Tíminn - 05.08.1967, Side 3

LAUGARDAGUR 5. ágúst 1M7.
TÍMINN
Eins og gietið var i.m í síð-
asta þætti af MEð Á NÓTUN-
UM, er ætlunin, að ég haldi
álfram að skrifa hljóm-
plötngagnrýni hér í Maðinu
eftdr því, sem tiiefni gefur
til, þó svo, að fyrrnefndur
þáttur falli niður um tíma. Og
hafi einihvern tíma verið til-
efni til siíkra skrifia, þá er
það einmitt núna, því mikið
er um að vera í fslenzkri hljóm
plötuútgófu um þessar mund-
ir.
Þrjár plötur hafa komið út
um svipað leyti, sín fró hverj-
um útg'efandanum: þar af trvœr
um síðustu helgi og hér birt-
ist því í fyrsta sinn þátturinn
Á Ií'LJÓM PLÖTUM ARKAðlN-
UM. Tvær síðastnefndu plöt-
urnar voru með Dumibó og
Steina og Svanihildi og sextiett
Ólafs Gauiks. Hljómplata er
ekki formlega komin út fyrr
en hún er auglýst í blöðum
og útvarpi, og þar sem platan
með Svanhildi var auglýst á
undan, tek ég hana fyrir fyrst.
Pyrsta platan af þeim þrem,
er ég minntist á áðan var með
keflvísku hljómsveitinni, er
nefnir sig „Óðmenn“, og ef
allt hefði verið með eðlileg-
um hætti hefði umsögn um
hana átt að birtast langsam-
lega fyrst, en þar sem mér
hefur ekki borizt umrædd
hljómplata, get ég að sjólf-
sögðu ebki skrifað, um hana.
Mlér fannst rétt að taka þetta
fnam hér til að forðast hugs-
aalegan misakilning.
Snemmá á þessu ári kom út
fyrsta ^Mjómplatan með Hiljóm
sveit Ólafs Gaulks, sem átti þó
og á enn miklum vinsældum
að fagna. Plata þessi var í
heild sérsrtakiega vel unnin,
enda fékk hún mjiög góðar
móttökur. Nú er komin út
önnur plata með þessari sömu
hljómsveit og eru S.G. hljóm-
plötur útgefandi eins og áður.
Hins vegar er ég ekki eins
ánægður með þessa plötu eins
og þá fyrri. Það sem stingur
mig einna mest er, hvað kost-
lr þessarar afbragðs hljióm-
•sveitar eru lítt nýttir. Það
liggur við, að maður dragi í
etfa, að sextettinn sé fullskip-
aður í sumum lögunum. Svan-
hiidur syngur sóló í öllum
fjórum iögunum og færist þar
fullmikið í fang, enda gér-
bylting frá fyrri piötunni.
Björn R. er að vísu engjnn
úrvalssöngvari, en það hefði
verið smekklegra ef hann
hefði aðstoðað Svanhildi lítil-
lega, ásamt þeim Andrési Ing-
ólfssyni og Ólafi Gauk.
,JMrra, nú ætti að vera
baíl“ heitir fyrsta lagið. Mér
er sagt, að þetta sé gamall
slagari af erlendu bergi brot-
unn. Lagið er bráfftfjörugt og
textinn í sama anda, en sá
sem er skrifaður fyrir honum
nefnist „Plausor" og er ég
engu nær, hver sá heiðursmað-
ur er, en víst er um það, að
t'extinn er góður. Þetta lag
stendur og fellur með söng
Svanhildar, en hún skilar sínu
hlutverki alveg prýðilega. Við-
lagið syngur hún „double-
track“ eins og sagt er á tækni-
móli, þ.é.a.s. tvíraddað og kem
úr það einkar vel út, en er
eikki full mikið að nota þetta
tæknibragð í öllum lögunum?
í þessu lagi má heyra í raf-
magnsorgeli, en einhvern veg-
inn finnst manni þetta hljóð-
færi vera aðskotahlutur í
hlj'ómsveit Ólafs Gauiks. His
vegar heyrist ekkert í saxa-
fóninum hans Andrésar eða
básúnunni hans Björns R. og
er það miður gott.
Næsta lag heitir „Afmælis-
kveðjan“ og er það
slakasta lagið á plötunni. Ólaf-
ur Gaukur er skritfaður fyrir
því, en til allra óheilla hefur
hann fengið „að láni“ stef úr
erlendu lagi, þ.e.a.s. viðlagið,
sem ailltatf er sungið á dans-
leikjum, ef um afmæliskveðju
er að ræða. Hér er það hins
vegar gegnumgangandi allt lag
ið og kemur þestfi kokteill
hálf anlkannlega út. Textinn er
einnig eftir hljómsveitarstjór-
ann.
„Kiveðja til farmannsins“
hefur þegar áunnið sér vin-
sældir hér undir nafninu „Now
is fche hour“ í flutningi Roek-
ing Ghosts. En nú er það hún
Svanhildurj sem syngur, en
henni tekst ekki eins vel upp
við þetta lag og hin þrjú.
Textinn er eftir Ágúst Böðv-
arsson og stendur hann vel
fyrir sínu, þ.e.a.s. að sló í
gegn í óskalagaþætti sjó-
manna. Ólafur hefur breitt
hinni U'pphaflegu útsetningu
og gefur það laginu aukið
gildi. Hér er það orgelið, sem
er í aðalhlu'tverkinu. Inn á
millá má þó heyra í blásur-
unum, en einhvern veginn hef-
ur maður það á tilfinninguni,
að þeir séu að halda niðri í sér
andanum.
Síðasta lagið er jafnframt
það al'bezta, en það heitir
„Fjarri þér“. Söngur Svan-
hildar er með mikilli prýði.
Lagið sjálft- er ágeett og
textinn haglega saminn og auð
lærður, en hann er eftir Ólaf.
Til allra guðslukku hefur ongel
ið verið fjarlægt í þessu lagi
og þeir Andrés og Björn R.
fó að blása ótruflaðdr, þannig
að þar fer ekki mjlli mála, að
þetta er sextett Ólafs Gauks.
Benedikt Viggósson.
Kápumynd af hinni nýju plötu.
Attræð í dag:
Ingibjörg Arngrímsdóttir
f dag er aimma mín, Ingibjörg
Arnignímsdóttir, áttræð. Hún er
Skagfirðingur að ætt og ólst upp
fyrstu árin hjá foneldrum sínum,
Ástríði Si'gurðardóttur og Arn-
grími Sveinssyni, sem bjuggu á
Gdili í Fljótum, en var síðan
tekin 1 fósbur ti'l föðursystur sinn
m/, Ingibjangar Sveinsdóttur, þar
aacn hún dvaldi síðan til fullorð-
pasára.
! tilefni þessa merkisdags í
Utl ömmu, langar mig til að
mtonast hennar nokkrum orðum,
fyrst og fremst tll þess að tjó
henni þafcklæti mifct fyrir allt,
sem hún hefir fyrir mig gert
bæði fyrr og síðar. En hjó henni
dvaldi ég fyrstu fjögur bernsku-
árin mín norður í Pljótum. Móð-
ir mín var þá að ljúka námi er-
lendis, og ekkert fannst ömmu
sjáilifsagðara en að veita alla þá
aðstoð, sem hún gat í té látið
tók á sínar herðar að fóstra mig
og fræða á öllu því, sem fyrir
augu og eyru mín bar þennan
tíma. Þegar ég svo að þessum
fjórum árum liðnum, yfirgaf
sveitina, sew var orðin mér svo
undur kær, voru bað mikil þátta-
skil í li-fi mínu. Breytingin var
mikil fyrir litla stúlku að
koma úr afskekktri sveit og fá-
menni á fjölmennan stað, þar
sem allir staðhættir voru svo ger-
ólíkir því, sem ég hafði áður átt
að venjast. Enda leið iangur tími
unz ég tók gleði mína á ný og
samlagaðist hinu nýja um'hverfi.
Góður hagyrðingur og vinur okk
ar skildi mig og túlkaði vel h.ugs
anir mínar í litlu ljóði, m.a. á
þessa leið:
Gaman var á Gili flest,
ég gleymi ei slíkum dögum.
Unni ég þó ömmu mest
og yl frá hennar bögum.
Amma á sjálf létt með að
setja saman bögur, enda var hún
greind kona og skír í hugsun. Oft
hefir hún stytt sér stundir við að
botna vísuihelminga, sem fram
haifa komið í kv'æðaþáttum Ríkis-
útvarpsins á undanförnum áram.
En aldrei vill hún flíka nein.u
slíku né láta það fara lengra.
Einn vísubotninn lærði ég hjá
henni eitt sinn, og hljóðar fyrri
helmingur vísunnar svo:
Útlitið er ekki tryggt,
ýfast menn og flokkar.
Þá kvað amma á svipstundu:
Það er ekki þungt á vigt
þjóðarstoltið okkar.
Þegar ég spurði hana, hvers
vegna hún hefði ekki sent þenn-
an ágæta botn til útvarpsins,
hristi hún aðeins höfuðið og
fannst það nú meiri fjarstæðan
að láta sér detta slíkt i hug.
Anima er nægjusöm kona með
afbrigðnm og kröfur hennar til
lífsins hafa ætíð verið litlar. Lífs
viðhorf hennar hefir fyrst og
fremst mótazt af því, að sælla
sé að gefa en þiggja. Hún hefir
þó aldrei auðug verið af þessa
heims gæðum né sótzt eftir slíku.
Hún er ern vel, þrátt fyrir háan
aldur og hefir átt því iáni að
fagna að vera við góða heilsu fró
fyrstu tíð og fram til þessa dags.
Þótt eittbvað bjátaði á, myndi
hún síðust allra kvarta, því það
er svo fjarri eðli hennar að gera
mikið úr smómunum. Eigingirni
er einnig henni fjarlæg, en fóm-
fýsi er hún gædd í þeim mun
rífcara mæli. Þessir góðu eigin-
leikar hennar hafa komið glöggt
í ljós í öllu hennar lífi, en þó
ekki bvað sízt nú hin síðari ár,
er hún dvelst hér í Reykjavilk
hjá fóstursyni sínum, Hjálmari
Jónssyni og konu hans, ásamt
Jóni Jóakimssyni, sem hefur ver-
ið lífsförunautur hennar í nær
50 ár. Jón varð fyrir þ\ú ólóni
að missa sjónina fyrir nokkrum
árum og er nú bundinn við rúm-
ið árið um kring. Hlutverk ömmu
er því nú að létta hans þungbæru
raun og stytta honum stundirn-
ar með þvi að gera honum lífið
eins bærilegt og verða má Það
gerir hún bezt með þvi að sitja
hjá honum öllum stundum með
prjónana sína eða bóik í hönd
En hún les mjög mikið og fylgj
ast þau því bæði vel með öllu
markverðu, sem gerist í kringum
þau. Á hverju sumri, síðan þau
Framlhiald á bls. 13
Á VÍÐAVANGI
Endurskipulagning
heilbrigðismálanna
má ekki dragast
f kosningahríðinni svöruðu
stjórnarflokkarnir ádeilu Fram
sóknarmanna ve"na slæms á-
stands í heilbrigðismálum því
einu að nánast væri um róg
einn að ræða og stjórnin ætti
traust eitt skilið fyrir stjórn
heilbrigðismála. Á aðalfundi
Læknafélags íslands var höfuð
málið endurskoðun á stjórn og
skipan heilbrigðismála í land-
inu! Var það skoðun lækna-
stéttarinnar, að mikil hætta
væri á ferðum ef framþróun
og skipulagning heilbrigðis-
mála drægist meira aftur úr
en orðið er. Kom fram ákveð-
inn vilji Iæknanna í þá átt að
félagssamtök lækna í landinu
geri allt, sem í þeirra ' ■’-'i
stendur til að stuðla að eðli-
legri framþróun.
Á fundinum var lögð fram
greinargerð frá stjórn Lækna-
félags íslands um nauðsynleg
ar grundvallarrannsóknir vegna
heildarskipulags heilbrigðis-
mála og mun hún verða lögð
fyrir heilbrigðisyfirvöld sem
viðræðugrundvöllur um nauð-
syniegan undirbúning að þessu
mikla og óumflýjanlega þjóð-
féiagsmáii.
Ábyrgðartilfinning
í orði og verki
i grein, sem Halldór Krist-
jánsson, Kirkjubóii, ritar í blað
ið í gær kemst hann m.a. svo
að orði:
„Morgunblaðið hefur reynt að
hafa að spotti ummæli úr blað
inu fsfirðingi, þar sem sagt
var, að Framsóknarflokkurinn
myndi starfa af ábyrgðartilfinn
ingu. Þetta er mér kærkomið
tilefni tii að rifja upp nokkur
atriði um ábyrgðartilfinningu í
orði og verki og mun ég þá
ekki sneyða með öilu hjá þeim
manninum, sem ég hygg, að
ráði mestu um stjórnmálaskrif
Mbl. en það er Bjarni Bene-
dVKtsson forsætisráðherra.
Framsóknarflokkurinn heFur
tvímælalaust verið miklu ábyrg
ar: í stjórnarandstöðunni en
Sjálfstæðisflokkurinn var á sín
um tíma. Þar ætti að vera nóg
að minna á það, að Framsóknar
menn brugðu ekki fæti fyrir
efnahagsaðgerðir þingsins í upp
hafi Viðreisnarstjórnar, enda
deiia kommúnistar óspart á
Framsóknarflokkinn fyrir að
hafa annazt nærkonustörf þeg-
ar Viðreisnarstjórnin fæddist.
Framsóknarmönum var það
Ijóst. að efnahagsaðgerðir voru
nauðsynlegar, — höfðu að vísu
ekki trú á því að þær blessuð-
v.st alls kostar í höndum þess-
arar stjórnar eins og hún stóð
að þeim, en iétu þær samt ná
fram að ganga.
Stærsta mál í nútíð
oo framtíð
V
Segja má. að stærstu mál lfð-
andi daga á ísland) séu efna-
hagsmálin. en stærsta framtíðar
máiið réttur til landgrunnsins.
fíverjir hafa tekið á þeim mál-
um undanfarið al svo mikilli
ábyrgðartilfinningu að reynt
nafi verié að ná samstöðu aljra
iim þaf>. sem gera skyldi? Vænt
amega ríkisstjórnin undir for-
vstu Bjarrnt Benediktssonar?
Fraimihald á bls. 13