Tíminn - 27.09.1967, Qupperneq 7

MIÐVIKIJDAGUR 27. september 1967
TÍMINN
7
! HLJÓMLEIKASAL
Norræna tónlistarhátiðin
.
ÞaS var í hjarta Mexico City, sem harmleikurinn átti sér stað. —
Tvær systur háSu einvíffi um mann þann, er báðar eiskuðu.
Hann lét þær einar um a‘ð
komast að niðurstöðu í þassu
filókna m'áli, en labbaði sig
inn á næsta bar, og fékk sér
ærlega neðan í því, illur út í
allt og alia.
Það sem síðan gerðist er haft
eftir Maríu, meðan læknar
reyndu árangurslaust að
bjarga lífi hennar. — Þær
höfðu haldið á'fram að rífast,
og Norma stóð á því fasfcar
en fótunum, að hún ætti allt
tilkall til Roberto, og vœri
hans löglega eiginkona, þar
sem hún hefði gifzt honum á
undan og skipaði Maríu að
halda sig burt frá honum tm
tíma og eilífð:
Loks varð iþeim ekki nóg i-ð
æpa og öskra, heldur fóru í
handalögmál hárreittu og klór-
uðu hvor aðra sem mest þær
máttu. Þá lagði Norma það til
að þær gerðu út um máiið
með einvdigi, — annars kom-
umst við aldrei að niðurstöðu,
sagði hún. — Sú, sem sigrar
fær Roberto, en ihin verður að
skuldbinda sig til þess að
skipta sér aldrei aftur af hon-
um. Þær urðu ásáttar um þetta
og fóru tii vopnaisala í grennd-
inni, þar sem þær keyptu sér
skambyssu af hlaupvídd S2 á-
samt skotfærum. Svo fóru þær
aftur tii ibúðar Maríu, ákveðn
ar í því að gera út um mál
ið með einvígi, en urðu sám-
ínála um að fá sér að borða,
áður en þær létu ti'l skarar
skríða.
Meðan þær borðuðu hrav.t
hvorugri orð af munni, en jafn
skjótt oig þær höfðu lokið máls
^erðinum hlóðu þær byssur
sínar, og María spurði Norniu,
hvernig þær skyldu haga ein-
víginu.
— Við skulum bara gera.
það svona, hrópaði Norma,
miðaði byssu sinni að Maríu
og þrýsti á gikkinn. Kúlan
hæfði Maríu rétt undir hjarta
stað og hún hneig niður, og
þá hleypti Norma af aftUT og
sú kúla hæfði systurina
í vinstra lunga. Svo hrópaði
Norma. Nú skaltu deyja tæfan
þín, og þá hef ég Roberto fyrir
mig eina. Síðan settist hún i
stól og ætlaði sennilega að
bíða þess að María gæfi upp
öndina. En María var ekki af
baki dottin. enda þótt núi
væri hálf meðvitunarlaus og
gerði sér fuila grein fyrir þvi,
að dagar hennar væru taldir.
Hún miðaði byssu sinni með
herkjum, skotið hljóp af og
hæfði Normu milli augnanna.
María var of alvarlega ;ærð
til að geta dregizt að dyr-
unum og hrópa á hjálp. Hún
varð að liggja langa stund á
gólfinu og blóðið streymdi úr
sárum hennar. Loks 'heyrði
hún umgang á ganginum fram
an við íbúðina, og hún tók á
því sem hún átti til og hróp-
aði á 'hjólp. Maður, sem gerði
sér grein fyrir því, að hér var
mannsiíf í húfi, sprengdi upp
dyrnar og kallaði strax á lög-
reglu og sjúkrabíl.
Norma var látin, en Maríu
var ekið með eldingaiihraða á
næsta sjúkrahús. Á leiðinni
sagði hún lögreglunni, hvernig
Roberto hafði búið með þeim
systrum í vigðri sambúð, og
frá einvíginu, sem háð var,
þegar þær hefðu komizt að
hinu sanna.
— Þetta er alls ekki
Roberto að kenna, sagði hún.
María var .strax lögð upp á
skurðarborðið. en allar tilraun
ir til að bjarga láfi hennar voru
árangurslausar. Um miðnættið
lézt hún, viðstaddir voru for
eldrar hennar og tveir lög-
regluibjónar.
Þegar í stað var send út
skipun um að láta handtaka
Roberto, og um tíuleytið sama
kvöld var hann tekinn fastur
í íbúð Normu. I-Iann hafði á-
ly.ktað að þær systur hefðu nú
sætzt heilum sáttum, og þau
gætu haldið áfram sambúðinni
eins og ekkert hefði í skorizt
Þegar lögreglan sagði honum
hvað gerzt hafði varð honum
mjög mikið um. Ilann játaði
sig þegar í stað sekan um tví-
kvæni, en honum var þá til-
kynnt, að hann myndi ekki ,
eingöngu verða ákærður fyrir
bað heldur einnig óbeina að
ild að morðum systranna
tveggja, o.fl. o.fl. m.a. það, að
hann ihefði búið með stúlku
undir 21 árs aldri.
Roberto sést ekki lengur í
spi'lavítunum i Monterrey né
heldur á næturklúbbunum í
Mexico City. Hann situr í fans
elsj og innan skamms mun
hann verða dreginn fyrir lög
og dóm. Því hefur verið lýst
yfir, að vægasti dómur, sem til
greina komi verði 20 ára fang-
elsisvist, en hins vegar hefur
ákæruvaldið í Mexico fullyrt.
að það krefjist þyngsta dóms
samkvæmt landslögum yfir
þessum djarfa ævintýramarini.
Þýtt og endursagt.
. □
Tónlistanhátíðir úti um víða
veröld eru fyrir öllum almenn
ingi orðin æði hversdagsleg
fyrinbæri, því að vanla er
farið svo fótmál í stónborg
um, að ekki blasi við „plakat“
upp á þetta eða hitt „festiival
ið“ eins og skriifað stendur.
Sú er þetta ritar, var eitt sinn
stödd í Uollandi og mætti
þar einni slíkri hátíð. Lesa
mátti um stórstjörnur á
heimsmæliikvarða svo að eitt-
hvað sé nefnt. Fyrir valinu
varð samt lítt þekkt verk, flutt
af önd'veigis'listaimönnum. —
Þegar undirrituð renndi
auigum yifir þær tvö hundr-
uð sálir, sem reyndu að fylla
út í hin 3000 manna hol-
lenzku húsakynni, lækkaði
strax risið á voninni um þátt
töku í ísl. tónlistarhátíð, sem
vitað var að þá var á döfinni.
— Að vísu er nokkur tími
liðinn síðan þetta var, en sú
ísl. nátíð, sem hófst með
Galdra-Lofti og tónlist Jóns
Leiifs sunnud. 17. sept. sagði
aðra sögu. — Áhugi og þátt-
taka almennings í þeim fimm
bónleikum, sem tilheyi'ðu
Tónlistarhátíðinni, var í engu
lakari og jafnvel betri en
þar, sem meira er til að gera
hlutina með. —•
Fyrstu tónleikar:
í Háteiigskirkju á vegum
Musica Nova fóru tónleikar
fram þ. 18. sept. sl. Þar voru
einungis flutt tvö verk isl.
tónskálda og hófust þeir með
hringspili Páls P. Pálssonar,
sem undirrituð hlýddi á fyr
ir nokkrum árum, og fjall-
aði þá um. Sá skilsmunur á
þessum flutningi og þeim fyrri
var tilfinnanlega óhagstæður
hiljómburður kirkjunnar, sem
annars getur verið ágætur)
fyrir blásarana, sem voru al-
geru ofurliði bornir. Verkið
er annars ferskt og hresc'
legt, við eðlilegri kringum
stæður. Kyrie Jóns Leifs sem
flutt var af organforleik og
blönduðum kór er nær hálfrar
aldar gamalt, mjög geðfellt
og dregur enga dul á sterk-
■ar tii'lifinninigar ungiliingsár-
anna. Tor Brevik var höfund
ur að Elegi fyrir „kammer-
flokk“ sópran, strengi og slag-
verk. Guðrún Tómasdóttir fór
með sóprantúlkunina án
texta og lagði þar verulega
rækt við vandgert og á'heyri
legt verk. Vagn Halmboe hinn
danski með sína sterku per
sónuíegu „ostinötu" tækni átti
á þessum tónleikum tvö kór-
verk um Davíðssálma. Bland-
aður kór undir stjórn Ruth
Little Maignússon flutti verkið
fráibærlega vel, með hreinum
og mildum sóprönum, góðum
tenórum allt fellt í „kultiver
aða“ heild. Traust tónsmíð
flutt á mjög listrænan hátt. •—
Bjarne Slögedal norskur höf
undur átti þarna tvær mód-
ettur einnig fluttar af kamm
erkór Ruth L. Magnús-
son, geðþekkt verk, þótt ekki
gætti þar snerpu Halmboes.
Einar Rautavaara, hinn
finnski höf. blásana-oktetts.
nr. 21, sker sig ekki að veru
legu leyti úr hversdagsleik
anum þrátt fyrir al'lgóð-
an flutning. Hluti úr (dix as-
sortiments) eftir Gunnar
Berg: danskur höf. féll illa
inn í efnisskrá kvöldsins, þótt
Þorkell Sigurbjörnsson legði
sig allan fram við hóflega út-
færslu á píanóverkinu.
2. tónleikar:
Á veguim Sinfóníuihljóm-
sveitarinnar fóru þeir fram
í Háskólabíói þ. 19. sept. og
voru þar flutt þrjú verk í
stærra formi en á þeim
fyrstu.
Píanókonsert nr. 4 eftir danska
höf. Hermann Koppel er eftir-
tektarverð tónsmíð, sem ber
að vísu keim ýmissa læri
meistara, svo að ekki Verður
um vil'lzt. Hæfileiki Koppeis
til að fella sarnan „rytmisk-
an undirtón að melódiskum
einingum á sinn eigin hátt
gerir verkið jafn persónulegt
og hans eigin túlkun sem
var í senn virðuleg — hald-
góð en þó sannfærandi. —
Serenata fyrir strengi eftir
norska höf. Björn Fongaard
er byggð á hefðbundnu
formi verksins mætti jafn-
vel skoða sem studiu
(ihreina æfingu) fremur on
hugvitssama komposition.
Osmo Lindemann finnsk
ur höf. rak lestina á þessum
tónleikum, með sonfóníu nr.
2, sem ekki væri ósanngjarnt
að kalla slagverk-stúdíu í styrk
leiika. „Efifektarnir óðu uppi á
kostnað þess, sem ein'hver
skíma var í. Slik nytjamúsík
hefði sómt sér vel með alla
„skúrka A. Hitsihcock að bak-
hjarli. — Það sem stjórnanda
þessara tónleika Bohdan Wo-
diczko og sinfóníuihljómsveit
inni tókst að gera og fram-
kvæma með svo sundurleitar
tónsmíðar, var frábært vinnu-
afrek. — U.A.
3. tónleikar:
Á íslenzku efnisskrá Mus-
íkihátíðarinnar voru öll verk-
in eldri kunningjar að tveim
undanskildum. — Inngangur-
inn með Ohaoonnu Páls ísólfs
sonar var áhriifamikill og skap
aði strax vissa reisn, sem
gaf bessum tónleikum hátíð-
legan blæ. — Ohaconnan hef-
ur nýlega öðlazt sína hljóm
sveitarútfænslu og kemur
hún örugglega til að skipa
sinn sess í því formi í fram
tíðinni. Adagio Jóns Nordal,
lofaði strax miklu við
fyrstu heyrn, staðfésting
fékkst á þeim vonum, svo að
ekki varð um villzt, á þess-
um tónleikum.
Herbert H. Ágústsson, var
höfundur að Forspili og þrem
Davíðssálmum, sem þarna var
frumflutt. Túlkun og söngur
Framhald á bls. 15
tielsa-tks oddlr h.f. heildverzllim
KIRKJUHVOLI 2. HÆD KEYKJAVÍK
SÍMI 21718 E.KL. 17.00 42137
37% VERÐLÆKKUN
I , . I
Gerum fast verðtilboð i eldhúsinnréttingar og
fataskápa. — AfgreiSum eftir máli. — Stuttur j
afgreiðslufrestur — Hagkvæmir greiðsluskilmálar. I
RAFVEITUSTJORI
óskast til Rafveitu Akraness frá næstu árarnótum.
Umsækjandi sé rafmagnsverkfræðingur eða raf-
magnstæknifræðingur. Umsóknarfrestur til 15.
okt. n. k.
Nánari upplýsingar geíur Ólafur Tryggvason,
verkfr.
Refveita Akraness