Lesbók Morgunblaðsins - 28.10.1989, Blaðsíða 8
Ungir munkar.
Móðir og barn og hundur á gangi um þorjrið.
Lítill drengur í hengirúminu og vonandi hefur tekist að hreinsa hið illa burt úr sálinni hans.
Sverrir Vilhelmsson
ljósmyndari
Morgunblaðsins
ferðaðist um ýms lönd
Austurlanda fjær fyrir
nokkru og hefur ein grein
hans frá Víetnam birst í
sunnudagsblaði
Morgunblaðsins. Hér er
viðfangsefni
ljósmyndarans börnin í
Thailandi, flestar
myndanna eru teknar úti
á landsbyggðinni enda
búa um 80% thailensku
þjóðarinnar í sveitunum.
tengja þeirra gömlu trú að sé rétta nafnið
notað á fyrstu þtjátíu dögum ævinnar muni
það vekja athygli andanna á barninu með
ófyrirsjáanlegum afleiðingum.
Sé nú thailensk móðir úti að ganga með
litla sæta barnið sitt hvarflar ekki að neinum
að gefa yfirlýsingar um það öðruvísi en eitt-
hvað á þessa leið: „Ó, hvað þú átt ljótt lítið
skrímsli." Augljóst er að andarnir ágirnast
þá ekki barnið og það er hólpið um sinn.
Thailendingar eru ntjög elskir að börnum
sínum, og andstætt víð það sem margir á
Vesturlöndum halda að umhirða sé af skorn-
urn skammti má sjá þessa umhyggju for-
eldra og ættmenna fyrir börnunum. Foreldr-
arnir reyna að gefa þeim allt það besta sem
þeir eiga en vegna fátæktar eru börn látin
fara að vinna ung til_ að létta undir með
mannmörgu heimili. í strætisvögnum má
oft sjá fúllorðið fólk standa upp fyrir börnum
og kæmi það sennilega ýmsum hér spánskt
fyrir sjónir.
Ef aðstæður foreldra eru mjög erfiðar
kemur fyrir að börn eru skilin eftir við
musteri og þau eru síðan alin upp af múnk-
um eða nunnum. Það er raun foreldrum að
þurfa að grípa til þessa en þar með vita
þeir líka að börnin munu hafa í sig og á og
fá kennslu og leiðsögn sem ella væri ekki
unnt að veita þeim.
Börn
gleðjast
og gráta
alls stað-
ar eins.
að er gömul trú í Thai-
landi að andi sendi börnin
í maga möðurinnar. Nú
um stundir er þó líklegra
að faðir óléttrar stúlku
sem segði að andi hefði
barnað -sig myndi kreíja
hana um nafnið á andan-
um.
En hvað sem líður vitneskju Thailendinga
um hvernig börnin verða til og koma í heim-
inn, breytir það ekki gömlum siðum. Þeir
eru haldnir í heiðri og hversu framandi sem
þeir koma okkur fyrir augu og eyru felst í
þeim öllum ákveðið samræmi og rökvís
hugsun. Þremur dögum eftir fæðingu barns
er haldin svokölluð than khwan sam wan-
athöfn og er þá barnið sett í hengirúm og
síðan er því juggað fram og aftur. Þar með
mun hið illa skiljast frá og hið góða er eft-
ir. Að svo búnu er gömul kona fengin til
að „kaupa“ barnið af andanum fyrir smá-
pening. Þess er gætt að sú kona sé aldrei
úr fjölskyldu barnsins. Þetta er gert til' að
leika á andann. Dytti í hann að koma aftur
og sækja barnið kemur andinn á rangan
stað og þar með að tómum kofunum.
Á fyrstu ævidögum barnsins er því gefið
nafn, foreldrarnir leita oft til múnks um að
velja nafnið og er það oftast tveggja eða
þriggja atkvæða orð. Það er hið opinbera
nafn en til viðbótar eiga allir sitt gælunafn,
stutt orð sem hefur venjulega ákveðna
merkingu. Meðal slíkra nafna eru froskur,
svín, rotta, ungi, feitur og margar útgáfur
af lýsingarorðinu mjór. Hugmyndina má
Börn í Thailandi