Lesbók Morgunblaðsins - 20.01.1990, Blaðsíða 11

B * 1 L A R
BMW
Glæsikerrur fullar af fjöri
Fjórum Bæjurum reynsluekið á heimaslóðum þeirra
Það er sérstæð reynsla að
aka á hraðbrautum
Þýskalands, eins og
margir íslendingar hafa
reynt. Engin hraðatak-
mörk önnur en þau sem
umferðarþunginn setur,
eða bíllinn sem ekið er.
Sumir bílar eru reyndar beinlínis til þess
gerðir að nýta möguleika hraðbrautanna,
ekki síst þýskir vagnar. BMW eru í þeim
f lokki. Fyrir skömmu ók undirritaður nokkr-
um bílum þeirrar gerðar um Bæjaraland,
hraðbrautir, sveitavegi og borgir. Tækifæri
gafst til að láta reyna á flesta eiginleika
bílanna, allt frá snerpu í bæjarakstri til
hraðaksturseiginleika á hraðbrautum og
þæginda í langferð.
Sá nýjasti-318iS
Að setjast upp í bíl í fyrsta sinn og taka
af stað gefur strax ákveðna tilfinningu fyr-
ir tækinu. Þegar bíllinn er tiltölulega lítill,
býst maður ósjálfrátt ekki við neinum ósköp-
um, jafnvel þótt maður viti að margir smá-
ir bílar eru knáir. í þessu tilviki var tilfinn-
ingin afar sérstök. Sett í gang og ákveðið
urr sprettur fram, Iétt stig á kúplinguna,
liggur við að hann fari sjálfur í gírinn,
svolítil inngjöf og dýrinu er sleppt lausu,
stekkur af stað. Samt mjúklega. Léttur í
akstri eins og smábíll, öf lugur eins og hvert
annað átta gata tryllitæki.
Þegar þrætt er í gegn um þunga borga-
rumferðina í Miinchen er eins gott að hafa
stjórntækin liðleg og aðgengileg. Betra að
vara sig og vera að minnsta kosti jafn frek-
ur og hinir, helst frekari, til að komast leið-
ar sinnar klakklaust. Oft þarf að gefa
hraustlega í, fyrirvaralaust, enginn tími
jafnvel til að skipta niður, bara æða áfram
til að verða ekki troðinn undir. Þá kom í
ljós að þessi litli BMW er skapaður fyrir
þetta hlutverk. Lipur og eldsnöggur upp,
þetta var ekki eins mikið mál og upphaf lega
leit út fyrir.
Eftir nokkrar þrengingar og taugaæsing
er komið út á hraðbrautina. Þá er að koma
sér í annars konar taugaæsing og öllu
skemmtilegri: Að ná hámarkshraða bflsins.
Um síðir fæst nóg svigrúm á hraðbrautinni
og mælirinn sýnir rétt rúmlega 200 kfló-
metra hraða. Það er nokkurnveginn eins
og verksmiðjurnar gefa upp. Þær segja 202
kflómetrar, með tvo um borð, við vorum
þijú.
A þessum hraða er vagninn vel viðráðan-
legur, stefnufastur og virðist ekki lyfta sér
mikið. Langbestur er hann á um 160.
Þá komu sveitavegir. Hlykjóttir og mis-
hæðóttir. Þar náði sá litli sér aldeilis á strik.
Sérstaklega í beygjum. Þyngdardreifingin
er hárrétt, fjögurra strokka vélin er létt-
byggð, þannig að hann verður ekki of þung-
ur að framan, tekur beygjurnar á meiri
hraða en upphaflega mátti ætla, snöggur
upp á beinu köf lunum og brekkurnar hurfu
afturfyrir eins og hvert annað sléttlendi.
lourmg arbng-ðid at Pnstinum.
Fimman, besti alhliða bíllinn írá BMW.
Éftir svona ökuferð, nokkra klukkutíma,’
er ökumaðurinn merkilega hress. Sætin fara
vel með hann, nægilegt pláss er fyrir höfuð
og fætur, hendurnar finna stjórntækin án
fálms, bfllinn er einfaldlega til þess ætlaður
og gerður, að fólkinu um borð líði vel. Jafn-
vel í aftursætinu er þægilegt líka. Ef að
einhveiju má finna, þá er það helst hve
mikið drynur í vélinni, en það er líka smekks-
atriði, greinilega er af framleiðandans hálfu
ætlast til að eigandinn geti heyrt í hestöf lun-
um.
Vélin í BMW 318iS er höfuðkostur bílsins.
Hún hefur fjóra ventla á hvern strokk og
skilar 136 hestöflum á 6.000 snúninga
hraða. Það er 23 hestöf lum meira en í „litla“
bróður, 318i, hins vegar er eyðslan lítið eitt
minni. Þessi eyðir á 90 kílómetra hraða 6,4
Sjöan, sá stærsti, dýrasti og tæknilega íullkomnasti.
Fjórir fjörfákar frá Bæverska mótoraverkinu, BMW, frá vinstri 520, 730, 325ÍX
Touring og 318i.
um. Á þessu sviði hafa minni bflarnir vinn-
inginn.
Það finnst við akstur þessa bíls, að hann
er stór. Þó er hann lipur og létt verk að
aka honum, lætur óaðfinnanlega að stjóm
og hefur nóg vélarafl. En, tilfinningin leyn-
ir sér ekki, maður er á stóram og voldugum
bfl.
Sá sprækasti-325iX Touring
Þessi er fyrir þá, sem vilja eldsprækan
bfl, töffaralegan og hagnýtan í senn. Að
innan er hann hrár miðað við hina, hálfgerð-
ur kappakstursbflablær á öllu. Beinskiptur,
sætin hörð og þröng, halda utan um fólkið
svo það sé ekki á flandri út um allan bíl í
beygjunum. Viðbragðið hörkugott.
Touring stendur fyrir nýjasta afbrigðið
hjá BMW, sem aðrir framleiðendur hafa
lengi boðið: Skutbfl. Þannig náðu þeir mark-
aði, sem er all stór, það er fólki sem vill
öfluga og sportlega bíla, en þarf þó á far-
angursrými að halda. Einn böggull fylgir
skammrifi þessu, sem sé að vegdynur og
smellir frá steinkasti heyrast óþægilega
hátt frá afturhjólaskálunum.
X stendur fyrir fjórhjóladrif. Ekki gáfst
færi á að láta á það reyna, eða kannski
enginn hafi tekið eftir að á það reyndi?
Ekið var í bullandi bleytu, gefið og ólmast,
og þrátt fyrir 170 hestöfl missti hann aldr-
ei grip né skrikaði til.
Innanbæjar, í fyrrnefndri aðgangsharðri
og miskunnarlausri umferð Múnchenborgar,
var BMW 325ÍX aldeilis fínn. Hoppar af
stað eða neglist niður á öflugum bremsun-
um, hárnákvæmur í stýrinu.
Niðurstöður
Allir þessir bflar hafa sameiginleg ein-
kenni. Útliti þeirra svipar saman, þótt ekki
séu þeir eins. Sjöan og Fimman era nýlega
hannaðir bflar og Þristurinn hefur verið
aðlagaður þeim á smekklegan hátt og hefur
útlit hans batnað til muna við ávalari línur.
Allir eru smíðaðir .^f vandvirkni og mikið
í þá lagt. Vélarnar'lru tölvustýrðar og í
þeim stærri gefa tölvur margvíslegar upp-
lýsingar um aksturinn, hitastig úti og inni
og margt f leira. Allir eru þægilegir og lagað-
ir til hraðaksturs ásamt því að vera liprir í
bæjarumferð og fara vel á hlykkjóttum,
ójöfnum vegum. En, ef finna má eitthvað
sem þeim er öllum til vansa, þá er það
kannski hljóðeinangranin. Enginn þeirra er
fullkomlega hljóðlátur, þeir minni jafnvel
háværir. I stórum lúxusbíl eins og 730 er
þetta hvimleitt, en getur verið eftirsóknar-
vert í litlu tryllitækjunum. Þá er kannski
hægt að finna að því, að þeir kosta sitt,
en þar er nú við aðra að sakast hér á landi
en bflana sjálfa. í heild má gefa þessum
vögnum þá einkunn, að þeir hæfa þeim, sem
gera miklar kröfur tií bíla, kröfur um vöra-
vöndun, aksturseiginleika og 'gott útlit.
Og, fyrir þá sem vilja samanburð, að
dómi undirritaðs er Fimman besti alhliða
bíllinn af þessum, Sjöan er auðmannabíll
og tæknilega fullkomnastur, 318iS er kjör-
vagn ungra og 325ÍX Touring er drauma-
vagn bfladellumannsins sem búinn er að
koma sér upp fjölskyldu.
ÞÓRIIALLUR JÓSEFSSON
lítrum á hundraði, en 318i hins vegar 6,7.
Allgóð eldsneytisnýting í báðum tilvikum.
Sá besti-520
Einum stærðarflokki ofar er Fimman,
einn best heppnaði bíll síðari ára. Sá ann-
marki, ef kalla má svo, var á þessum sem
hér var prófaður að hann var með minnstu
vélinni og því nokkuð svifaseinn í borgarum-
ferðinni ef ekki var vel gætt að gíraskipting-
unni og gefið hraustlega í lággírunum. Á
hraðbrautinni líður hann áfram og ökumað-
ur og farþegar hafa nóg pláss, í framsætun-
um er hægt að rétta úr fótunum, sætin era
sérlega þægileg og bíllinn er fullkomlega í
essinu sínu þegar hraðinn er kominn upp
undir 200. Tækifæri gafst ekki til að reyna
hraðann til fulls, vegna mikillar umferðar.
Þrátt fyrir hnífjafna þyndardreifingu á
fram- og afturöxul, tókst þó einu sinni að
láta hann lyfta hjóli. Þá var ekið allgreitt
í nálaroddsbeygju á sneiðingsvegi upp bratta
hlíð.
Þessi var beinskiptur og kemur betur út
en sjálfskiptingin með þessari vél, þar sem
aflið nýtist betur. Vélin er sex strokka, 129
hestöfl við 6.000 snúninga og eyðslan 7,5
á hundraði á 90 kílómetra hraða. Þetta afl
dugar nægjusömum, en vilji menn fara toll-
flokki ofar og fá 525, þá er strax orðið
mun skemtilegra afl í rokknum.
Sá glæsilegasti-730
Enn flokki ofar er Sjöan. Um hann verð-
ur ekki margt .sagt hér, til að gera þessum
bíl full skil þarf meira rými en nú er til
umráða. í stuttu máli má segja að BMW
730 er draumabíll! Hann er stærstur þeirra
bræðra og býr yfir mestum íburði og þæg-
indum. Þama er nánast hvað sem manni
getur dottið í hug að gá að í einum bíl. Og
líka það sem manni dettur ekki í hug. Til
dæmis, þegar sett -er í bakkgírinn, þá fer
útispegillion hjá ökumanninum í ræsið! Það
er, hann beinist- niður og sýnir afturhjólið
á bílnum. Skemmtileg og um leið h'agnýt
brella. Allt er þetta vitaskuld tölvustýrt.
Sætin og speglana er hægt að stilla og festa
í minni tölvunnar stillinguna, svo er bara
ýtt á takka og þá færast þau í rétta stell-
ingu fyrir eignkonuna, eiginmanninn og
krakkana ef þeim er treyst fyrir gripnum.
Einn galli er þó á þessum eðalvagni
Okumaður hefur ekki nægilegt rými fyrir
fæturna og verður þreytandi á lengri leið-
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 20. JANÚAR 1990 1 1