir þjóðdansar, boðið upp á þjóðar-
réttinn kúskús og kampavín og
svo er önnur veisla á hótelinu um
kvöldið og síðan iljúga gest-
irnir á braut og geta þar með
sagt að þeir hafi brugðið sér dag-
stund i'iður í Sahaia. Mér var
sýnd gestabók hótelsins þessu til