Alþýðublaðið - 26.03.1988, Blaðsíða 21

Laugardagur 26. mars 1988
21
TÓNLIST
Gunnar H. Ársælsson
skrifar
Bjössi Basti i finu formi. AB-mynd G.H.Á.
Fimmtudagskvöldiö 17.
mars voru haldnir rokktón-
leikar í Hótel Islandi, númer
tvö í sögu hússins. Aldrei
datt undirrituöum í hug aö
þetta myndi nokkurn tímann
gerast. Kannski vantar Ó.L.
seðla nú á þessum síðustu
og verstu, hver veit, það ger-
ist svo ótrúlega margt I þess-
um heimi. Tónleikar þessir
voru haldnir í minningu
Divine, magnaöasta kynskiþt-
ings sem uþpi hefur veriö á
plánetunni Jörö. Hann/hún
(Divine) heiörar nú skaparann
meö nærveru sinni. Smekk-
leysa sm/sf stóö fyrir þessum
tónleikum sem byrjuðu, seint
aö vísu, á því aö kynnir
kvöldsins steig á sviðið
íklæddur pilsi, topp og sjúsk-
uöum skóm meö pinnahæl-
um. Að sjálfsögöu var dreng-
urinn með væna hárkollu.
Hann kynnti fyrsta atriði
kvöldsins, Dórotheu diskó-
drottningu sem hann kvað
vera virðulegan bankastarfs-
mann á daginn en síðan um-
turnast þegar kvölda tæki og
breytast í „the biggest drag
queen in town“. Dórothea
„söng“ síðan meö miklum
glæsibrag lag Donnu
Summer, Love to Love you
Baby, viö fádæma undir-tektir
áhorfenda sem voru um fimm
hundruð þetta kvöld. Þá var
það komið á hreint, Divine
var þarna, allavegana í anda
og „þervertískt" andrúmsloft
fyllti Hótel Stormsker,???
afsakió, ísland.
Fyrsta hljómsveit á svið
var Bleiku Bastarnir með
Bjössa Basta í broddi fylking-
ar. Hann var klæddur í þver-
röndóttar buxur, leðurjakka
og með derhúfu á kollinum.
Bastarnir leika svokallað
sækabillý (samruni orðanna
sækadelía og rokkabillý) og
ferst það einkar vel úr hendi.
Krafturinn var mikill I tónlist
B.B. en samt fóru þeir félag-
arnir aldrei yfir markið og var
virkilega gaman að sjá þá og
heyra því hljóðfæraleikurinn
var með miklum ágætum og
sviðsframkoma Bjössa Basta
þannig að maður má hafa sig
allan við til þess að fylgja
honum eftir. Bleiku Bastarnir
sþiluðu mestmegnis efni
sem ekki hefurverið gefið út
á plötu, ekki ennþá. Þeir spil-
uðu alltof stutt, aðeins í tæp-
ar 20 mínútur. Eftir innskot a
la Divine tölti unglingasveitin
Sogblettir fram í sviðsljósið
og var þetta I fyrsta skipti
sem undirritaður sá þá á
sviði með nýjan söngvara,
Grétar nokkurn (ekki Örvars-
son). Sogblettir eru hljóm-
sveit sem spilar pönkrokk
vegna llkamlegraog andlegra
þarfa. Tónlist sem reynir á
hljóðhimnurnar fyrst og
fremst. Ég skil þessa drengi
mætavel. Það er gaman að fá
útrás fyrir tilfinningar slnar á
þennan hátt. Gaman að vera
ungur og reiður þó ég skildi
varla orð af þvl sem söngvar-
inn gusaði út úr sér I hljóð-
nemann. Sogblettir verða
seint Sykurmolar íslenskrar
dægurtónlistar. Fyrst þurfa
þeir að taka út andlegan og
líkamlegan þroska og
söngvarinn að láta raddbönd-
in ná fullri lengd.
En loksins kom að’i. Sykur-
molarnir, landsins frægasta
hljómsveit að kántrýsveitinni
Týrol undanskilinni, hófu að
berja tól sín og tæki. Ljós-
myndarar, þar á meðal undir-
ritaður þyrptust að og hófu
að mynda í gríð og erg. Með-
ferðis á sviðinu höfðu „Mol-
arnir“ forkunnarfagra styttu
sem ég trúi staðfastlega að
sé sykurmolagyðjan. Kyngi
því hver sem vill.
Svikari (Traitor) af Cold
Sweat, 12 tommunni hljóm-
aði fyrst og síöan var keyrt I
Mótorslys, Vatn og T.V. Þá
kom Deus eða Guð. Þetta er
næsta smáskífulag Sykur-
molanna og kemur út þann
11. apríl n.k. Það er einskonar
sambland af Cold Sweat og
Afmæli, inniheldur hinn fág-
aða blæ Afmælis en hefur
jafnframt hinn mikla kraft
Cold Sweat. í kjölfarið af
Deus kom svo Cold Sweat og
síðan Dísill sem ég felli mig
ekki allskostar við. Afmæli
var næst á dagskrá og tóku
áhorfendur vel við sér þegar
það byrjaði að hljóma. En
það klikkaði. Hljóðnemi
Bjarkar neitaði að gera
skyldu sína og varð hljóm-
sveitin að byrja lagið upp á
nýtt eftir að Einar Örn redd-
aði vandamálinu. Þetta var
eins og hnifsstunga í bakið,
virkilega blóðugt. En Afmæli
klikkaði líka á annan hátt.
Björg gat varla sungið það
svo vel væri og, það er sorg-
legast af öllu. Ég get ekki
hugsað þá hugsun til enda ef
Björk er að tapa röddinni.
Það sem eftir lifði tónleik-
anna spiluðu „Molarnir" ein-
göngu efni sem er nýtt af nál-
inni og verður væntanlega á
þeirra fyrstu breiðskífu, Life’s
too good, sem kemur út 25.
april í Bretlandi. Þetta er
virkilega spennandi efni sem
hér er á ferðinni og vill undir-
ritaður meina að eftir útkomu
plötunnar komi virkilega til
með að reyna á þolrif hljóm-
sveitarinnar. En Sykurmolarn-
ir samanstanda af fólki sem
búið er að reyna margt í hin-
um margvíslegustu hljóm-
sveitum. Það hefur líka bæst
einn í hópinn, hljómborðs-
leikarinn Einar Melax sem án
efa kemur til með að styrkja
hljómsveitina frekar en hitt
enda flinkur á þær svörtu og
hvítu. Sykurmolarnir stóðu
vel fyrir sínu þetta kvöld.
Sigtryggur trommari og Bragi
bassaleikari mynduðu sterk-
an grunn sem Þór Eldon
gítarleikari og Einar Melax
skreyttu eftir kúnstarinnar
reglum. Ofan á þetta bættist
svo hið einstæða raddþar
Björk 8g Einar Örn. Persónu-
lega hef ég aldrei skilið til
fullnustu hvers vegna þessar
raddir þassa svona vel sam-
an, þær bara gera það. Að
lokum skulum við æfa eitt
JÆJA, JÆJA?
Sigtryggur „molatrymbill" í dulargervi. AB-mynd G.H.Á.