Alþýðublaðið - 19.05.1984, Blaðsíða 1

'
Námsvika Sambands Alþýðuflokkskvenna
Konur í atvinnulífinu
.augardagur 19. maí 1984
Dagana 3rl0. ágúst verður
haldin „studiuvika" á vegum
Sambands Alþýðuflokks-
kvenna. Námsvikan verður
haldin í Húsmæðraskólanum
að Laugarvatni.
Kísilmámvinnslan í Reyðarfirði
Samnmgsumleitanir
aðalverkefnið núna
t fyrrakvöld var afgreidd þings-
ályktunartillaga um framkvæmd
á lögum frá 1982, um heimild til
ríkisstjórnarinnar á erlendum
lánatökum í sambandi við kísil-
málmvinnsluna í Reyðarfirði.
Þingmenn Alþýðuflokksins
studdu þessa þingsályktunartil-
lögu, nema Jóhanna Sigurðar-
dóttir, sem vill hafa annað verklag
á, en leggur jafnframt áherslu á
að áfram verði unnið að málinu
en án opnunar fjárheimildar.
Alþýðublaðið hafði samband
við Kjartan Jóhannsson til að
grennslast nánar um þetta mál.
Hann sagði að hér væri stórt og
þarft mál á ferðinni og því hefði
Alþýðuflokkurinn stutt það.
Síðan sagði Kjartan orðrétt:
„Aðalverkefnið núna verður að
vinna af þrótti að samningaum-
leitunum við erlenda aðila og
ganga úr skugga um hvort hægt sé
að ná viðunandi samningum við
þá“.
Hann sagðist leggja áherslu á
að það yrði gert vel og lögð við
það alúð. Af þeim niðurstöðum,
sem koma út úr slíkum samning-
um hlýtur framhaldið að ráðast,
hvernig haldið verði á málum.
„Svona samningagerð er viða-
mikil og vandasöm, en stjórn
verksmiðjunnar hefur greinilega
unnið mjög mikið að málinu og
ætti því að vera vel í stakk búin að
snúa sérað því af alefli“, sagði
Kjartan að lokum.
Þátttakendur verða 30 tals-
ins, 5 frá hverju Norðurland-
anna, auk 2ja kvenna frá Fær-
eyjum. Möguleiki er á að fleiri
íslenskar konur komist með, en
þá kemur til greina að íslensku
þátttakendurnir, sem umfram
eru, þurfi að taka þátt í kosnað-
inum að einhverju leyti. Von-
andi kemur þó ekki til þess, þar
sem allt verður gert til að auð-
velda konum frá íslandi og
Færeyjum þátttöku.
Stjórnendur námsvikunnar
verða tveir. Jóna Ósk Guðjóns-
dóttir, varaformaður Sambands
Alþýðuflokkskvenna, en enn er
óvíst hver hinn stjórnandinn
verður.
Á námsvikunni verður fyrst
og fremst fjallað um konur í at-
vinnulífinu. Starfað verður í
hópum en auk þess verða flutt
framsöguerindi, eitt frá hverju
Norðurlandanna. Á kvöldin
verða kvöldvökur. Farið verður í
stuttar ferðir um nágrennið, auk
þess sem Gullfgss og Geysir
verða skoðaðir. Ýmislegt annað
verður sér til gamans og upplýs-
ingar gert.
Stjórn Sambands Alþýðu-
flokkskvenna hefur ákveðið að
þær alþýðuflokkskonur, sem
áhuga hafa á þátttöku í um-
ræddri námsviku, verði að
sækja til stjórnar sambandsins
á eyðublöðum sem hægt er að fá
þar. Hvað varðar úrvinnslu um-
sóknanna verður mikið farið
eftir atriðum eins og starfi um-
sækjenda í Alþýðuflokknum,
áhugamálum með tilliti til um-
ræðuefnis námsvikurnar og
kunnáttu i einhverju hinna
norðurlandatungumálanna.
Umsóknareyðublöð fást á
skrifstofu Samtaka Alþýðu-
flokkskvenna, Hverfisgötu
8-10, 101 Reykjavík. Auk þess er
hægt að nálgast eyðublöðin hjá
Kvenfélögum Alþýðuflokksins
út um landsbyggðina.
Ráðstefnan á Illugastöðum:
Mikill áhugi á „atvinnu-
stefnu til aldamóta“
Er stefnt að stéttaskiptingu
í hverfum borgarinnar?
Lóðir í Reykjavík eru nú á upp-
boði og verða slegnar hæstbjóð-
endum. Nýjar reglur sem borgar-
stjóri íhaldsins, Davíð Oddsson
hefur beitt sér fyrir og miða að því
að þeir aðilar sem drýgst fjárráð
hafa geta slegið eign sinni á þær
lóðir i borgarlandinu, sem eftirsótt-
astar eru, hafa nú tekið gildi eins og
auglýsingar þar af lútandi bera með
sér.
Tuttugu og ein einbýlishúsalóð
við Stigahlíð lúta þeim lögmálum,
að þeir sem bjóða hæst og best,
hljóta lóðirnar. Sigurður E. Guð-
mundsson borgarfulltrúi Alþýðu-
flokksins lýsti viðhorfum sínum og
Framhald á bls. 2
Alþýðuflokkurinn hefur boðað
til ráðstefnu að Illugastöðum í
Fnjóskadal dagana 25r27. þessa
mánaða, þar sem fjallað verður um
atvinnustefnu til aldamóta. Greint
var frá þessari ráðstefnu í Alþýðu-
blaðinu fyrir viku, og hefur þegar
komið fram mikill áhugi á henni.
Á ráðstefnunni fjalla lærðir og
leikir um hina margvíslegustu þætti
atvinnumálanna; fullvinnslu sjá-
varafla og landbúnaðarafurða,
fiskrækt, lífefnaiðnað, búsetu og
atvinnuskiptingu og fleira.
Ráðstefna hefust klukkan 20:30
hinn 25. maí með sameiginlegum
kvöldverði. Síðan verður starfað
rösklega á laugardag og sunnudag,
en ráðstefnunni lýkur síðdegis á
sunnudag.
Þátttökugjald er 1300 krónur og
eru þrjár máltíðir og gisting inni-
faldar í því. — Tilkynningar um
þátttöku í ráðstefnunni þurfa að
berast skrifstofu Alþýðuflokksins
ekki síðar en mánudaginn 21. maí.
■RITSTJÓRNARGREIN'
Kjaramál flugmanna
Kjaradeila flugmanna og Flugleiða er langt frá því
leyst, þótt samþykkt hafi veriö lög á Alþingi, sem
banna verkföll flugmanna til haustsins og kveða
einnig á um það, að kjaradómur ákveði kjör flug-
mannatil31.októbernæstkomandi. Flugmenn hafa
svarað þessari lagasetningu með skæruaðgerðum.
Þeirlögðust allir veikir f gærmeð þeim afleiðingum
að flugsamgöngur féllu niður. Mikil óvissa rlkir þvl
um flugsamgöngur á næstu mánuðum. Þær gætu
orðió ótryggar, ef flugmenn halda uppteknum hætti
og grípa til aðgerða af og til I svipuöum dúr og þeir
gerðu í gærdag.
Lagasetning sem bannar verkföll og grlpur inn í
frjálsa samninga vinnuseljenda og vinnukaupenda
á að vera hreint neyðarbrauð. Það þurfa að vera til
staðar sterk og óhagganleg rök fyrir sllkri lagasetn- •
ingu, þvl hinn frjálsi samningsróttur aðila vinnu-
markaðarins er ein grundvallarstoð þess lýðræðis-
skipulags, sem við búum við. Verkfallsrétturinn er
og oft eina verkfæri launamanna til að standa vörð
um kjör sln. Við þeim rétti fólks á ekki og má ekki
hrófla nema I algjörum undantekningartilfellum —
neyðartilfellum.
Vlst eru menn ekki á eitt sáttir um það, að samn-
ingaleiðin I viðræöum flugmannaog Flugleiða hafi
verið fullreynd I þessari kjaradeilu, þegarlögin voru
sett. Einnig má það vera álitamál hvort nægilega
gild rök voru að baki áðurnefndri lagasetningu. Um
það má lengi deila.
Hinu verður þó ekki á móti mælt, að launakröfur
flugmanna, voru ofan við og utan við allt sem eðli-
legt getur talist. Stétt flugmanna eru hálaunamenn.
Mánaðarlaun þeirra eru á bilinu 35 til 81 þúsund
krónur á mánuði. Það eru há laun á Islenskan mæli-
kvarða. Það er og fátt sem réttlætir sllkar launa-
greiðslur til flugmanna. Ennþá minna réttlætir þær
óhóflegu launakröfur, sem þeir hafa sett fram I yfir-
standandi samningavðöræðum.
Þá er það ævinlega vafasamt, þegar fámennir
hópar geta með vinnustöðvun sett stórar og um-
fangsmiklar atvinnugreinar I stórhættu. Flugmenn
eru aðeins einn hlekkur úr langri keðju í flug- og
ferðamannaþjónustu hér á landi. Þeirra hiekkur er
hins vegar mikilvægur og vinnustöðvun af þeirra
hálfu myndi valda glfurlegum erfiðleikum. Slíkt
myndi höggva á nauðsynlegar samgöngur þjóðar-
innar við önnur lönd, stofna íslenskum ferðamanna-
iðnaði I stórhættu og valda ómældum skaða fyrir
þjóðarbúið.
Margar furðulegar yfirlýsingar hafa komið fram I
tengslum við þessa kjaradeilu. Öll met siær þó yfir-
iýsing Frosta Bjarnasonar formanns FÍA I biaðavið-
tali I gær, þegar hann er spuröur um það, hvernig
flugmenn geti réttlætt þau laun sem þeir hafa og
þær kröfur sem þeir halda nú á lofti. Flugmenn hafa
haldið þvf fram að greiðslur I llfeyrissjóði og þeir
fjármunir sem þeir greiða I opinber gjöld geti vart
talist þeirra — þeir fjármunir séu flugmönnum óvið-
komandi. Formaður FÍA réttlætir þennan málflutn-
ing þannig, að þeir fjármunir sem flugmenn greiöi I
eigin llfeyrissjóð fari aðhlutatil inn í húsnæðislána-
kerfið — „til að haida uppi lánakerfi svo hægt sé að
byggja hús á íslandi", eins og hann orðar það.
Og talsmaður flugmanna bætir um betur, þegar
hann ræðir skattgreiðslur flugmanna, en þeir greiða
náttúrlega skatta og önnur opinber gjöld eins og
aðrir þjóðfélagsþegnar hér á landi. Ástæða er til að
birta orðrétt ummæli formanns FÍA um þau mál;
önnur eins og þvílík endaleysa hefur ekki sést á
prenti um langt skeið. Hann segir: „Auk þess eru
þeir skattar sem við erum aö borga m.a. til þess að
geta haldið uppi svo og svo mörgum börnum hjá
tannlæknum I frlum tannlækningum og haldið svo
og svo mörgum skólum opnum. Ef við heföum dállt-
ið lægri laun kæmi minnafjármagn fráokkur I þessa
neyslu. Þeir sem eru að býsnast hvaö mest yfir því
nú, hvað laun okkar séu ofboðsleg, yrðu bara þess
I stað að taka þyngri byrðar á sig sjálfir, ef laun okkar
væru verulega lægri, til þess að geta haldið uppi
þeirri samneyslu, sem nú er haldið uppi hér á ís-
landi“.
Þessi makalausa yfirlýsing talsmanns flugmanna
dæmirsig sjálf. Rökleysan er meðólíkindum. Óskilj-
anlegt er að málsvari stéttarfélags hér á landi skuli
láta annað eins frá sér fara.
Llfeyrissjóðir lána fé til húsnæðislánakerfisins.
Það fjármagn fá lífeyrissjóðir til baka. Llka sjóöur
flugmanna.
Allir þjóðfélagsþegnar greiða ákveðið hlutfall af
slnum launum til samneyslunnar. Flugmenn eru
ekkert sérfyrirbæri I þeim efnum. Og að bjóða fólki
þann málfiutning, að ef laun væru lækkuð á flug-
mönnum, þá myndi skattbyrðin þyngjast til muna á
öðrum skattgreiðendum, er barnaleg einföldun og
fráleitur útúrsnúningur. Eða vildu flugmenn skipta
um hlutverk við verkafólk? Þaö greiðir að sönnu
færri krónur til samneyslunnar en hálaunastétt á
borð við flugmenn. En almennt verkafólk hefur líka
fimm eða sex sinnum iægri laun en flugmenn og að
sama skapi jafn miklu minni ráðstöfunartekjur.
Og meðal annarraorða. Njótabörn flugmannaekki
tannlækningaþjónustu eins og börn annarra þjóð-
félagsstétta? Ganga þau ekki I skóla? Njóta flug-
menn ekki þeirra opinberu þjónustu sem haldið er
uppi af aimannafé eins og aðrir þjóðfélagsþegnar?
Eru það bara aðrir I þjóðfélaginu sem njóta þeirrar
þjóriustu sem fjármögnuð er m.a. með skattgreiðsl-
um?
— GÁS